«Δεν είναι δυνατόν από τους δύο υποψήφιους πρωθυπουργούς και από τα δύο κόμματα που διεκδικούν την αυτοδυναμία να μην υπάρχει καν απάντηση στο ερώτημα πώς θα αντιμετωπιστεί ο εφιάλτης της ανεργίας. Δεν υπάρχει απάντηση στο ερώτημα, αν θα δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίες και πόσες και με ποιον τρόπο». Η «ιερή οργή» και η «αγανάκτηση» που κατέλαβε τον Αλ. Τσίπρα - σε αυτόν ανήκουν τα παραπάνω λόγια - δεν αρκεί για να αποκρύψουν τον επιζήμιο και βαθιά οπορτουνιστικό ρόλο του. Πώς μπορεί να ισχυρίζεται ότι η πολιτική που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ δεν απαντά στο ερώτημα για το πώς θα αντιμετωπιστεί η ανεργία; Δεν τους έχει ακούσει να λένε - και κυρίως να πράττουν - ποια είναι η συνταγή και η «απάντησή» τους; «Θα στηρίξουμε με κάθε μέσο τα μονοπώλια, ώστε να υπάρξει ανάπτυξη της οικονομίας και έτσι να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας». Δε βλέπει ότι δημιουργούν νέες θέσεις (ανασφάλιστης) εργασίας, με μισθούς πείνας, με ελαστικές μορφές απασχόλησης, κ.ο.κ; Γιατί, λοιπόν, προτιμά να κρύβει την «απάντηση» που δίνει η πολιτική που εφαρμόζουν τα δύο μεγάλα κόμματα και επιλέγει τις εύκολες κουβέντες και τη δημαγωγία; Προφανώς, επειδή δεν μπορεί να αγγίξει την ουσία, ότι δηλαδή η ανεργία δεν μπορεί να λυθεί στον καπιταλισμό και χρειάζεται αγώνας και πολιτική για την ανατροπή του.