«Ακόμη και πολιτικοί και μάλιστα αντίπαλοι (η ίδια εταιρεία, π.χ. γράφει τους λόγους πρωτοκλασάτου υπουργού της κυβέρνησης, αλλά... και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης), σωματεία αθλητικά, αλλά και συνδικαλιστικοί φορείς καταφεύγουν στις εταιρείες αυτές, που τους υπόσχονται ότι "έχουν τους διαύλους για να χτίζουν μακροχρόνιες σχέσεις εμπιστοσύνης με τα μέσα μαζικής ενημέρωσης". Και όντως, οι εταιρείες αυτές μέσω των διαύλων που έχουν στήσει, με δημοσιογράφους και παραδημοσιογράφους, κατακλύζουν τα ΜΜΕ με ένα πλήθος κατασκευασμένων ειδήσεων -χειραγωγώντας την κοινή γνώμη προς την κατεύθυνση για την οποία πληρώνει ο πελάτης τους». Αυτά γράφει στη χτεσινή «Καθημερινή» ο αρθρογράφος της Ν. Νικολάου και αναρωτιόμαστε γιατί απορεί - αν πράγματι απορεί... Τι περίμενε, δηλαδή, να μην επεκταθούν η λογική και οι «νόμοι της αγοράς», η εμπορευματοποίηση των πάντων και ο άκρατος ανταγωνισμός, μαζί με όλα όσα κουβαλούν μαζί τους και συνεπάγονται, σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής; Ακόμη κι αν είχε τέτοιες αυταπάτες, δεν έβλεπε πού έχουν φτάσει τα πράγματα στις χώρες όπου η καπιταλιστική ανάπτυξη έχει προχωρήσει περισσότερο από τη δική μας και οι λαοί τους δοκιμάζουν πρώτοι την εντεινόμενη συνεχώς σαπίλα του συστήματος;