ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ '60, ΜΗΠΩΣ; «Θα πρέπει να σφίξουν τη ζώνη τους (...) θα πέφτει το κατά κεφαλήν εισόδημα (...) δεν θα πάμε πίσω στη δεκαετία του 1950, αλλά ασφαλώς θα πέσει το βιοτικό μας επίπεδο» (η Μιράντα Ξαφά, πρώην στέλεχος του ΔΝΤ, στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΜΕ ΣΙΔΕΡΕΝΙΑ ΠΥΓΜΗ: «Η Αθήνα θα πρέπει να επιδείξει σιδερένια πυγμή για να υλοποιήσει το πρόγραμμα, οι επώδυνοι όροι του οποίου πυροδότησαν ήδη βίαιες διαδηλώσεις» (το άρθρο σε Financial Times / ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

ΤΙ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΛΕΙ; «Δεν νομίζω ότι έχω νιώσει ποτέ τόση ανησυχία, αγωνία και θυμό γύρω μου (...) ξαφνικά το έδαφος φεύγει κάτω από τα πόδια μας. Ο θυμός είναι γενικευμένος και στρέφεται κατά πάντων, εναντίον οιουδήποτε θεωρείται ότι συμμετείχε στο "σύστημα εξουσίας" (...) οι οπαδοί του μίσους και της βίας ελπίζουν πως θα προσελκύσουν νέους οπαδούς στο κίνημά τους και πως μια μέρα θα καταλάβουν ή θα κάψουν τη Βουλή. Θα μπορούσε κάτι τέτοιο να συμβεί άραγε; (...) οι πολιτικοί θα πρέπει πολύ γρήγορα να πάρουν μέτρα που θα εξαερώσουν τη λαϊκή οργή (...) ο θυμός είναι απίστευτος και η ατμόσφαιρα ηλεκτρισμένη» (ο Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

«ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ»: «Χρειάζεται τη συμβολή όλων των ζωντανών δυνάμεων (...) η χάραξη της πολιτικής δεν είναι υπόθεση αποκλειστικά της κυβέρνησης (...) τα κόμματα μπορούν να συναποφασίζουν και να ομονοούν σε κεντρικές επιλογές για τις οποίες ενδεχομένως τα χωρίζουν τεχνικές λεπτομέρειες» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).