Μία δουλιά, που εντάσσεται σε μόνιμη βάση στη δράση του Κόμματος και πρέπει να βαθαίνει διαρκώς σε ποιότητα και περιεχόμενο, «άνοιξε» η τρίμηνη Καμπάνια για την Παιδεία που προκήρυξε η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ. Οι εξελίξεις στην Παιδεία υπογραμμίζουν πολύ εύστοχα πόσο στενά συνδέονται οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην απασχόληση μ' αυτές στην εκπαίδευση (συμπληρώνοντας η μία την άλλη), συνεπώς πόσο μεγαλώνει η ανάγκη να ξεπεράσουμε, όλο το δυναμικό του Κόμματος, την αποσπασματικότητα στη δράση μας, συνδέοντας τη δουλιά στο μέτωπο της Παιδείας με την πολιτική διέξοδο που παλεύει το ΚΚΕ. Αναδεικνύουν ταυτόχρονα τη σημασία, οι κομμουνιστές και συνολικά οι πρωτοπόροι αγωνιστές, να λειτουργούν υποδειγματικά για την ανάπτυξη πολύπλευρου προβληματισμού, κατ' επέκταση και πολύπλευρης δράσης, κάτι που αφορά την ίδια την ενίσχυση του επαναστατικού κινήματος.

Η παρέμβαση στους εργασιακούς χώρους, για τη βελτίωση των όρων δουλιάς και συνολικά της ζωής των εργαζομένων, και πρέπει και μπορεί να συνδεθεί πολύπλευρα και πολύμορφα με τα ζητήματα της Παιδείας. Για παράδειγμα, το ν' αναλάβει κάποια στιγμή τη χρηματοδότηση (και άρα να έχει αξιώσεις - μεταξύ άλλων - για τον προσανατολισμό της έρευνας) του ΕΜΠ ο «Ακτωρας», μακροπρόθεσμα θα σημάνει ότι η έρευνα για την ποιότητα του κάθε έργου θα υποτάσσεται στο μέγιστο κέρδος. Οτι ο αρχιτέκτονας, ο εργολάβος, ο κάθε κρίκος στην αλυσίδα της κατασκευής θα δίνει προτεραιότητα στην ταχύτατη δυνατή παράδοση και το ελάχιστο δυνατό κόστος. Οτι η αντισεισμική θωράκιση π.χ. δε θα είναι μέσα στο ερευνητικό πεδίο του κυριαρχούμενου από τα μονοπώλια στις κατασκευές Ανώτατου Ιδρύματος. Οχι για την ασφάλεια (συνολικά τους όρους δουλιάς) του εργαζόμενου που θα χτίσει το οίκημα θα ενδιαφέρονται, αλλά ούτε και εκείνου που θα μείνει μέσα σ' αυτό. Μήπως τα ασύλληπτα ποσά που σήμερα δαπανώνται για την ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας αν επενδύονταν στην Ιατρική και τη Φαρμακευτική, ή αν η έρευνα στο φάρμακο ήταν προσανατολισμένη όχι στην παραγωγή π.χ. καλλυντικών για το κέρδος, αλλά αποκλειστικά στη θεραπεία νόσων όπως π.χ. ο καρκίνος ή το έιτζ δε θα μπορούσαν να σωθούν οι χιλιάδες ζωές;

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σε πολλά πανεπιστημιακά συγγράμματα μαζική στροφή στην προβολή της θέσης της γυναίκας σε διάφορες χρονικές περιόδους. Η φοιτήτρια που σήμερα διδάσκεται στα αμφιθέατρα αποσπασματικά το πώς εκφραζόταν η γυναικεία ανισοτιμία μέσα σε άλλες ιστορικές και κοινωνικές συνθήκες και χωρίς να ερμηνεύει ταξικά την ανισοτιμία, μαθαίνει ότι «σήμερα, η γυναίκα τα 'χει όλα λυμένα, σήμερα υπάρχει ισότητα». Και αύριο, ως εργαζόμενη, αναγνωρίζει στη «μερική απασχόληση» όχι την ένταση της ανισοτιμίας, αλλά μια λύση για τις εργαζόμενες μητέρες. Κι όλα αυτά, όταν επικίνδυνες και αντιδραστικές αντιλήψεις του τύπου... για τους πολέμους φταίνε οι άνδρες (!) κυκλοφορούν στα πανεπιστήμια ανεμπόδιστα...

Ολα τα παραπάνω αναδεικνύουν ότι οι αναδιαρθρώσεις στην Παιδεία συνδέονται με την οικονομία του κεφαλαίου, ενάντια στην εργατική τάξη. Επομένως, η αποκλειστικά δημόσια δωρεάν Παιδεία, που υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες, συνδέεται άμεσα με τη λαϊκή οικονομία. Το κεφάλαιο ενιαία προωθεί τη στρατηγική του. Η σχεδιασμένη δουλιά των κομμουνιστών στο μέτωπο της Παιδείας πρέπει να κάνει υπόθεση των εργαζομένων τον αγώνα για Παιδεία των λαϊκών αναγκών, ενιαία με την πάλη για τα δικά τους στρατηγικά συμφέροντα, τη δική τους εξουσία, τη σοσιαλιστική κοινωνία.