Σε απολογισμό τριετίας - διανθισμένο με τον αναμενόμενο εξωραϊσμό της οικονομικής πολιτικής - προχώρησε χτες ο υπουργός Οικονομίας στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, με αφορμή την απόφαση του ΕΚΟΦΙΝ, προχτές Τρίτη, για άρση της διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος. Ο Γ. Αλογοσκούφης έκανε εκτενή αναφορά στις παρεμβάσεις που έκανε η κυβέρνηση στο χώρο της οικονομίας από το Μάρτη του 2004, με αιχμή την πορεία της «δημοσιονομικής εξυγίανσης» και τις μεταρρυθμίσεις (καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις) που προωθήθηκαν.

Στα πλαίσια αυτά, ο υπουργός υποστήριξε μεταξύ άλλων ότι:

• «Η διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος στην Ελλάδα εξελίχθηκε σε ένα επιτυχημένο υπόδειγμα εφαρμογής του αναθεωρημένου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης»
• «Με το αναθεωρημένο Σύμφωνο μπορεί να συνδυαστεί μια πολύ μεγάλη δημοσιονομική προσαρμογή με υψηλή ανάπτυξη και αντιμετώπιση της ανεργίας...»

Στην ουσία, αντιστρέφοντας την πραγματικότητα, ο υπουργός Οικονομίας επιχείρησε να εμφανίσει μια άκρως ταξική - αντιλαϊκή πολιτική, με αναρίθμητα θύματα στο χώρο των εργαζομένων, ως μια ...εθνική πολιτική προς όφελος όλων. Δεν παρέλειψε, όμως, να περιγράψει και την «επόμενη μέρα», δηλαδή το πρόγραμμα που προτίθεται να ακολουθήσει η κυβέρνησή του την επόμενη τετραετία, ξεκαθαρίζοντας πως οι πολιτικές λιτότητας συνεχίζονται, με πιο ήπια - όπως άφησε να εννοηθεί - μορφή. Στόχος, αυτή τη φορά, η επίτευξη ισοσκελισμένων ή ελαφρά πλεονασματικών προϋπολογισμών έως το 2010.

Αυτό απλά σημαίνει ότι το δημοσιονομικό έλλειμμα, ύψους 2,6% του ΑΕΠ το 2006, έως το 2010 θα πρέπει να μηδενιστεί, ή να υπάρξει ένα μικρό πλεόνασμα. Αυτό σημαίνει πως συνεχίζονται οι πολιτικές τόσο περικοπής των δαπανών (κοινωνικού χαρακτήρα) όσο και αύξησης των εσόδων (κυρίως με φορολογικά και άρα φοροεισπρακτικά μέτρα). Ο στόχος αυτός εκμηδενίζει τις όποιες δυνατότητες άσκησης κοινωνικής πολιτικής για τη βελτίωση των όρων ζωής των λαϊκών τάξεων. Ωστόσο, σε μια προσπάθεια να ψαρέψει σε θολά νερά, ο υπουργός ισχυρίστηκε ότι «υπάρχουν περιθώρια, μέσα σε ένα αναπτυξιακό περιβάλλον να υπάρξουν πρωτοβουλίες για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, αλλά και την ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας με δαπάνες για την έρευνα και τεχνολογία και για την Παιδεία». Προφανώς, η αναφορά του υπουργού περί ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους εντάσσεται στις προεκλογικού χαρακτήρα παροχές που προετοιμάζεται να ρίξει στο τραπέζι η κυβέρνηση.

Σαφής ήταν επίσης και για το νέο κύκλο προώθησης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων - μεταρρυθμίσεων, με στόχο «την περαιτέρω επιτάχυνση του ρυθμού αύξησης της παραγωγικότητας, βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, αυξημένα ποσοστά συμμετοχής στην αγορά εργασίας και απασχόλησης και μειωμένα ποσοστά ανεργίας...». Με απλά λόγια, οι δηλητηριώδεις πολιτικές διάλυσης των εργασιακών σχέσεων θα συνεχιστούν με ένταση και ορμή. Ο υπουργός φρόντισε επίσης να υπενθυμίσει τους ανοιχτούς λογαριασμούς που έχει η κυβέρνησή του με το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα της χώρας, κάνοντας λόγο για «πρόκληση» στη μεταρρύθμισή του προκειμένου να διασφαλιστεί η μακροχρόνια βιωσιμότητά του!

Και ο νοών νοείτω...

Σχολιάζοντας τα σχετικά με την έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης, η βουλευτής και υπεύθυνη Οικονομικού του ΠΑΣΟΚ, Β. Παπανδρέου, επιτέθηκε - στη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε - και πάλι φραστικά στην κυβέρνηση. Η επίθεση κινήθηκε στο γνώριμο και ανούσιο πεδίο αντιπαράθεσης του δικομματισμού, που αφορά σε θέματα όπως η δημοσιονομική απογραφή, η απάτη των δομημένων ομολόγων, οι παρεμβάσεις της Δικαιοσύνης, κλπ.

Ωστόσο, στην ίδια συνέντευξη η Β. Παπανδρέου τάχθηκε υπέρ της έκδοσης δομημένων ομολόγων, αλλά με ...«διαφάνεια- ανταγωνιστικές διαδικασίες και σωστές τιμολογήσεις». Τα δομημένα ομόλογα, είπε, είναι σύγχρονο χρηματοοικονομικό μέσο, το οποίο κυκλοφορεί και δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει και πρόσθεσε με νόημα πως χρειάζεται πολιτική βούληση για να μην εξαπατώνται οι επενδυτές... Το ότι τα «δομημένα ομόλογα» εντάσσονται στις τοποθετήσεις υψηλού ρίσκου, μέσω των οποίων μπορούν να γίνονται διάφορα κερδοσκοπικά παιγνίδια, η Β. Παπανδρέου το άφησε ασχολίαστο.