Με επικίνδυνες και προκλητικές θέσεις, που αμφισβητούν ανοιχτά τα δικαιώματα των εργαζομένων και των οικογενειών τους, προσεγγίζει ο ΣΕΒ το ζήτημα της ακρίβειας και το Ασφαλιστικό. Ειδικά στο θέμα της ακρίβειας, οι μεγαλοβιομήχανοι αποποιούνται οποιασδήποτε ευθύνης, απαιτούν ουσιαστικά την ενίσχυση της πολιτικής που τη γεννά και τη διαιωνίζει και επικρίνουν το κράτος για τα μέτρα που λαμβάνει και για το ...μέγεθός του. Αποδεικνύουν έτσι ότι παρά το γεγονός ότι οι πολιτικές που ακολουθούνται από το ταξικό κράτος τούς ευνοούν συστηματικά, αυτοί ποτέ δε σταματούν να προβάλλουν νέες αξιώσεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν την ακόμα μεγαλύτερη κυριαρχία τους. Στο Ασφαλιστικό προκαλούν για μια ακόμη φορά, επικροτώντας την κυβερνητική πολιτική και αξιώνοντας ακόμη σκληρότερες ρυθμίσεις.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε χτες, αφιέρωσε πολύ χρόνο και γλαφυρές εκφράσεις μόνο και μόνο για να καταλήξει ότι η «σωτηρία» στο θέμα της ακρίβειας θα προέλθει από την παραχώρηση ακόμα μεγαλύτερης ασυδοσίας στο μεγάλο κεφάλαιο! Χαρακτήρισε «εύκολη και τελικά ανέξοδη συνταγή» την αναζήτηση «κερδοσκόπων» στους «κόλπους της επιχειρηματικής κοινότητας». Προέβλεψε ότι τα 41 μέτρα που εξήγγειλε το υπουργείο Ανάπτυξης θα αποδειχθούν αναποτελεσματικά. Κι αυτό, επειδή η ακρίβεια αφ' ενός είναι αποτέλεσμα της διεθνούς χρηματοπιστωτικής κρίσης, αφ' ετέρου οφείλεται στο ίδιο το κράτος, επειδή δεν εκσυγχρονίζεται, είναι μεγάλο και δεν ενισχύει επαρκώς την ανταγωνιστικότητα, δηλαδή τους βιομήχανους!

Ετσι, κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ, προκαλούνται τεράστιες δαπάνες από τις 50 μεγάλες δημόσιες επιχειρήσεις (οι οποίες βεβαίως δεν είναι πλέον δημόσιες και λειτουργούν ως ανταγωνιστικές επιχειρήσεις στην αγορά) που συμπεριφέρονται ως ανεξέλεγκτα μονοπώλια και τα 10.000 διορισμένα Διοικητικά Συμβούλια οργανισμών και οργάνων που σχετίζονται με το κράτος. Αναφερόμενος εκτενώς στα πεπραγμένα του «βασιλείου του κράτους», κατέληξε στην ουσία που είναι και η «λύση» κατά την άποψη του μεγάλου κεφαλαίου: «Η ενθάρρυνση της επιχειρηματικότητας, των επενδύσεων, της καινοτομίας». Παρά το γεγονός ότι όπως έχει αποδειχθεί στη ζωή η ακρίβεια οξύνεται όσο περισσότερο περιορίζει το κράτος τους ελέγχους στις τιμές, ο ΣΕΒ πρότεινε ως λύση την ...αιτία του προβλήματος! Σημειώθηκαν βεβαίως και αντιφάσεις, όταν διερωτήθηκε εάν το κράτος δίνει στοιχεία κοστολόγησης για τις αυξήσεις στο ηλεκτρικό ρεύμα, για να πει στη συνέχεια ότι οι αυξήσεις αυτές έρχονται μετά από μια μεγάλη περίοδο φτηνών τιμολογίων κάτω του κόστους!

Στο Ασφαλιστικό οι μεγαλοβιομήχανοι στήριξαν τις κυβερνητικές θέσεις, δηλώνοντας ότι τα μέτρα είναι στη σωστή κατεύθυνση εφόσον εφαρμοστούν σωστά, αλλά μετακυλίουν τη λύση του προβλήματος του Ασφαλιστικού για το μέλλον. Σχετικά με τις συγχωνεύσεις, ο πρόεδρος του ΣΕΒ είπε ότι οι σχετικές ανακοινώσεις δε φαίνεται να διασφαλίζουν οικονομικές συνέργειες. Αμφισβήτησε επίσης τη συνέπεια του κράτους στη χρηματοδότηση των Ταμείων (σ.σ. προφανώς εκτιμούν ότι οι κρατικοί πόροι θα πιάσουν περισσότερο «τόπο» εάν διοχετευτούν αποκλειστικά στους βιομήχανους) και εκτίμησε ότι η διάθεση του 4% των ετήσιων εσόδων από το ΦΠΑ για τη χρηματοδότηση του συστήματος θα οδηγήσει υποχρεωτικά σε αύξηση των συντελεστών.