Οι εμπρησμοί των δασών αποδεικνύουν, εκτός των άλλων, την έλλειψη προληπτικών μέτρων κατά των πυρκαγιών και τις διαχρονικές ευθύνες γι' αυτό της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Η ανάγκη λήψης των μέτρων αυτών έχει αναδειχτεί με τραγικό τρόπο εδώ και δεκαετίες. Ενώ, όμως, συμβαίνει αυτό, οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, αντί να αξιοποιήσουν τις προτάσεις των αρμόδιων επιστημονικών φορέων και να δημιουργήσουν έναν ενιαίο φορέα πρόληψης, επαγρύπνησης, προστασίας και δασοπυρόσβεσης, ακολούθησαν την ακριβώς αντίθετη πολιτική.

Ετσι, οργανωμένα μέτρα πρόληψης, όπως η αποψίλωση και ο καθαρισμός των δασών, η διάνοιξη δασικών δρόμων, η κατασκευή και επάνδρωση δασικών παρατηρητηρίων δασοφύλαξης, έργα που θα εκτελούνται μέσα από έναν ενιαίο φορέα δασοπροστασίας και δασοπυρόσβεσης και στον οποίο θα συμμετέχουν Πυροσβεστική, δασικές υπηρεσίες και άλλοι φορείς, έχουν μπει στο περιθώριο.

Θυμίζουμε ότι το 1998 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχώρησε με νόμο στη διάσπαση του τομέα της πρόληψης από την πυρόσβεση και την ανάθεση αυτής της αρμοδιότητας στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα τη μη συμμετοχή των δασικών υπηρεσιών στην πρόληψη των πυρκαγιών, κάτι που κατ' εξοχήν γνώριζαν από πρώτο χέρι. Τα τραγικά αποτελέσματα παρουσιάζονται σχεδόν σε κάθε μεγάλη πυρκαγιά, αφού χάνεται πολύτιμος χρόνος στο έργο της δασοπυρόσβεσης.

Ακόμη χειρότερα γίνονται βέβαια τα πράγματα λόγω της υποστελέχωσης της Πυροσβεστικής σε προσωπικό (επί ΠΑΣΟΚ το έλλειμμα σε οργανικές θέσεις ήταν 15%, ενώ επί ΝΔ έφτασε στο 31%, δηλαδή λείπουν 3.740 άτομα), γεγονός που επιφέρει, εκτός των άλλων, την εξάντλησή του και την καταστρατήγηση των ωραρίων εργασίας. Παράλληλα, παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις σε μέσα, αλλά και σε εκπαίδευση του προσωπικού, που αντί να μονιμοποιηθεί οι κυβερνήσεις επιμένουν να διατηρούν ως εποχικό.

Ολα αυτά δεν είναι τυχαία, ασφαλώς. Την πολιτική της πρόσληψης δεν την εφαρμόζουν, επειδή έρχεται σε αντίθεση με τη γενικότερη πολιτική τους, σύμφωνα με την οποία και τα δημόσια δάση αποτελούν εμπόρευμα.