Και τα ρέστα ζητάνε προκλητικά οι βιομήχανοι από τους εργαζόμενους. Εχοντας εξασφαλίσει υψηλή κερδοφορία για τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους, με τη στήριξη της κυβέρνησης και την ανοχή της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία αποδέχεται τη λογική της «ανταγωνιστικότητας», εμφανίστηκαν στη δεύτερη συνάντηση για την υπογραφή νέας Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας να δίνουν μόλις 4% αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο και ταυτόχρονα να απαιτούν την παραπέρα αποδιάρθρωση της αγοράς εργασίας.

Η μόνη επιλογή που έχουν οι εργαζόμενοι είναι η οργάνωση της πάλης τους, δήλωσε το μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ Γιώργος Πέρρος και κάλεσε τους εργαζόμενους να δώσουν απάντηση σε κυβέρνηση και εργοδότες με τη μαζική συμμετοχή τους στην απεργία στις 13 Φλεβάρη και στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ.

Η προκλητικότητα του ΣΕΒ και των ηγεσιών των εργοδοτικών ενώσεων ξεπερνά κάθε όριο, αφού ενώ με το ένα χέρι δίνουν λίγα ψίχουλα (3% συν 1%) για το 2008, με το άλλο απαιτούν τα πάντα. Συγκεκριμένα, ξαναδιατύπωσαν τις αξιώσεις τους που είχαν προβάλει με επιστολή του ΣΕΒ πριν την έναρξη των διαπραγματεύσεων και στις οποίες περιλαμβάνονται η εξαίρεση από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας των νεοεισερχόμενων στην παραγωγή, των μακροχρόνια ανέργων και αυτών που είναι άνεργοι πάνω από τα 55, αλλά και των επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν προβλήματα.

Οι βιομήχανοι έθεσαν επίσης θέμα για τη δημιουργία επαγγελματικών ταμείων - προβλέπονται στο νόμο του ΠΑΣΟΚ 3029 για το Ασφαλιστικό - και ζήτησαν ευρύτερη συζήτηση με τα συνδικάτα για να αντιμετωπίζονται περιπτώσεις κλεισίματος επιχειρήσεων και αύξησης της ανεργίας σε συγκεκριμένες περιοχές.

Κεντρική επιδίωξη των βιομηχάνων είναι να κάνουν τους εργαζόμενους συμμέτοχους στην επίτευξη των στόχων τους, να καλλιεργήσουν τη λογική της αμοιβαίας ευθύνης για την πορεία των επιχειρήσεων και την κερδοφορία τους. Σε αυτή τη λογική εμφανίζεται πρόθυμη να πορευτεί η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αφού αποδέχτηκε τη δημιουργία μιας «Διαρκούς Επιτροπής Διαλόγου» όπου θα παραπέμπονται όλα τα ζητήματα που θέτουν οι εργοδότες.

Σε αυτή την Επιτροπή - όπως φάνηκε από τις απαντήσεις του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου - παραπέμπονται και ζητήματα όπως η διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η μερική απασχόληση και το καθεστώς των απολύσεων, τα οποία μάλιστα έχει θέσει η ίδια η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, υπηρετώντας έτσι τις μακροπρόθεσμες επιδιώξεις του ΣΕΒ.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στις δηλώσεις του ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος αναγνώρισε ότι «το πιο σημαντικό» και «ουσιαστικό» που συμφώνησαν με την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ είναι η «σύσταση μιας Διαρκούς Επιτροπής Διαλόγου μεταξύ των δυνάμεων της εργασίας, που σε μια διαρκή βάση θα συζητά και θα δίνει ρεαλιστικές λύσεις σε όλα τα ευρύτερα θέματα που απασχολούν τους κοινωνικούς εταίρους». Απόδειξη και της σημασίας που δίνει ο ΣΕΒ στη νομιμοποίηση του «κοινωνικού διαλόγου» που θα είναι συνεχής, αλλά και της στάσης της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία την αποδέχτηκε.

Μετά απ' όλα αυτά, οι προσωρινοί λεονταρισμοί της πλειοψηφίας, ότι δεν αποδέχεται το ύψος των αυξήσεων που προτείνουν οι εργοδότες, είναι για το «θεαθήναι» και τις ανάγκες της στιγμής. Ενόψει των νέων συναντήσεων είναι βέβαιο ότι η πλειοψηφία θα στέρξει να συναντήσει και να αποδεχτεί ό,τι τελικά συμφέρει τη μεγαλοεργοδοσία, όπως έχει γίνει όλα τα τελευταία χρόνια. Αλλωστε ο ίδιος ο Γ. Παναγόπουλος, ερωτηθείς σχετικά, απάντησε ως εξής: «Εκτιμώ ότι μπορεί να υπάρξει υπέρβαση του αδιεξόδου»!

Ενδεικτική των προθέσεων των εργοδοτών είναι και η δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΒΕΕ Δ. Ασημακόπουλου, ο οποίος απαίτησε «εργασιακή ειρήνη» και «διετή σύμβαση» για να έχουν προγραμματισμό οι επιχειρήσεις. Για «σύγκλιση απόψεων σε επόμενες συνεδριάσεις» έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ Δ. Αρμενάκης, ο οποίος έδωσε και αυτός βάρος στη συμφωνία για τη Διαρκή Επιτροπή Διαλόγου. Μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι σημασία δεν έχει τι παίρνει ο εργαζόμενος με το μισθό του, αλλά «η εξασφάλιση που έχει για το αύριο». Σε λίγο θα ζητήσουν από τους εργαζόμενους να ευχαριστούν τους εργοδότες γιατί τους έχουν να δουλεύουν με μεροκάματα πείνας.

Σχολιάζοντας τη συνάντηση, ο Γ. Πέρρος υπογράμμισε ανάμεσα σε άλλα: «Αν δε χτυπηθούν τα κέρδη των βιομηχάνων και όσοι τους στηρίζουν - και εδώ είναι τεράστιες οι ευθύνες και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, καθώς και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ - τα μεροκάματα και οι μισθοί θα συνεχίσουν να είναι άθλιοι. Το ΠΑΜΕ τονίζει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα συνεχίσει την πάλη του, τον αγώνα του και λέμε ξεκάθαρα ότι δεν πρόκειται να αφήσουμε σε χλωρό κλαρί τους βιομηχάνους και όσους τους στηρίζουν».