Τους εκατοντάδες χιλιάδες οικοδόμους που εκπροσωπούνται στο Συνέδριο χαιρέτισε, ξεκινώντας την παρουσίαση της κεντρικής εισήγησης στο 21ο Συνέδριο, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας, Γιάννης Πάσουλας και αναφερόμενος στην κλιμακούμενη αντεργατική επίθεση, επισήμανε ότι δεν επιτρέπεται η αυταπάτη ότι «μπόρα είναι θα περάσει»: «Η επίθεση θα παίρνει όλο και πιο μόνιμα χαρακτηριστικά με οδυνηρές συνέπειες, όσο η πάλη της εργατικής τάξης δε βαθαίνει στις αιτίες της κρίσης, όσο δεν προσανατολίζεται στις αιτίες που γεννούν την επίθεση του κεφαλαίου, όσο δεν καταδικάζει μαζικά τα κόμματα της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου και δεν αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης...».

Για την αποτελεσματικότητα του αγώνα της εργατικής τάξης, σημείωσε ότι είναι απαραίτητη προϋπόθεση «να σχεδιάζεται και να οργανώνεται η πάλη σε ταξική βάση, να ενώνει την εργατική τάξη στη βάση, τάξη ενάντια σε τάξη» και σταχυολόγησε ορισμένα παραδείγματα που φανερώνουν τα αδιέξοδα του καπιταλισμού: Την τελευταία 15ετία το ΑΕΠ αυξήθηκε στην Ελλάδα κατά 53%, οι μέσες πραγματικές αποδοχές αυξήθηκαν μόνο κατά 26%. Αν και τα επίσημα καθαρά κέρδη των βιομηχανιών το 2002 ξεπέρασαν τα 2,5 δισ. ευρώ, οι κατώτατες αποδοχές βρίσκονται σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά του 1984 (!) και το 22% του πληθυσμού της χώρας ζει σε συνθήκες φτώχειας.

Ο Γ. Πάσουλας αναφέρθηκε σε ένα προς ένα τα εργατικά προβλήματα που οξύνουν ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με εντολές της ΕΕ. Ξηλώνοντας τα ΒΑΕ, επιταχύνοντας την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, νομιμοποιώντας την καταλήστευση του ΙΚΑ. Η εντατικοποίηση και η λεγόμενη «ενεργός γήρανση» απειλούν όλο και περισσότερους, όταν ο κλάδος των κατασκευών μέτρησε μόνο το 2006 53 νεκρούς σε «ατυχήματα», θύματα της εργοδοτικής ασυδοσίας. Σύμφωνα με υπολογισμούς, το 65% των οικοδόμων ασφαλίζεται κατά μέσο όρο με 38 ένσημα το χρόνο!

Ο Γ. Πάσουλας τόνισε ότι η Ομοσπονδία πρέπει ν' αποκτήσει ακόμα πιο γερά θεμέλια σε κάθε τόπο δουλιάς. Τα πρωτοβάθμια συνδικάτα χρειάζεται να προετοιμάσουν τη νέα φουρνιά στελεχών, προσαρμόζοντας τη δουλιά στις αλλαγές που παρουσιάζει η σύνθεση του κλάδου, παρεμβαίνοντας σχεδιασμένα, ιδιαίτερα στη νεολαία, αλλά και τους μετανάστες του κλάδου. Τα συνδικάτα, επισήμανε, πρέπει να έχουν σαφή εικόνα του χώρου ευθύνης τους, να εξασφαλίζουν συνέπεια και συνέχεια στη δράση, να οικοδομήσουν στενότερη, τακτική επαφή με τους οικοδόμους, να εντάξουν στους αγώνες τα συνολικά προβλήματα των οικογενειών των οικοδόμων. Οπως το ζήτημα της Παιδείας, ένα μέτωπο πάλης «που πρέπει να γίνει πρώτα απ' όλα υπόθεση του εργατικού κινήματος».

Αναφερόμενος στον απολογισμό δράσης της τριετίας, ο Γ. Πάσουλας υπογράμμισε μεταξύ άλλων πως προστέθηκε νέα εμπειρία με πολύμορφους αγώνες, νέες δυνάμεις στρατεύτηκαν σε ταξική κατεύθυνση, αναδείχτηκαν περισσότερο οι αιτίες των προβλημάτων και οι διαφορές στις δύο γραμμές μέσα στο εργατικό κίνημα. Η Ομοσπονδία ανέπτυξε δράση για την κινητοποίηση των οικοδόμων, στα γιαπιά, στα καφενεία, στα εργοτάξια, έδωσε τη μάχη της συλλογικής σύμβασης σε σύγκρουση με την υπονομευτική τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ. Ο στόχος είναι, με βάση τη νέα πείρα, αλλά και τις αδυναμίες που εντοπίζονται, οι αποφάσεις του Συνεδρίου να αξιοποιηθούν ώστε η Ομοσπονδία να γίνει «πιο ισχυρή στη σύγκρουση με το κεφάλαιο και όσους το υπηρετούν».