Ως «παιδιά ενός κατώτερου θεού» αντιμετωπίζονται τα άτομα με αναπηρίες από τις κυβερνήσεις τόσο της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ, ενώ το σχετικό νομοσχέδιο που φέρνει τώρα η κυβέρνηση για την Ειδική Αγωγή όχι μόνο δε λύνει κανένα πρόβλημα, αλλά αποτελεί ντροπή, εμπαιγμό και προσβολή για τα ΑμΕΑ, τους γονείς τους, τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία. Αυτό αποκαλύφθηκε από τη χτεσινή εκδήλωση του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών και των αγωνιστικών φορέων των ΑμΕΑ και των γονιών τους, στο Περιστέρι.

Συγκλονιστικά τα στοιχεία που παρατέθηκαν απ' όσους ζουν αυτά τα προβλήματα, στη χτεσινή εκδήλωση:

Σε όλες τις Σχολικές Μονάδες Ειδικής Αγωγής (ΣΜΕΑ) καθυστερεί αφάνταστα η τοποθέτηση προσωπικού ή στέλνονται ειδικότητες που δε χρειάζονται. Ολες οι ΣΜΕΑ υποχρηματοδοτούνται από τους δήμους, ενώ κατά κοινή αποδοχή οι ανάγκες ενός ΑμΕΑ μαθητή είναι τριπλάσιες από των άλλων παιδιών. Στο ειδικό Δημοτικό Παμμακάριστος που φιλοξενεί 54 ΑμΕΑ (μεταφορά, σίτιση, κλπ.) δόθηκαν μόνο 2.500 ευρώ για φέτος, πολύ λιγότερα από ολιγάριθμα σε μαθητές γενικά σχολεία. Στο ΕΕΕΕΚ Κέρκυρας, το οποίο χρηματοδοτήθηκε με 800 ευρώ για ένα τρίμηνο, αυτή τη βδομάδα έκοψαν το τηλέφωνο. Στο ΚΕΑΤ η ΔΕΗ απειλεί διαρκώς με διακοπή της ηλεκτροδότησης λόγω οφειλών του. Η τραγική έλλειψη βοηθητικού προσωπικού αποτυπώνεται παντού. Στο ΕΕΕΕΚ Παμμακάριστος σε σύνολο 65 παιδιών, απ' τα οποία 55 με αυτισμό, δύο με κινητικές αναπηρίες και οχτώ με νοητική υστέρηση, το βοηθητικό προσωπικό είναι πενταμελές, ενώ απαιτείται ένας για κάθε ομάδα 4 έως 5 παιδιών. Στο δημοτικό της ίδιας ΣΜΕΑ το βοηθητικό προσωπικό (4) εξυπηρετεί 54 παιδιά.

Σύμφωνα με στοιχεία της Εταιρείας Γονέων Αυτιστικών Παιδιών, στο λεκανοπέδιο Αττικής υπάρχουν διαγνωσμένα 4.000 παιδιά με αυτισμό, αλλά μόνο 15 φιλοξενούνται στο Νταού Πεντέλης και 55 στην Παμμακάριστο. Στο ΕΕΕΕΚ Παμμακάριστος, 6 με 7 παιδιά στα 65 μπορούν να διαβάζουν, δε διαθέτουν ψυχολόγο, ενώ ο νόμος 2817/2000 προβλέπει έναν ψυχολόγο για 50 παιδιά.

Η ωρομισθία και η αναπλήρωση των ειδικών εκπαιδευτικών έχει ήδη γενικευτεί, αφού την εκπαίδευση των ΑμΕΑ η εργατική νομοθεσία τη θεωρεί κι αυτή εργασία - φασόν.

Στο Δήμο Περιστερίου στα 45 δημοτικά σχολεία λειτουργούν 24 τμήματα ένταξης από 31 προβλεπόμενα. Στο 14ο Νηπιαγωγείο Νέας Ιωνίας, ενώ έχουν εγγραφεί μαθητές στο τμήμα ένταξης, δεν έχει τοποθετηθεί νηπιαγωγός. Στο ΕΕΕΕΚ Νέου Ηρακλείου γίνεται δύο με τρεις ώρες λιγότερο μάθημα λόγω έλλειψης εκπαιδευτικών.

Το ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών κάλεσε κάθε εκπαιδευτικό και γονιό και συνδικάτο να αναλάβει τις ευθύνες του για συλλογική δράση και παράλληλα απαίτησε την κατάργηση των προηγούμενων αναχρονιστικών νόμων του ΠΑΣΟΚ (2817/2000 και 3194/2003) για την Ειδική Αγωγή, γιατί, όπως τονίστηκε, δεν αντιμετωπίζουν καν το πρόβλημα και παραδίδουν την ειδική εκπαίδευση βορά στην ιδιωτικοποίηση, στις επιχειρήσεις, με μόνη πολιτική επιδίωξη το ξεκοκάλισμα των κοινοτικών κονδυλίων και όχι την αγωγή των ΑμΕΑ.

Οπως επισημάνθηκε χτες, η κυβέρνηση στέλνει χύμα (χωρίς αναλυτικά προγράμματα, προσωπικό, υποδομές και ομαδοποίηση των περιπτώσεων) τα περισσότερα ανάπηρα παιδιά σε τμήματα ένταξης και περιορίζει τα ειδικά σχολεία σε θεραπευτήρια. Αναφερόμενος στην ιστορική διαδρομή και στις διάφορες φάσεις των κοινωνιών, ο Γιώργος Ηρακλέους, μέλος της Γραμματείας του ΠΑΜΕ Εκπαιδευτικών, επισήμανε ότι τα ΑμΕΑ πέρασαν από τρία στάδια. Το στάδιο της κακοποίησης, της απόλυτης απόρριψης και του κυριολεκτικού Καιάδα, το στάδιο του οίκτου και της φιλανθρωπίας και το στάδιο της διεκδίκησης δικαιωμάτων στη ζωή και την εκπαίδευση. «Το πρόβλημα της εκπαίδευσης και ένταξης των ατόμων με αναπηρίες είναι υπόθεση πολιτική, κοινωνική, ταξική στη φύση της και οικονομική στη βάση της», υπογράμμισε. Με το πρόσφατο νομοσχέδιο για την Ειδική Αγωγή, συνέχισε, η υποχρεωτικότητα που επιβάλλει έχει ακατάλληλη αρχή και αδιέξοδη λήξη. Επίσης εφόσον κατά το άρθρο 6, παράγραφος 2, κριτήριο εγγραφής στα ειδικά σχολεία θα είναι εμμέσως πλην σαφώς η ικανότητα αυτοεξυπηρέτησης των ΑμΕΑ, αυτό σημαίνει ότι τα ειδικά σχολεία, ιδιαίτερα τα δημοτικά, θα μετατραπούν σε θεραπευτήρια για βαριές αναπηρίες. Η απαιτούμενη έγκυρη και έγκαιρη διάγνωση των παθήσεων δε διασφαλίζεται από το νομοσχέδιο. Στα εργασιακά γενικεύεται η ελαστική απασχόληση - ωρομισθία και στην ειδική εκπαίδευση, σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων για την εργασία. Κατέληξε ότι για μας είναι αναγκαιότητα ο παρατεταμένος αγώνας, με ανάδειξη και υιοθέτηση των στόχων πάλης του ΠΑΜΕ και για την Ειδική Αγωγή. Ο συντονισμένος ταξικός αγώνας για αντεπίθεση που θα ανοίγει το δρόμο σε μιαν άλλη κοινωνική, οικονομική και πολιτική πραγματικότητα, σταθερή βάση για την κάλυψη των αναγκών και την επίλυση των προβλημάτων του λαού.

Η Σοφία Λυμπερογιάννη, ειδική αγωγός, αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στους στόχους πάλης:

• Καθιέρωση της Ειδικής Αγωγής ως υποχρεωτικής και αποκλειστικά δημόσιας και δωρεάν στην ηλικία των τριών χρόνων.
• Καταγραφή των ΑμΕΑ, των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.
• Ομαδοποίηση των διαφόρων κατηγοριών προβλημάτων των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ως προς την παιδαγωγική τους αντιμετώπιση.
• Θεσμοθέτηση κέντρων έγκυρης διεπιστημονικής διάγνωσης - αξιολόγησης, πρόληψης.
• Καθιέρωση τρίχρονης ειδικής προσχολικής αγωγής και ειδικών βρεφονηπιακών σταθμών αποκλειστικά δημόσιων και δωρεάν.
• Καθιέρωση ενιαίου 12χρονου δημόσιου και δωρεάν βασικού υποχρεωτικού σχολείου.
• Οργάνωση ειδικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων.
• Αμεση ίδρυση 12τάξιων δημόσιων ειδικών σχολείων.
• Ειδική εκπαιδευτική μέριμνα για παιδιά με βαριές αναπηρίες.
• Ιδρυση σχολών μεταλυκειακής ειδικής επαγγελματικής εκπαίδευσης.
• Αμεση εξασφάλιση του αναγκαίου ειδικευμένου εκπαιδευτικού προσωπικού με την ίδρυση νέων τμημάτων Ειδικής Αγωγής.
• Γενναία αύξηση των κρατικών δαπανών για δημόσια Ειδική Αγωγή και επαγγελματική μόρφωση.
• Μέτρα για τη στήριξη αναπήρων μαθητών, φοιτητών, σπουδαστών.

Ο Χάρης Χουρδάκης, εκ μέρους της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων, σημείωσε ότι «η ανάγκη για μια άλλη εξουσία, αναδεικνύεται και μέσα από το χώρο των ΑμΕΑ. Το νομοσχέδιο δεν αναγνωρίζει ότι 200.000 παιδιά έχουν ανάγκη ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, οι οικογένειες από τα φτωχά λαϊκά στρώματα δίνουν ό,τι έχουν και δεν έχουν για να βοηθήσουν τα παιδιά τους, οδηγούνται σε εξαθλίωση. Πρόκειται για κοινωνικό έγκλημα και το κάνουν συνειδητά».