Οποιος άνθρωπος «θέλει να λέγεται άνθρωπος» - στον καιρό μας αποκτά πια ζωτική σημασία αυτός ο στίχος του Τάσου Λειβαδίτη - ας σπεύσει να δει την ταινία του Ιρανο-Κούρδου σκηνοθέτη Μπαχμάν Γκομπάντι «Μεθυσμένα άλογα» στον «Απόλλωνα» της Σταδίου («Apollon Renault Center»), η οποία δικαίως απέσπασε το βραβείο «Χρυσή Κάμερα» του φετινού Φεστιβάλ των Καννών. Ας σπεύσει, πριν η ταινία κατέβει και χαντακωθεί στα άδυτα των δικτύων διανομής, αφού μόνο στον «Απόλλωνα» βρήκε στέγη αυτή η συνταρακτική ταινία. Ταινία - ρεαλιστικά ποιητική - μαρτυρία των αμέτρητων παθών του κουρδικού λαού, στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Ιρανικό Κουρδιστάν. Του μαρτυρικού αγώνα των Κούρδων - ανεξαρτήτως ηλικίας - για την επιβίωση τους, καθώς για ένα αβέβαιο κομμάτι ψωμί, δουλεύοντας σα χαμάληδες ασυνείδητων λαθρεμπόρων, παίζουν καθημερινά κορόνα - γράμματα τη ζωή τους στα ναρκοθετημένα σκληροτράχαλα βουνά και στα σύνορα. Ταινία «χαστούκι» στο απάνθρωπο πρόσωπο του καπιταλισμού, των «πλανητικών» και κάθε λογής εκμεταλλευτών ανθρώπου από άνθρωπο. Ταινία, ύμνος στην ανθρωπιά, στην αδερφοσύνη, στην αλληλεγγύη, στη ζωή, στην αγάπη, με θέμα της την αυτοθυσία, τον υπεράνθρωπα ηρωικό αγώνα ακόμα τριών ορφανών μικρών παιδιών για να σώσουν τη ζωή του άρρωστου αδελφού τους.