Επεσε το νέο στις «πιάτσες» των ανέργων της Θράκης ότι υπάρχει ψωμί στο ναυπηγείο της Σεν Ναζέρ. Αμέσως μετά ήρθαν τα «κουμάντα» - έτσι ονομάζονται οι κεφαλοκυνηγοί - για να δουν αν έπιασε το «δόλωμα» και να μαζέψουν τους «ενδιαφερόμενους». Η ίδια διαδικασία ακολουθείται κάθε φορά που βγαίνουν οι δουλέμποροι για «κυνήγι».

Αυτή τη φορά, τα «κουμάντα» δούλευαν για την εταιρεία ELBE, με επικεφαλής κάποιον Οσμάν, στα ναυπηγεία της γαλλικής πόλης Σεν Ναζέρ, από τα μεγαλύτερα της Γαλλίας. Στα χέρια τους έπεσαν οι τρεις αμμοβολιστές, ο Λεωνίδας Θεοχάρης, ο Νίκος Ασλαμαζίδης και ο Μπορίς Αθανασιάδης, πριν από έξι μήνες.

Τους έταξαν παχυλούς μισθούς, οπωσδήποτε το ένσημο και άριστη διαμονή... Ομως, οι τρεις στοιβάζονταν κάθε βράδυ σε μία άθλια πανσιόν, μαζί με άλλους εργαζόμενους. Οσο για τα υπόλοιπα, επί 6 μήνες δούλευαν ανασφάλιστοι.«Στους 6 μήνες πληρωθήκαμε 4 φορές από το αφεντικό, που μας έδινε άλλα από αυτά που συμφωνήσαμε», ήταν οι πρώτες κουβέντες του Λεωνίδα Θεοχάρη στην τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί του την περασμένη Πέμπτη. Τη μέρα που σταμάτησαν την απεργία πείνας που είχαν ξεκινήσει πριν από 19 μέρες διεκδικώντας τα δεδουλευμένα, τα ένσημά τους, τα δικαιώματά τους.

Εκείνη ακριβώς τη μέρα, η νορβηγική εταιρεία «Aker Yards», που διαχειρίζεται τα ναυπηγεία της Σεν Ναζέρ, υποκύπτοντας στο κύμα αλληλεγγύης από τους Γάλλους εργαζόμενους που προκάλεσε η κινητοποίηση των τριών εργατών, τους κατέβαλε σε επιταγές 8.000 ευρώ, όσα διεκδικούσε καθένας από τους τρεις εργάτες. Ομως, για το ένσημο και τα άλλα δικαιώματα, τους παρέπεμψε στα δικαστήρια.

Η τηλεφωνική συνομιλία με τον Λεωνίδα ήταν αποκαλυπτική. Ο ίδιος καταπέλτης για το «μοντέρνο», όπως το χαρακτήρισε, δουλεμπόριο που «οργιάζει» όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στη Γαλλία, στη Γερμανία, σε όλες τις χώρες και έχει «προστάτη» την ίδια την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κατευθύνσεις της.

Οπως αυτή, με βάση την οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ νομιμοποίησε τα ιδιωτικά γραφεία «ευρέσεως εργασίας». Κοινώς, τα δουλεμπορικά, που «νοικιάζουν» εργαζόμενους και τα οποία διατηρεί και επεκτείνει η κυβέρνηση της ΝΔ.

«Η ELBE - είπε ο Θεοχάρης - βρίσκει τους εργαζόμενους και τους νοικιάζει στη γερμανική εταιρεία "Freeze", που είναι ένας από τους εργολάβους του ναυπηγείου. Δηλαδή, έχει εργαλεία δικά της. Για την ELBE είπαν ότι είναι και αυτή γερμανική, όμως τη βρήκαμε να έχει γραφεία στην Αγγλία και αυτός που εμφανίστηκε ως επικεφαλής της τον λένε Οσμάν»...

Στο ναυπηγείο δεν είχαν «προσληφθεί» από τους δουλεμπόρους μόνον οι τρεις. «Είναι τουλάχιστον 15 Ελληνες από Θράκη, Κομοτηνή που δεν άντεξαν. Ομως, φοβήθηκαν να διεκδικήσουν και έφυγαν». «Τώρα, αυτή τη στιγμή που μιλάμε, είναι στο ναυπηγείο 50 Βούλγαροι ανασφάλιστοι και ποιος ξέρει πόσοι άλλοι». «Ολοι φοβούνται γιατί δέχονται, όπως δεχτήκαμε κι εμείς, απειλές για τη σωματική τους ακεραιότητα».

Ολα τα παραπάνω ενισχύονται και από τη μαρτυρία του Γιάννη Δεληγιάννη, προέδρου της Πανελλήνιας Ενωσης Αμμοβολιστών, που το βράδυ της Τετάρτης βρέθηκε στο πλευρό τους. Στη διάρκεια της παραμονής στη Σεν Ναζέρ, εντόπισε ότι στο ναυπηγείο υπάρχουν και άλλες εργολαβικές εταιρείες, όπως η «Freeze», που «τροφοδοτούνται» με εργάτες από άλλες χώρες με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή από τα δουλεμπορικά γραφεία «ευρέσεως εργασίας», όπως η ELBE.

«Εξασφαλίζουν - είπε - στους εργαζόμενους μόνο το εισιτήριο για να πάνε. Μετά, τους παραδίδουν στις εργολαβικές εταιρείες και οι δουλέμποροι παίρνουν το κεφαλιάτικο». «Η "Freeze" έχει μόνο 4 εργαζόμενους ως "μόνιμους". Οι υπόλοιποι είναι από τέτοια "γραφεία". Αυτή τη στιγμή δουλεύουν Ελληνες καραβομαραγκοί και τσιμπίδες με το ίδιο καθεστώς». Ομως και οι συνθήκες διαμονής των εργαζομένων είναι απάνθρωπες. «Σε ένα μικρό δωμάτιο μένουν από 8 μέχρι 10 άτομα».

«Αυτά τα γραφεία ευρέσεως εργασίας (δουλεμπορικά) - συνέχισε - φυτρώνουν σαν μανιτάρια σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Εκμεταλλεύονται την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις πολιτικές που υλοποιούνται και εφαρμόζονται απαρέγκλιτα τις τελευταίες 10ετίες, από τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις ελληνικές (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ) που στοχεύουν στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων. Είναι αποτέλεσμα της Συνθήκης του Μάαστριχτ, που προβλέπει και την "ελεύθερη" διακίνηση εργατικού δυναμικού, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στα δουλεμπορικά γραφεία, να μεταφέρουν ανασφάλιστους εργαζόμενους χωρίς εργασιακά δικαιώματα, χωρίς σταθερό χρόνο εργασίας, χωρίς να τηρούνται ΣΣΕ».

«Φύγαμε - καταλήγει ο Θεοχάρης - από την Ελλάδα σαν τ' αρνιά. Δε γυρίζουμε, όμως, έτσι. Τώρα μάθαμε τι σημαίνει το "όλοι μαζί", τι δύναμη έχει η συλλογική δράση, η αλληλεγγύη των εργαζομένων, η δύναμη του σωματείου».

Οι τρεις εργάτες, στο κάλεσμα που απηύθυναν στους Γάλλους εργαζόμενους, δεν περίμεναν ότι θα είχαν τέτοια ανταπόκριση. Εκδηλώθηκε αλληλεγγύη από όλη τη Γαλλία, ενώ το αθλητικό κέντρο της πόλης που τους έδωσαν για να διαμείνουν, σε 24ωρη βάση είναι γεμάτο από εργαζόμενους γυναίκες και παιδιά. «Είναι κάτι το μοναδικό. Οι Γάλλοι εργαζόμενοι, πέρα από τις κινητοποιήσεις, φυλάνε και βάρδιες στο αθλητικό κέντρο για να τους προστατέψουν από τυχόν επίθεση», αναφέρει και ο Γιάννης Δεληγιάννης.

«Ο αγώνας που έγινε από τους συναδέλφους, αυτή η τεράστια αλληλεγγύη από τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής έφερε αποτελέσματα, έκαμψε την εργοδοτική αδιαλλαξία και αυθαιρεσία», σημειώνει ο πρόεδρος των αμμοβολιστών και συνεχίζει: «Σηματοδότησε ότι οι εργαζόμενοι όταν αγωνίζονται μπορούν και επιβάλλουν κατακτήσεις. Οι εργαζόμενοι μπορούν και από αυτό το παράδειγμα να βγάλουν συμπεράσματα. Να συσπειρωθούν στα συνδικάτα τους, να οργανώσουν τις δυνάμεις και να κτίσουν το μέτωπο και τη συμμαχία της εργατικής τάξης με τα άλλα λαϊκά στρώματα, που θα έρθει σε ρήξη και σύγκρουση με την αντιλαϊκή, αντεργατική πολιτική που στοχεύει στη διάλυση των δικαιωμάτων τους και συνολικά της ζωής τους».

«Γι' αυτό καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν μέρος μαζικά και αποφασιστικά στην κινητοποίηση που θα γίνει την Πέμπτη, 10 του μήνα, που διοργανώνουν τα Σωματεία της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, καθώς και στην απεργία στις 16 Απρίλη. Μπορούμε να ανατρέψουμε τον αντεργατικό αντιασφαλιστικό νόμο της κυβέρνησης, να επιβάλουμε τα δικά μας αιτήματα, που προβάλλει το πλαίσιο του ΠΑΜΕ και ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες μας», καταλήγει ο Γιάννης Δεληγιάννης.