«Εμείς είμαστε Εβραίοι που δεν θα γιορτάσουμε αυτή την επέτειο. Είναι καιρός πια να αναγνωρίσουμε και την πλευρά του Αλλου (...) Οπως έχει επισημάνει ο Εντουαρντ Σαΐντ, η Νάκμπα είναι για τους Παλαιστινίους ό,τι είναι το Ολοκαύτωμα για τους Εβραίους. Τον Απρίλιο του 1948, τον ίδιο εκείνο μήνα που έγινε η αποτρόπαιη σφαγή του Ντεΐρ Γιασίν και η φονική επίθεση εναντίον Παλαιστινίων αμάχων στην αγορά της Χάιφας, μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο Νταλέτ. Εδινε το πράσινο φως για την καταστροφή παλαιστινιακών χωριών και για την εκδίωξη του γηγενούς πληθυσμού εκτός των συνόρων του ισραηλινού κράτους. Οχι, δεν θα το γιορτάσουμε αυτό!..»

«Τουλάχιστον 750.000 Παλαιστίνιοι έγιναν πρόσφυγες. Περισσότερα από 400 χωριά σβήστηκαν από τον χάρτη. Η εθνική εκκαθάριση όμως δεν τελείωσε εκεί. Χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν από τη Γαλιλαία το 1956. Χιλιάδες εκδιώχθηκαν από τη Δυτική Οχθη και τη Λωρίδα της Γάζας. Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και με το ψήφισμα 194 του ΟΗΕ, οι πρόσφυγες λόγω πολέμου έχουν το δικαίωμα να επιστρέψουν στις εστίες τους ή να αποζημιωθούν. Το Ισραήλ δεν αναγνώρισε ποτέ αυτό το δικαίωμα. Οχι, δεν θα γιορτάσουμε!»

«Δεν θέλουμε να γιορτάσουμε την επέτειο ενός κράτους που ιδρύθηκε με την τρομοκρατία, τις σφαγές και την αρπαγή της γης ενός άλλου λαού και που εξακολουθεί να εφαρμόζει την εθνική εκκαθάριση, να παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, να υποβάλλει σε μια τερατώδη συλλογική τιμωρία τον άμαχο πληθυσμό της Γάζας και να στερεί από τους Παλαιστινίους τα ανθρώπινα δικαιώματά τους και τις εθνικές επιδιώξεις τους. Θα γιορτάσουμε όταν οι Αραβες και οι Εβραίοι θα ζήσουν σαν ίσοι μεταξύ ίσων σε μια ειρηνική Μέση Ανατολή».

(αποσπάσματα από κείμενο που υπογράφουν 100 διακεκριμένοι Εβραίοι διανοούμενοι, ανάμεσά τους ο Χάρολντ Πίντερ, με αφορμή τους γιορτασμούς για τα 60 χρόνια από την ίδρυση του Ισραήλ / ΤΑ ΝΕΑ).