Αυτά είναι τα επίσημα στοιχεία που έδωσε χτες ο ΟΟΣΑ στη δημοσιότητα για το έτος 2005, με το «Πανόραμα Υγείας 2007», και αποκαλύπτουν γιατί οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας έφτασαν στο 57% ως ποσοστό επί των συνολικών δαπανών υγείας στην Ελλάδα. Αυτή η τρομακτική οικονομική αιμορραγία της λαϊκής οικογένειας στην ώρα της ανάγκης αποδεικνύει το βαθμό της εμπορευματοποίησης των υπηρεσιών υγείας που προώθησαν - και προωθούν - οι κυβερνήσεις του δικομματισμού προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου, του οποίου οι επενδύσεις στο χώρο της Υγείας έχουν τετραπλάσια απόδοση -σε σχέση με τη μέση της ελληνικής οικονομίας.

Ο ΟΟΣΑ έδωσε τα στοιχεία με τρέχουσες τιμές σε δολάρια των ΗΠΑ και ο «Ρ» τα μετέτρεψε σε ευρώ με βάση την ισοτιμία 1 ευρώ = 1,47 δολάρια ΗΠΑ. Οπως προκύπτει από τη μετατροπή η συνολική -δημόσια και ιδιωτική - κατά κεφαλή δαπάνη υγείας στην Ελλάδα είναι 2.028 ευρώ το χρόνο. Αυτή η κατά κεφαλήν δαπάνη υγείας στην Ελλάδα εμφανίζεται υψηλότερη κατά 151 ευρώ από το μέσο όρο (Μ.Ο.) του ΟΟΣΑ, που είναι 1.877 ευρώ.

Ομως ο Μ.Ο. της κατά κεφαλήν δαπάνης του ΟΟΣΑ επιμερίζεται σε 1.361 ευρώ ως δημόσια δαπάνη και 516 ευρώ ως ιδιωτική δαπάνη. Δηλαδή στην Ελλάδα το λαϊκό νοικοκυριό πληρώνει για υπηρεσίες υγείας του κάθε μέλους του υπερδιπλάσιο ποσό από το Μ.Ο. των χωρών του ΟΟΣΑ. Η υπέρβαση, μ' άλλα λόγια, από το Μ.Ο. του ΟΟΣΑ οφείλεται πρωτίστως στα άγρια χαράτσια της λαϊκής οικογένειας και όχι στις δημόσιες δαπάνες. Μάλιστα οι ελληνικές κυβερνήσεις κάνουν και μια αλχημεία, καθώς εμφανίζουν ως κρατικές δαπάνες όλες τις δημόσιες δαπάνες υγείας, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι δαπάνες των ασφαλιστικών ταμείων, που καλύπτουν κατά 84% τις δαπάνες των νοσηλευτικών ιδρυμάτων.

Η Ελλάδα - σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ - κατέχει πλέον την πρώτη θέση στις ιδιωτικές δαπάνες υγείας, καθώς ξεπέρασε ακόμα και τις ΗΠΑ που - μαζί με το Μεξικό - κατέχουν τη δεύτερη θέση με 55% επί των συνολικών δαπανών υγείας.