Σε φάση έντονων ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, σε συνδυασμό με την ενιαία στρατηγική στην άκρατη επιθετικότητά του, έχει περάσει το παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Αυτήν την πραγματικότητα αναδεικνύει η επιμονή των ΗΠΑ, για την εγκατάσταση του λεγόμενου συστήματος αντιπυραυλικής προστασίας στην Ευρώπη, την οποία έχουν αποδεχτεί και κράτη -μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης και αποτελεί απειλή για τους λαούς και όχι, βέβαια, μέσον αποτροπής και ανάσχεσης κάποιας άλλης υποθετικής απειλής, όπως επικαλούνται οι Αμερικανοί.

Το πρόγραμμα αυτό τείνει να εξελιχθεί σε βασικό εργαλείο στις διεθνείς σχέσεις των Αμερικανών, επιδιώκοντας και με τη χρήση του την προώθηση της στρατηγικής τους. Η «αντιπυραυλική ασπίδα» χρησιμοποιείται, στο βαθμό που περιβάλλεται και με ΝΑΤΟικό μανδύα, ως καταλύτης για την ενίσχυση των ΗΠΑ στο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Χρησιμοποιείται στις σχέσεις των ΗΠΑ με τις άλλες χώρες του παγκόσμιου καπιταλιστικού φόρουμ της ομάδας χωρών του G-8 και ειδικότερα στις σχέσεις με τη Ρωσία και με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είτε ως στοιχείο των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, είτε ως μέσον ρυμούλκησης ευρωπαϊκών χωρών στο αμερικανικό άρμα. Επίσης, διαμορφώνει το πλαίσιο για ένταση της παγκόσμιας κούρσας των εξοπλισμών, πράγμα που υπαγορεύεται από το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα των ΗΠΑ και τα στρατηγικά συμφέροντα του κεφαλαίου. Ταυτόχρονα, η «αντιπυραυλική ασπίδα» εξελίσσεται και σε στρατηγικό όπλο του αμερικανικής έμπνευσης «αντιτρομοκρατικού» πολέμου, συμπληρώνοντας έτσι όλο το φάσμα των επιδιώξεων της αμερικανικής πολιτικής.

Με δεδομένες αυτές τις επιδιώξεις και τους σχεδιασμούς των Αμερικανών, αυτό που αναμένεται είναι η παραπέρα ένταση των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων, αλλά και η οριστική επιβολή των ιμπεριαλιστικών σχεδίων σε διάφορα ανοιχτά μέτωπα ή το άνοιγμα νέων μετώπων. Δεν είναι τυχαίο ότι την περίοδο αυτή έχουν μπει στο τραπέζι θέματα, όπως η οριστικοποίηση του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου, ενώ ανοίγουν άλλα περιφερειακά μέτωπα και εντείνονται οι ανταγωνισμοί για ζητήματα που αφορούν τους αγωγούς πετρελαίου και αερίου.

Μέσα σε αυτήν την ιμπεριαλιστική καταιγίδα, η μόνη ασφαλής θέση μιας χώρας είναι η αποστασιοποίησή της από αυτά τα σχέδια, η εναντίωσή της και όχι η συμμετοχή της σε αυτά. Εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους, για την ειρήνη και το μέλλον του ελληνικού λαού, η στάση της κυβέρνησης της ΝΔ, που, μέσω της υπουργού Εξωτερικών, έχει εκφράσει την υποστήριξή της στους σχεδιασμούς των ΗΠΑ, την αποδοχή ένταξης της Ελλάδας στην «αντιπυραυλική ασπίδα», αλλά και, συνολικά, η στάση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που έχουν υιοθετήσει και εντάξει στο ελληνικό δόγμα «άμυνας και ασφάλειας» όλο το νεοταξικό σκεπτικό των ΗΠΑ και της ΕΕ, αποδεχόμενες τα περί ασύμμετρων απειλών, διεθνούς τρομοκρατίας.