Στις 19 Μάρτη, προχτές, συμπληρώθηκαν πέντε χρόνια από την έναρξη του πολέμου. Πέντε χρόνια «εξαγωγής δημοκρατίας», κατοχής του Ιράκ, ασύλληπτης καταστροφής, ολοκαυτώματος, συνενοχής και υποκρισίας της ΕΕ. Πέντε χρόνια τρομοκρατίας και υπαγωγής της ανθρωπότητας στο καθεστώς μιας βαρβαρότητας που ξεπερνά σε κτηνωδία όλα τα εγκλήματα που γνώρισε μέχρι σήμερα ο πλανήτης. Πέντε χρόνια που μοιάζουν να αποτελούν τη συνέχεια της χιτλερικής θηριωδίας. Με τη σκυτάλη να έχει περάσει από τα Ες - Ες στους πεζοναύτες του Μπους, της Χίλαρι και του Ομπάμα.

*

Πάνω από 1.900.000 (σύμφωνα με την ιστοσελίδα «National Priorities Project») οι νεκροί Ιρακινοί, από τους βομβαρδισμούς, τις δολοφονικές επιθέσεις και την καταστροφή (υγειονομική, επισιτιστική κλπ.) που επέφερε η εισβολή και η κατοχή! Πάνω από 5.000.000 οι πρόσφυγες από την «ευρεία Μέση Ανατολή»! Πάνω από 4.000 τα φέρετρα που γύρισαν στις ΗΠΑ.

*

Σ' αυτά τα 5 χρόνια, το κόστος του πολέμου υπολογίζεται στα 504,5 δισ. δολάρια! Δεν πρόκειται για χρήματα που πληρώνουν οι ΗΠΑ. Είναι τα χρήματα που πληρώνει η ανθρωπότητα για να τρέφεται ο Μινώταυρος του ιμπεριαλισμού.

Με αυτά τα χρήματα που κερδίζουν οι πετρελαϊκές εταιρείες και το στρατιωτικοβιομηχανικό σύμπλεγμα (τα στοιχεία προέρχονται επίσης από την «National Priorities Project»), θα μπορούσε:

• Να έχει εξασφαλιστεί η υγειονομική περίθαλψη για 200 εκατομμύρια ανθρώπους.
• Να έχει εξασφαλιστεί η επάνδρωση της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με 11 εκατομμύρια δασκάλους.
• Να έχουν κατασκευαστεί 5,5 εκατομμύρια συγκροτήματα κατοικιών.
• Να έχουν κατασκευαστεί πάνω από 700 εκατομμύρια εγκαταστάσεις ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Τίποτα απ' όλα αυτά, όμως, δεν επιφέρει καπιταλιστικό κέρδος. Η εξασφάλιση του κέρδους των πολυεθνικών είναι μια πολιτική υπόθεση που στην περίπτωση του Ιράκ σημαίνει εισβολή, κατοχή, βασανιστήρια και αίμα. Πολύ αίμα.