Το ερχόμενο Σαββατοκύριακο οι δημοσιογράφοι των εφημερίδων θα έχουν ...τριήμερο καθισιό καθότι η αργία του «Αγίου Πνεύματος» μεταφέρθηκε για την ερχόμενη Δευτέρα. Δικαιολογημένα δε θα υπάρχει ενημέρωση για το τι θα έχουν αποφασίσει στις 14 και 15 Ιούνη, Κυριακή και Δευτέρα, που γίνεται η Σύνοδος Κορυφής στις Βρυξέλλες και όπου η ατζέντα περιλαμβάνει ανάμεσα στα άλλα: Γενικευμένη εκ περιτροπής εργασία, χαμηλότερους μισθούς, επιδόματα φτωχοκομείου, αλλά και ένα από τα θεμέλια του Μάαστριχτ, πώς θα προωθηθεί παραπέρα η «ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων», πώς δηλαδή με μισθό Πολωνίας το κεφάλαιο θα εκμεταλλεύεται τον εργάτη ανεμπόδιστα σε εγκαταστάσεις στη Γερμανία.

Το θέμα, όμως, είναι γνωστό από προχτές. Αποφασίστηκε προχτές στο Συμβούλιο υπουργών Εργασίας. Εξαφανίστηκε από παντού. Εκτός από τον «Ριζοσπάστη», που το «χτύπησε» και στην πρώτη του σελίδα.

Σήμερα, πάντως, θα δείτε στις τηλεοράσεις τη φιέστα όπου η ΓΣΕΕ θα υπογράφει τη σύμβαση με την οποία σε συνεργασία με το Οικονομικό Πανεπιστήμιο θα ξεκοκαλιστούν μερικά εκατομμύρια ευρώ για την κατάρτιση εργατοπατέρων.

Κι ύστερα θα αναρωτιόνται διάφοροι γιατί λέει «πάει δεξιά» η κοινωνική συνείδηση. Πάει εκεί που της στρώνεις το χαλί. Και παρεμποδίζεται να πάει εκεί όπου αγνοεί ότι υπάρχει άλλος τόπος. Η κοντά τρίχρονη και διαρκώς εντεινόμενη επίθεση στο ΚΚΕ, που καμώνονται διάφοροι ότι δεν είδαν, έχει και τέτοιο στοιχείο. Παραμονές εκλογών με το που ξεκίναγε να μιλάει κομμουνιστής σε κανάλι τον παρέπεμπαν στον Πάγκαλο και τον Καρατζαφέρη. Τώρα, τα κανάλια εκφράζουν την απορία τους, δήθεν, γιατί, λέει, το ΚΚΕ δεν καρπώθηκε τη δυσαρέσκεια. Και για να γίνει και δική μας απορία η απορία τους συνεχίζουν να αποσιωπούν τις θέσεις του ΚΚΕ. Επιμέρους παράδειγμα: Οταν το αναγγελτικό στην πρώτη σελίδα στην «Εσπρέσο» αφορά σε τσόντα, ο παρουσιαστής κάνει εκτενή αναφορά. Το χτεσινό αποκαλυπτικό στον «Ρ» αφορούσε τη ζωή όλων μας. Ε, ούτε καν διαβάστηκε στην περίφημη ανάγνωση του Τύπου από τα κανάλια. Ποιος είπε ότι οι δημοσιογράφοι δεν έχουν αφέντη και ιδεολογία;

Την επόμενη μέρα η εκμετάλλευση θα είναι γαλαζοπράσινη. Αυτό τουλάχιστον δηλώνουν οι προτάσεις των εργολάβων, που με άλλα λόγια επαναλαμβάνονται από τους εκπροσώπους της κεντροαριστεράς.

Γι' αυτό και είναι αναγκαία η «μηδενική ανοχή» την οποία πλασάρει ο Καρατζαφέρης, που όπως παραμονές των εκλογών έβγαζε το λαρύγγι του στην Τρίπολη φωνάζοντας «ξεκουμπιστείτε» στους αλλοδαπούς εργάτες, έτσι τώρα ζητά να ανοίξουν φυλακές για τα παιδιά που παίζοντας μπάλα θα σπάνε το τζάμι του γείτονα. Το δόγμα προβλέπει ότι πρέπει να τιμωρείται το παιδί για να μη γίνει παράνομο όταν μεγαλώσει. Αυτό ακριβώς έκανε ο Τζουλιάνι στη Νέα Υόρκη.

Είναι πράγματι ένα αναπτυξιακό σχέδιο. Τόσες φυλακές, τόσες θέσεις εργασίας, τόση ανάπτυξη. Το είχε εφαρμόσει και ο Γιαννόπουλος του ΠΑΣΟΚ, όταν πλασάροντας τις περίφημες φυλακές στο Μαλανδρίνο δήλωνε πως πρόκειται για δημιουργία θέσεων εργασίας.

Πριν «αλέκτορα λαλήσαι», στο ΠΑΣΟΚ ομολογούν πως η εκστρατεία κατά του ΚΚΕ ήταν στρατηγική επιλογή τους την οποία δηλώνουν πλέον πως και θα συνεχίσουν. Δεν είχαμε αυταπάτες. Γι' αυτό και ποτέ δε ζητήσαμε μετάφραση του συνθήματος «χέρι χέρι με τον Καρατζαφέρη».

Ηδη ΝΔ - ΠΑΣΟΚ συναγωνίζονται, με αφορμή τη στρατιωτική θητεία, για το ποιος έχει την πιο οικονομική λύση. Ενώ πρόκειται για ένα ακόμα βήμα προς τη μετατροπή του στρατού σε απόλυτα μισθοφορικό. Δηλαδή στρατό που θα σκοτώνει για το μισθό που παίρνει αφού αυτή θα είναι η δουλειά του. Κυνικό ακούγεται, αλλά ο ελληνικός στρατός τυχαίνει να είναι και ΝΑΤΟικός. Και συμμετέχει στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους. Γι' αυτό τον θέλουν μισθοφορικό. Ετσι θα συναγωνιστούν και για το σύνολο των μέτρων που ακολουθούν. Για το ποιος θα περάσει πιο οικονομικά για το κεφάλαιο τα πιο αντιδραστικά μέτρα. Εκεί ακριβώς ο Καρατζαφέρης είναι αναγκαίος να παριστάνει τη λαϊκή συνείδηση. Και να τους κάνει κριτική γιατί δεν προχωρούν αποφασιστικά!

Ασχετο: Πόσο συνηθισμένο είναι ένας εκδότης να απευθύνεται προσωπικά σε έναν άλλο και να τον ρωτάει αν σκοπεύει να εκδώσει περιοδικό για οπλικά συστήματα όπου οι δημοσιογράφοι θα έχουν τα γραφεία τους μέσα στις ενδιαφερόμενες πρεσβείες; Τόσο άγριο το παιχνίδι και τι παίζεται άραγε; Αυτό πάντως με τους δημοσιογράφους κάπως μας κάνει. Αν εμείς διατυπώναμε τέτοιο υπονοούμενο, θα μας είχαν φάει. Κι εδώ γράφεται κατηγορητικά...