«Εμποροι - βιοτέχνες: SOS για 29.000 θέσεις εργασίας. Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος επανέφερε την πρότασή του να συμφωνούν επιχειρήσεις και εργαζόμενοι στην περίπτωση που ελλοχεύει ο κίνδυνος απολύσεων να περιορίζονται οι μέρες απασχόλησης σε 3-4 την εβδομάδα, ενώ μισθοί - εισφορές που χάνονται να καλύπτονται από τον ΟΑΕΔ (το ρεπορτάζ στο ΕΘΝΟΣ).

«Η τεχνολογία και η πληροφορική είναι η νέα παράμετρος η οποία "επιβάλλει" λιγότερη, σχεδόν τη μισή εργασία για την απόκτηση των ίδιων από τα απαραίτητα αγαθά διαβίωσης. Επομένως, η επιστήμη βοήθησε την ανθρωπότητα να έχει την πολυτέλεια του περισσότερου ελεύθερου χρόνου. Ομως η παράμετρος του κέρδους απορρόφησε αυτή τη διαφορά και απέμεινε στις ορέξεις η σταθερή πηγή της μείωσης των αμοιβών. Στις αμοιβές συνυπολογίζονται η περίθαλψη και η συνταξιοδότηση. Αρα αυτά πρέπει να μειωθούν. Καλύτερη, βέβαια, περίπτωση για το κέρδος είναι ο μηδενισμός των αμοιβών (...) έχοντας αυτές τις σκόρπιες σκέψεις μπορούμε να αναρωτηθούμε: Μήπως ο Β` παγκόσμιος πόλεμος ήταν συνέπεια του κραχ του 1931; Αλλιώς; Ο Β` παγκόσμιος πόλεμος έγινε για να διορθώσει, να αποκαταστήσει οικονομικά το κραχ του 1931. Αν λοιπόν ισχύει αυτό το σενάριο τι θα αποκαταστήσει οικονομικά τη σημερινή κρίση; Αυτός ο τρόμος με τρομάζει» (ο Θ. Βουγιούκλης, κοσμήτορας στο Δημοκρίτειο / ΤΟ ΒΗΜΑ).

«Ως πρώην υπουργός Εργασίας αισθάνομαι ότι οι ρυθμίσεις για τα εργασιακά δικαιώματα δεν υπάρχουν για να τις παραβιάζει εγκληματικά ο κάθε αλήτης σε οποιονδήποτε βαθμό, και ακόμα περισσότερο μέχρι του σημείου φυσικής εξόντωσης εργαζομένων για λίγα ευρώ. Επιτέλους πού βρισκόμαστε; Ο επιχειρηματικός κόσμος ο ίδιος έχει τεράστιες ευθύνες για τη διαφύλαξη στοιχειωδών σχέσεων(...) το κλίμα που διαμορφώνεται στο κοινωνικό πεδίο, σε όλα τα δυνατά επίπεδα εκχυδαΐζεται. Και αυτό σε μια φάση κρίσης όπως η σημερινή, ανοίγει λεωφόρους για κοινωνικές συγκρούσεις. Συγκρούσεις που είναι βέβαιο ότι θα μας οδηγούν ακόμα πιο μακριά από εκεί που θέλουμε να πάμε» (ο Τ. Γιαννίτσης στα ΝΕΑ).