Χτες είχαμε δύο αξιοσημείωτες παρεμβάσεις της «Ελευθεροτυπίας».

*

Η μια στην πρώτη σελίδα της, όπου και ισχυρίζεται ότι στην «κωμωδία» που παίζεται τις τελευταίες μέρες με αφορμή το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα», μεταξύ των πρωταγωνιστών της «κωμωδίας», πλην των Καραμανλή και Παπανδρέου, συμπεριλαμβάνεται και το ΚΚΕ!

Λες, δηλαδή, και είναι το ΚΚΕ που διασύρει τον όρο «σοσιαλισμός» και όχι το ΠΑΣΟΚ, λες και δεν είναι η «Ελευθεροτυπία» που παλιότερα διαφήμιζε τον Ανδρεοπαπανδρεϊκό «σοσιαλισμό» των... Σεν Σιμόν και Φουριέ και εσχάτως το «σοσιαλισμό» του Γιάννου Παπαντωνίου και του συμβούλου του Σαρκοζί, του Στίγκλιτς. `Η λες και είναι το ΚΚΕ και όχι η ΝΔ, που επιλέγει να κάνει πολιτική προπαγάνδα επιδιδόμενη στη διάχυση της πολιτικής και ιστορικής άγνοιας.

Αλλά αυτά για την «Ελευθεροτυπία» είναι «λεπτομέρειες». Το σημαντικό - για την «Ελευθεροτυπία» - είναι το τσουβάλιασμα του ΚΚΕ. Τα κάνουν, ξέρετε, κάτι τέτοια οι τάχα μου «αντιεξουσιαστές» όταν δεν μπορούν να τιθασεύουν την αντικουκουεδίλα τους...

*

Το άλλο ενδιαφέρον σημείο στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία» βρίσκεται στη δεύτερη σελίδα της, εκεί που και πάλι με αφορμή το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» καταγγέλλει τους «αγράμματους και ανιστόρητους» που το χρησιμοποιούν - με τον τρόπο που το χρησιμοποιούν - στην προεκλογική πασαρέλα.

Αλλά εδώ έχουμε μια απορία: Ανάμεσα στους «ανιστόρητους» και «αγράμματους» - όπως η ίδια αναφέρει - που πήραν το σύνθημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» για να οδηγήσουν το επίπεδο της πολιτικής τους αντιπαράθεσης στα τάρταρα της γελοιότητας, η εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» γιατί δε συμπεριλαμβάνει τον εαυτό της;

Το ερώτημα της στήλης είναι κατά βάση ρητορικό.

Πρώτον, γιατί δεν πάνε και πολλές μέρες που η εν λόγω εφημερίδα («Ελευθεροτυπία», 11/5/2009) διαφήμιζε με παχυλή ιστορική άγνοια ότι το «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» (το σύνθημα που το πρωτοδιατύπωσε και που το έβαψε με το αίμα της η Ρόζα Λούξεμπουργκ) είναι «το δίλημμα του Καστοριάδη»!

Δεύτερον, μερικούς μήνες πριν, ήταν η «Ελευθεροτυπία» (23/2/2009) που πάσχιζε να παρουσιάσει τον Γ. Παπανδρέου σαν τον αυθεντικότερο εκπρόσωπο του «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Αλλά, τότε, η «Ελευθεροτυπία» δεν έβλεπε τίποτα το «κωμικό» στην τακτική του ΠΑΣΟΚ. Αντίθετα, επικαλείτο το σφετερισμό του συνθήματος από τον Γιώργο Παπανδρέου, όχι για να καταγγείλει το σφετερισμό, αλλά για να πλασάρει στους αναγνώστες της την «κωμωδία» περί της «αριστερής στροφής» (!) του ΠΑΣΟΚ...

*

Πράγματι, λοιπόν. Η κωμωδία έχει και όρια.