Στην απόφαση της κυβέρνησης να σφίξει τη θηλιά της άγριας λιτότητας γύρω από το «λαιμό» του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ) περικόπτοντας - την ήδη καθηλωμένη τα τελευταία χρόνια - επιχορήγηση κατά 10%, απαντούν με κοινή ανακοίνωσή τους τα ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στα Κέντρα Πρόληψης, του Συλλόγου Εργαζομένων στο ΚΕΘΕΑ και του Συλλόγου Εργαζομένων στον ΟΚΑΝΑ, επισημαίνοντας ότι «δεν είναι δυνατόν να υπάρχει διαφορετική μεταχείριση, και μάλιστα όταν αυτή αφορά στο ΚΕΘΕΑ, που η συνεισφορά του στην αντιμετώπιση των εξαρτήσεων είναι γνωστή. Διεκδικούμε λοιπόν στο πεδίο των περικοπών των προϋπολογισμών να υπάρξει εξαίρεση και του ΚΕΘΕΑ, όπως με τα Κέντρα Πρόληψης και τον ΟΚΑΝΑ».

«Ως εργαζόμενοι σε αυτούς τους φορείς θεωρούμε ότι η δουλειά μας, με ένα πληθυσμό με ιδιαίτερες και άμεσες ανάγκες και με όλες τις δυσκολίες που αυτή έχει, μας θέτει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για δημόσιες, δωρεάν και ποιοτικές υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας. Υπηρετούμε μια κοινωνική επιταγή που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο του σύγχρονου κράτους πρόνοιας και της αλληλέγγυας κοινωνίας. Εμείς οι εργαζόμενοι για την εκπλήρωση της κοινωνικής αυτής επιταγής διεκδικούμε τη δυνατότητα να επιτελέσουμε το έργο που έχουμε αναλάβει», αναφέρεται στην κοινή ανακοίνωση και οι εργαζόμενοι απαιτούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις:

• Ουσιαστική χρηματοδότηση όλων των Οργανισμών που παρέχουν δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες στα εξαρτημένα άτομα και όχι περικοπές που τους καταδικάζουν σε ασφυξία, τη στιγμή μάλιστα που τα κοινωνικά προβλήματα που προάγουν τη χρήση και την εξάρτηση διογκώνονται.
• Καμία ανοχή στη λειτουργία παράνομων ιδιωτικών κλινικών που κερδοσκοπούν σε βάρος των εξαρτημένων και των οικογενειών τους. Ακύρωση όλων των πιθανών σεναρίων ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών σε όλα τα επίπεδα: πρόληψη, θεραπεία, επανένταξη. Αμεσες προσλήψεις προσωπικού, ώστε να καλύπτονται κατ' ελάχιστο οι διεκδικήσεις των τοπικών κοινωνιών για ένα δίκτυο Δομών που να καλύπτει πραγματικά τη χώρα σε εθνικό επίπεδο.
• Ενιαίο και όχι ελαστικό εργασιακό καθεστώς, συμβάσεις, αμοιβές και εργασιακά δικαιώματα που σέβονται τους εργαζόμενους και τους αποδέκτες των υπηρεσιών. Παράλληλα, οι εργαζόμενοι απαιτούν «ένα αποτελεσματικό Εθνικό Σχέδιο Δράσης, αποτέλεσμα πραγματικής ζύμωσης με συμμετοχή όλων των εμπλεκόμενων οργανισμών και όχι συγκυριακών επιλογών, ένα Σχέδιο με διάρκεια, διακομματική συμφωνία και συνοχή ανάλογη με αυτή που επιτάσσει η διαχρονικότητα και η ένταση του φαινομένου των εξαρτήσεων».