Τετάρτη 11 Φλεβάρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ
Μην αφήνεις ούτε χαλίκι να πέσει χάμω

Μέτρα κάθε λέξη τους, όχι μόνο γιατί οι λέξεις είναι λόγος, δηλαδή έννοιες, δηλαδή αντανάκλαση των διεργασιών της σκέψης που με τη σειρά της αντανακλά την πραγματικότητα που βιώνει. Αλλά ακριβώς επειδή ισχύουν τα προηγούμενα, μέτρα τι αντανακλούν οι λέξεις που χρησιμοποιούν. Δηλαδή, μέτρα ότι την ώρα που γιγαντώνεται η καπιταλιστική κρίση, που με τη σειρά της οδηγεί σε βάθεμα της εκμετάλλευσης των εργατών, ακριβώς αυτήν την ώρα έρχονται οι διάφοροι «αντιεξουσιαστές», ή, «αριστεροί του 21ου αιώνα» να σου πουν πως δεν είναι το σύστημα που φταίει για τη βαρβαρότητα που βιώνεις, αλλά κάποιοι κακοί διαχειριστές του. Αυτό λένε όταν σκίζουν ζαρτιέρες γιατί ακόμα δε νομοθετήθηκε η δουλειά χωρίς ένσημα, αυτό λένε όταν αξιώνουν οι αγώνες αντί για ταξικοί να έχουν αίτημα μια καλύτερη πολιτική διαχείριση, αυτό λένε όταν θρασύτατα ισχυρίζονται πως δεν είναι οικονομική η κρίση, αλλά πολιτική.

Σ' όποιον επιμένει να μάθει τι είναι «συνεπής αντικαπιταλιστική πάλη» να του δώσετε να διαβάσει το χτεσινό κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. Οπου, χωρίς κανένα πρόσχημα, εγκαλείται η κυβέρνηση γιατί ακόμα δε νομοθέτησε το αίτημα να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές αυτοί που εκμεταλλεύονται εργάτες. Αυτού ακριβώς του τύπου οι «αντιεξουσιαστές» θα βγούνε αύριο - ήδη βγήκε χτες ένας απ' αυτούς, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία - να καταγγείλουν ότι τα Ταμεία πέφτουν έξω γιατί οι εργάτες παίρνουν συντάξεις χωρίς να τις δικαιούνται (το 'πε για τους μετανάστες). Ολοι αυτοί που γράφουν τέτοιες χοντράδες δεν έχουν πλησιάσει ούτε καν σε γειτονιά που ζουν εργάτες, να ακούσουν νύχτα ένα βήχα που τραντάζει τετράγωνο, να μάθουν τι κοστίζει στον εργάτη η παραμονή του στη δουλειά όταν πια δεν μπορεί να πάρει τα πόδια του (όπως ο θάνατος του 75χρονου οικοδόμου που έπεσε από τη σκαλωσιά) και άρα τι σημαίνει να υπάρχουν ισχυρά ασφαλιστικά ταμεία ικανά να σηκώσουν αυτό το κόστος, που δεν είναι εργατικό, αλλά κόστος χρήσης της εργατικής δύναμης για να βγει όλος αυτός ο πλούτος που μας περιβάλλει και τον καρπώνονται λίγοι και εκλεκτοί.

Ο εργάτης που διαβάζει στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ τη θέση να μην πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές οι εργοδότες έχει κάθε λόγο να οργιστεί. Αλλά αυτό δε φτάνει. Είναι αυτή ακριβώς η θέση, δίπλα σε πολλές άλλες ανάλογες, που του δίνουν κλειδί να εξηγήσει τη βάση του αντικομμουνισμού που με καταπληκτική συνέπεια πρεσβεύει αυτό το μαγαζί. Ταγμένο με την αστική τάξη και το αποδεικνύει πάντα στα δύσκολα, όπως τώρα με το Ασφαλιστικό και με πρόσχημα την κρίση.

Πάμε γι' άλλα: Οι αριθμοί λένε πως ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων στη χώρα μας είναι τέτοιος που η χώρα να κατατάσσεται στις πλουσιότερες του κόσμου ως προς τα κέρδη που αποκομίζουν οι καπιταλιστές από την εργατική δύναμη. Η πολυετής λιτότητα δε σημαίνει μόνο μειωμένη αγοραστική δύναμη αλλά και συσσώρευση κερδών από τους μειωμένους μισθούς. Και γι' αυτή την κατάσταση υπάρχουν πολιτικοί υπεύθυνοι. Από το '85 μέχρι σήμερα αδιάλειπτα.

Με αυτά τα δεδομένα όταν κάποιοι μιλούν σήμερα για «αλλαγή» πρέπει να ξεκαθαρίζουν και το τι να αλλάξει. Το ΚΚΕ λέει πως και στις εκλογές πρέπει να εκφραστεί μια συσπείρωση δυνάμεων γύρω από τη γραμμή της αντιμονοπωλιακής - αντιιμπεριαλιστικής πάλης, να σηματοδοτήσουν και οι εκλογές συγκέντρωση δυνάμεων που θα οδηγούν σε μέτωπο για τη διεκδίκηση της ίδιας της εξουσίας, που θα έχει στόχο να εφαρμόσει μια λαϊκή οικονομία με συγκεκριμένο περιεχόμενο το οποίο το ΚΚΕ και περιγράφει αναλυτικά.

Σ' εντελώς άλλο δρόμο, όταν ο ΣΥΝ μιλάει μόνο για το περιεχόμενο της διακυβέρνησης χωρίς να προσδιορίζει κατεύθυνση, λέει απλά πως το δίλημμα είναι «ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή κάτι άλλο», που όμως θα είναι «εντός και επί τα αυτά». Δε λέει τίποτα διαφορετικό και στο κρίσιμο ζήτημα της ΕΕ, ενός ιμπεριαλιστικού οργανισμού δηλαδή, αξιώνει την υπεράσπισή της. Σε ένα κρίσιμο, δηλαδή, μέτωπο, όπου πρέπει να χτιστεί αντιιμπεριαλιστική συνείδηση ο ΣΥΝ πλασάρει την ιδέα ότι αυτό το κέντρο και το σύστημά του μπορούν να γίνουν δικαιότερα. Μαύρο τους πρέπει, όπως και σε ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, γιατί είναι συνειδητή η εξαπάτηση που επιχειρούν.

Τέλος: Οσο διαβάζεις κάθε μέρα για κάποιον Αβραμόπουλο, κάποιον Κιλτίδη, κάποιον τάδε, να λογομαχούν δήθεν, να ξέρεις πως είναι θέατρο στην πλάτη σου. Για να κοιτάς τον ντορό κι όχι το βουβάλι που θέλει να σε πατήσει κάτω.

Αυτή η κρίση ίσως είναι μια καλή ευκαιρία για ένα σημαντικό βήμα μπροστά. Αρκεί να το πάρεις αλλιώς. Κι αυτό έχουμε να πούμε σήμερα κι αύριο στο εργοστάσιο, στο γιαπί, στην εργατογειτονιά, παντού όπου ο κόσμος ψάχνει στην κουβέντα να βρει τι να κάνει.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
Μονόδρομος η κρίση, μονόδρομος και η διέξοδος(2012-07-13 00:00:00.0)
Κάθε πικραμένος στον πάγκο του(2011-08-31 00:00:00.0)
Να τους πάρει και να τους σαρώσει(2010-07-02 00:00:00.0)
Μην τους αφήσεις σε χλωρό κλαρί!(2009-09-23 00:00:00.0)
Δεν κρύβουν το φόβο τους(2009-02-24 00:00:00.0)
Η νεροποντή(1996-05-30 00:00:00.0)

Κορυφή σελίδας
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ