Αυτή τη φορά διά χειρός ΟΟΣΑ είδε το φως της δημοσιότητας έκθεση η οποία αναφέρεται στις παράκτιες πόλεις που κινδυνεύουν από τις πλημμύρες εξαιτίας της ανόδου της θερμοκρασίας, η οποία θα επιφέρει την άνοδο της στάθμης της θάλασσας. Σύμφωνα με τους συντάκτες του κειμένου, έως το 2070 πάνω από 150 εκατομμύρια άνθρωποι θα απειληθούν από καταστροφικές πλημμύρες, ενώ ο αντίστοιχος αριθμός σήμερα υπολογίζεται στα 40 εκατομμύρια! Οι «κόκκινες περιοχές» περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων μεγαλουπόλεις όπως η Καλκούτα, η Σαγκάη, η Νέα Υόρκη και το Λονδίνο! Τα ακραία καιρικά φαινόμενα είναι πλέον μια καθημερινή πραγματικότητα με ανθρώπινα θύματα, φυσικές καταστροφές και τεράστιες οικονομικές επιπτώσεις. Μπορεί να δώσει απάντηση το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό σύστημα; Για τους αφελείς ναι. Αλλά μόνο γι' αυτούς...

Ενώ τα βιοκαύσιμα είναι μια απάντηση στη μείωση των πετρελαιοειδών, τα δημητριακά για ενεργειακή χρήση μπορεί να δημιουργήσουν τεράστιες ελλείψεις στις χώρες του Tρίτου Κόσμου, μια και η αύξηση της τιμής τους και η κατανάλωσή τους ως καύσιμο υλικό, μετά από κατάλληλη επεξεργασία, μπορεί να επιφέρει τεράστιες ελλείψεις με ό,τι αυτό σημαίνει.

Μια οικολογική χρήση λοιπόν μπορεί να σημάνει τον υποσιτισμό και το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων συνανθρώπων μας. Προσοχή λοιπόν και μακριά από εύκολες λύσεις κι αποφάσεις.

Μαζί με πρωινή εφημερίδα, πριν από μια βδομάδα, χορηγήθηκε βιβλίο με τον παραπάνω τίτλο και την υπογραφή της Sylvie Brunel. Για άλλη μια φορά επιχειρείται το ιδεολόγημα της βιώσιμης ανάπτυξης ως απάντηση προς «πάσαν νόσον» του συστήματος και την οικολογική διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση που έχει φτάσει στα όριά της. Φυσικά από κοντά και οι γνωστές χαριτωμενιές περί κοινωνίας πολιτών και του σημαντικού ρόλου των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Μα δεν κουράστηκαν να αναμασούν τα ίδια και τα ίδια;