Eurokinissi

Το να δουλεύουν οι εργάτες σε όλο και χειρότερες συνθήκες εργασίας είναι όρος για την αύξηση της κερδοφορίας και των νέων ιδιοκτητών

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε χτες τη λίστα με τα ντόπια και ξένα μονοπώλια που ορέγονται τη ΛΑΡΚΟ, μετά και την έγκριση που δόθηκε από την Επιτροπή. Οι σύγχρονοι «Μποδοσάκηδες» διεκδικώντας περισσότερο ζωτικό χώρο και κέρδη και από τον ορυκτό πλούτο της χώρας προβάλλουν και πρόσθετες αξιώσεις διεκδικώντας από την κυβέρνηση ακόμη και ειδικές νομικές ρήτρες τέτοιες που να τους διασφαλίζουν στον υπερθετικό βαθμό τα «καλά και συμφέροντά» τους, το μέγιστο δυνατό κέρδος για τα πολλά επόμενα χρόνια. Είναι απόλυτα φανερό το τι είδους νέες νόρμες εργασίας θα επιβάλλουν τα νέα αφεντικά στη κατεύθυνση μεγιστοποίησης της κερδοφορίας με τις πλάτες του κράτους και των κυβερνήσεων.

Στη λίστα με τα 9 μονοπώλια που θα κονταροχτυπηθούν στη συνέχεια στην τελική φάση του διαγωνισμού, φιγουράρουν η Ακτωρ (του ομίλου Μπόμπολα που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και για την ΕΥΑΘ), ο όμιλος Μυτιληναίος (ιδιοκτήτης και της Αλουμίνιον της Ελλάδος) και η Ελληνική Χαλυβουργία. Τα ξένα μονοπωλιακά συγκροτήματα είναι η Cunico (Ολλανδία) που να σημειωθεί ήδη έχει διεισδύσει στα Βαλκάνια (ΠΓΔΜ, Κόσσοβο), η Fevamonitico (με έδρα στο Λουξεμβούργο), η Panegean (Kύπρος, κοινοπραξία Clencore με Swissmarine), η Solway (Ρωσία), καθώς και δύο ακόμη διεθνή επιχειρηματικά σχήματα που σε αυτή τη φάση δε θέλουν να δημοσιοποιηθούν και δεν κατονομάζονται από την κυβέρνηση. Ο ένας από τους μη κατονομαζόμενους επιχειρηματικούς ομίλους είναι «επενδυτική τράπεζα» και προφανώς δραστηριοποιείται στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων ανεβοκατεβάζοντας τις τιμές, όπως γίνεται και με το νικέλιο που είναι και βασικό αντικείμενο της ΛΑΡΚΟ. Τα χρηματιστηριακά παιχνίδια σε όλη την προηγούμενη περίοδο και οι χειρισμοί των διοικήσεων είτε με τις κυβερνήσεις της ΝΔ είτε με αυτές του ΠΑΣΟΚ καθόριζαν την πορεία της επιζητούμενης από τις κυβερνήσεις εξεύρεσης «στρατηγικού επενδυτή». Σε αυτή τη φάση το ενδιαφέρον των μονοπωλίων αναθερμένεται και η κυβέρνηση της ΝΔ βρίσκει την ευκαιρία να βάλει στο παιχνίδι έναν ή και περισσότερους από τους παραπάνω «επενδυτές».

Σήμερα στο μετοχικό κεφάλαιο της ΛΑΡΚΟ μετέχουν η Εθνική Τράπεζα (ΕΤΕ) με 36%, το Δημόσιο με 35% και η ΔΕΗ με 29%. Τόσο η Εθνική Τράπεζα όσο και η ΔΕΗ ενδιαφέρονται πλέον να ξεμπερδεύουν με τη ΛΑΡΚΟ και να πουλήσουν στο «στρατηγικό επενδυτή» που θα επιλέξει το Δημόσιο. Είναι φανερό δηλαδή ότι κάτω από τις σημερινές συνθήκες το σχήμα που επιλέχτηκε από τα τέλη της δεκαετίας '70 και στις αρχές του '80 προκειμένου να «διευθετήσουν» τα χρέη των «Mποδοσάκηδων» εδώ και πολλά χρόνια, θεωρείται παρωχημένο από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού και από τη σημερινή στρατηγική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του μεγάλου κεφαλαίου. Οι επίδοξοι «επενδυτές» προβάλλουν και πρόσθετες αξιώσεις σε ό,τι αφορά την τιμή αγοράς του ηλεκτρικού ρεύματος από τη ΔΕΗ - σημερινό μεγαλομέτοχο της ΛΑΡΚΟ - όπως και για τη «διευθέτηση» τραπεζικών δανείων και άλλων δοσοληψιών όπως και με τον επίσης σημερινό μεγαλομέτοχο, τον όμιλο της Εθνικής Τράπεζας. Ολα αυτά μπαίνουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης που έχουν στήσει με την κυβέρνηση. Είναι απόλυτα φανερό το γεγονός ότι τα επίδοξα νέα αφεντικά της ΛΑΡΚΟ ενδιαφέρονται να έχουν τις πλάτες των κυβερνήσεων μέχρις ότου να απεμπλακούν από το παρελθόν και τις υποχρεώσεις. Γι' αυτό ακριβώς το λόγο το Δημόσιο θα παραμείνει μεγαλομέτοχος και συνεταίρος τους για όσο διάστημα τους χρειαστεί. Πρόκειται δηλαδή για τη δημιουργία μιας ακόμη σύμφυσης του κράτους με τα μονοπώλια. Ετσι σε αυτή τη φάση η «αποκρατικοποίηση» αφορά την πώληση ποσοστού το πολύ μέχρι 3% (από το 35%) που έχει σήμερα το Δημόσιο. Σχετικά με την εκχώρηση της ΛΑΡΚΟ, ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών δήλωνε την απόφαση της κυβέρνησης να «προωθήσει με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα πολιτικές, οι οποίες ενισχύουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας».