«Τα πιο απαισιόδοξα νοικοκυριά στην Ευρώπη είναι τα ελληνικά. Οπως προκύπτει από μελέτη της Eurobank τα νοικοκυριά στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται απο έλλειψη αισιοδοξίας (...) μάλιστα η απαισιοδοξία συναντάται απο το 1985 (...) αυτό το γεγονός μπορεί να αντικατοπτρίζει την επίδραση που έχουν στην ψυχολογία των ελληνικών νοικοκυριών τα άλυτα ως τώρα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας» (το θέμα στο ΒΗΜΑ).

«Με την άνεση του τροπαιοφόρου ο άρχων της Ιπποκράτους βλέπει όλα να του "πάνε δεξιά" (...) πετυχαίνει να θεωρούνται σοβαρές οι ανέξοδες και λαϊκίστικες υποσχέσεις του (...) ουδόλως ανησυχεί αν εγκαλείται από την Αριστερά για συνέχιση της ίδιας, δεξιάς πολιτικής. Προέχει η εξουσία. Και για "μετά" βλέπουμε. Εξάλλου έχει πείρα απο άλλα μονοπάτια, όπως "το καλό το παλληκάρι" της παροιμίας. Εδώ κατόρθωσε να πείσει ότι η "εκσυγχρονιστική" πολιτική στα ελληνοτουρκικά, που αναγνωρίζει ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο, υπήρξε ωφέλιμη για τη χώρα, σε "λεπτομέρειες" θα κολλήσουμε;» (ο Γ. Τριάντης στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

«Σας εκφράζω την οδυνηρή μου και απροσμέτρητη έκπληξη, οργή και αγανάκτηση για όσα ανήκουστα δημοσίευσε "το Βήμα" για τους "Κόκκινους κατάσκοπους του ΚΚΕ" (...) δυο φορές ντροπή όταν αυτά δεν τα λένε πια ούτε οι πιο περιθωριακές ομάδες, δεν τα γράφουν ούτε οι πιο γραφικές ελληναράδικες φυλλάδες. Κείμενο που έμοιαζε σαν απομαγνητοφώνηση πρακτικών δίκης του Εμφυλίου λίγο πριν απο τα κροταλίσματα του εκτελεστικού αποσπάσματος» (από επιστολή του Δ. Χρόνη, δάσκαλου, στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ).