Για τα μέτρα είπαν ότι είναι άδικα (λες και είναι ηθικό το ζήτημα) και «ξεγλίστρησαν» εξουσιοδοτώντας την Ομοσπονδία του κλάδου να συντονίσει τη δράση τους. Ουσιαστικά επιχειρήματα για να δικαιολογήσουν την απόρριψη της 48ωρης δε χρησιμοποίησαν. Σε ορισμένες από τις συνελεύσεις είπαν βέβαια ότι «δεν μπορούν να σύρονται από το ΠΑΜΕ». Μετατόπισαν έτσι τη συζήτηση από το αν χρειάζεται να γίνει απεργία και με ποιους στόχους στο ποιος καλεί σε απεργία. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη γενική συνέλευση των εργαζομένων στον ΗΣΑΠ ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ που είναι και επικεφαλής της «Αυτόνομης Παρέμβασης» στη ΓΣΕΕ, Γ. Γαβρίλης, από τη μια κατήγγειλε τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, από την άλλη όμως δε στήριξε την πρόταση για 48ωρη απεργία. Ο ίδιος στη ΓΣΕΕ είχε προτείνει η απεργία να γίνει στις 27 Απρίλη προκειμένου να μη γίνει στις ίδιες ημερομηνίες με αυτές που καλεί το ΠΑΜΕ.

Η αδράνεια στην οποία οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού θέλουν να σύρουν την εργατική τάξη ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Πασχίζουν να κερδίσουν πολύτιμο χρόνο για λογαριασμό της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του κεφαλαίου. Στόχος να προωθηθούν ανεμπόδιστα το επόμενο πακέτο αντεργατικών μέτρων. Αξιος ο μισθός τους..!