Φυσικά, σαν άτομο έχετε κάθε δικαίωμα να κάνετε ό,τι θέλετε... Σαν υπουργός, όμως, δεν έχετε τέτοιο δικαίωμα! Σαν υπουργός είστε υποχρεωμένος να δέχεστε στο γραφείο σας τους εκπροσώπους των καλλιτεχνών. Είστε υποχρεωμένος να απαντάτε στις εκκλήσεις τους. Υποχρεωμένος είστε ακόμα να ακούτε και τις απόψεις τους και να τις λαβαίνετε υπόψη σας!

Ποιος, λοιπόν, σας έδωσε το δικαίωμα να πετάτε στον κάλαθο των αχρήστων τις εκκλήσεις τους; Δε σας ζητάνε διορισμούς, ούτε μερίδιο σε άνομες μοιρασιές! Δε σας ζητάνε αποχαρακτηρισμούς, ούτε χαριστικές και κρυφές επιδοτήσεις! Σας ζητάνε να ανοίξετε τα αυτιά σας και να ακούσετε τους εργάτες της τέχνης. Να τους ακούσετε και να τους διευκολύνετε να παράγουν έργο! Αυτή είναι η δουλιά σας. Η δημιουργία προϋποθέσεων για να παραχθεί το καλύτερο δυνατόν καλλιτεχνικό έργο για τον τόπο και την ανθρωπότητα!

Κύριε υπουργέ, την Πέμπτη 10-1-08, στις 2 το μεσημέρι, οι φορείς του συνόλου σχεδόν του καλλιτεχνικού χώρου έκαναν μια ενέργεια την οποία δείξατε να μην καταλάβατε! Ηρθαν - μετά από ειδοποίηση - στο γραφείο σας και απαίτησαν να ανοίξετε τις πόρτες σας! Βέβαια, οι παρατρεχάμενοί σας, και ο διευθυντής σας, προσπάθησαν να σας δικαιολογήσουν. Είπανε πως λείπατε δικαιολογημένα!

Δε θέλω να διαψεύσω κανέναν! Μπορεί να είχατε «ανειλημμένη» υποχρέωση και να μην (κοινώς) την είχατε κοπανήσει! Το γεγονός, όμως, ότι φεύγοντας δεν αφήσατε μήνυμα πίσω σας, μήνυμα που να δείχνει το σεβασμό απέναντι στους εργάτες της τέχνης και στα προβλήματά τους, δείχνει τον αυταρχισμό σας! Ποιοι ήρθαν στην πόρτα σας, κύριε υπουργέ; Τα ξαδέρφια σας; Οι υποτακτικοί σας; Ποιος σας δίνει το δικαίωμα να φέρεστε σαν φεουδάρχης;

Ωστόσο, θα πρέπει να κατανοήσετε κάτι! Την Πέμπτη 10-1-08 ήταν μια πρόβα. Η πρόβα τζενεράλε, ας πούμε. Την άλλη φορά, η οποία, σας βεβαιώνω, θα έρθει πολύ σύντομα, ο διάλογος ανάμεσα στους καλλιτέχνες και σε εσάς θα γίνει με τους όρους που επιθυμείτε. Και οι καλλιτέχνες γνωρίζουν σκληρές γλώσσες και σκληρές συμπεριφορές, δεν έχετε μόνο εσείς αυτό το «προνόμιο». Θα στρατοπεδεύσουν στο γραφείο σας μέχρι να αποδεχτείτε τις υποχρεώσεις σας! Μέχρι να αναλάβετε τις ευθύνες σας!

Αλλά, κύριε υπουργέ, δεν μπορώ να αποφύγω κάποια ερωτήματα, παρότι ξέρω πως ρωτάω στο κενό, για να μην πω στον τοίχο! Τίποτα δε διδαχτήκατε από όλη αυτή την αθλιότητα, που ταλανίζει τον τόπο τις τελευταίες μέρες; Δε μάθατε ότι η έλλειψη δημοκρατικού ελέγχου, η απουσία συμμετοχής των εργαζομένων στους χώρους που λαμβάνονται οι αποφάσεις, οδηγούν στις ροζ κασέτες, στους φανερούς και κρυφούς εκβιασμούς, στα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα;

Δε θέλω να προχωρήσω! Χτυπάω το καμπανάκι, για να σας ειδοποιήσω! Οι καλλιτέχνες δεν επιθυμούν να σας πιάσουν στον ύπνο! Θέλουν να έχετε όλες τις αισθήσεις σε λειτουργία όταν θα έρθουν για την τελική παράσταση! Θέλουν να σας βρουν προετοιμασμένο.