Νέα μέτρα και μηχανισμούς καταστολής αποφασίζουν οι ηγέτες των «25» καθώς επιταχύνεται η εφαρμογή των πολιτικών της Λισαβόνας
ΒΡΥΞΕΛΛΕΣ (Του απεσταλμένου μας ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΚΑΛΗ).--
Νέους μηχανισμούς καταστολής και τρομοκράτησης των λαών, εντός και εκτός της ΕΕ, στήνουν οι ηγέτες των 25 κρατών - μελών, ενώ την ίδια στιγμή εντείνεται η άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, οξύνοντας τις κοινωνικές αντιθέσεις.
Η λήψη νέων μέτρων καταστολής στο όνομα της τρομοκρατίας και η ταχύτερη εφαρμογή τους αποτελούν βασικό αντικείμενο της Συνόδου Κορυφής, καθώς «έφυγαν από τη μέση» τα Ευρωτουρκικά, μετά τον αρνητικό «συμβιβασμό» στο Συμβούλιο υπουργών Εξωτερικών τη Δευτέρα.
Σύμφωνα με την επιστολή που έστειλε στους ομολόγους του ο προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πρωθυπουργός της Φινλανδίας, στην αποψινή συνεδρίαση θα κυριαρχήσει το ζήτημα της «εσωτερικής θωράκισης» του ευρωοικοδομήματος, μέσω της υλοποίησης πολιτικών και μέτρων που περιλαμβάνονται στο λεγόμενο Ενιαίο Χώρο Ελευθερίας, Ασφάλειας και Δικαιοσύνης.
«Η συζήτηση στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποσκοπεί στην επιβεβαίωση της προσήλωσής μας στο στόχο της ενίσχυσης, της λήψης αποφάσεων και μέτρων στον τομέα της Δικαιοσύνης και των Εσωτερικών», αναφέρει χαρακτηριστικά στην επιστολή του ο προεδρεύων, Μ. Βαχάνεν.
Παράλληλα, αφήνει να εννοηθεί ότι επιδιώκεται η αλλαγή του τρόπου λήψης των αποφάσεων στο συγκεκριμένο «πυλώνα», δηλαδή να καταργηθούν η ομοφωνία και το δικαίωμα του «βέτο».
Είναι ολοφάνερο ότι οι «25» θα στηριχτούν - και θα επικυρώσουν - στις αποφάσεις των υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης στις αρχές του μήνα, με τις οποίες μπαίνουν, ανοιχτά πλέον, στο στόχαστρο οι ριζοσπαστικές ιδέες και δράσεις.
Προληπτικά, λοιπόν, οι κυβερνήσεις της ΕΕ κατασκευάζουν νέους υπερεθνικούς μηχανισμούς παρακολούθησης, ελέγχου και καταστολής.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι τα μέτρα αυτά λαμβάνονται καθώς προχωρά με επιταχυνόμενους ρυθμούς η υλοποίηση των πολιτικών της Λισαβόνας.
Δυο μέρες πριν τη Σύνοδο Κορυφής, η Κομισιόν έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια έκθεσή της «για την πρόοδο της οικονομικής μεταρρύθμισης στην Ευρώπη», στην οποία χαρακτηρίζει «πετυχημένη» την πρώτη χρονιά εφαρμογής της ενδιάμεσης συμφωνίας της Λισαβόνας.
«Η Ευρώπη ενστερνίζεται τις αλλαγές που θα βοηθήσουν την τρέχουσα οικονομική ανάκαμψη να διαρκέσει», διαπίστωσε περιχαρής ο πρόεδρος της Κομισιόν, επισημαίνοντας όμως ότι «δεν υπάρχει περιθώριο για χαλάρωση».
Μεταξύ των κυριότερων συμπερασμάτων της έκθεσης της Κομισιόν - η οποία συντάχθηκε με βάση τις εκθέσεις που έστειλαν το φθινόπωρο οι κυβερνήσεις των κρατών-μελών - είναι πως «στις αγορές εργασίας έχουν ληφθεί μέτρα». Συγκεκριμένα, «η αυξανόμενη γενική συναίνεση υπέρ της "ευελφάλειας" στη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας αποτελεί θετική εξέλιξη». Ομως, «εκκρεμεί ακόμα η πλήρης υλοποίησή της».
Αυτό που ενοχλεί την Κομισιόν είναι ότι δεν προχωρά όσο γρήγορα θα ήθελε η «εξαφάνιση» της διάκρισης «μεταξύ εργαζομένων με συμβάσεις αορίστου χρόνου και υψηλή προστασία απασχόλησης και εργαζομένων με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με μικρή ή χωρίς ασφάλιση».
Είναι αυτονόητο ότι η Κομισιόν «στηρίζει» τη δεύτερη κατηγορία εργαζομένων αφού 2 στις 3 νέες θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν το 2005 στην ΕΕ των «25» ήταν μερικής απασχόλησης, ενώ μία στις δύο νέες θέσεις αφορούσαν σε συμβάσεις ορισμένου χρόνου.
Η προληπτική τρομοκρατία και τα μέτρα καταστολής δε στρέφονται μόνο κατά των λαών της ΕΕ, αλλά και κατά των μεταναστών.
«Η επίτευξη συμφωνίας για τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν το 2007» θα συζητηθεί στη Σύνοδο Κορυφής και η βούληση των «25» για την ενίσχυση των συνοριακών μηχανισμών καταστολής θα αποτυπωθεί στο κείμενο των συμπερασμάτων.
Επίσης, θα γίνει μια «προπαρασκευαστική» συζήτηση για τη νεκρανάσταση του «ευρωσυντάγματος», χωρίς ωστόσο να ληφθούν αποφάσεις, πράγμα που αναμένεται να γίνει επί γερμανικής προεδρίας το πρώτο εξάμηνο του 2007.
Συζήτηση θα γίνει ακόμα και για τη διεύρυνση της ΕΕ, με βάση τις αποφάσεις των υπουργών Εξωτερικών. Δεν αποκλείεται, ωστόσο, το μπλοκ των δυνάμεων που στήριζε την απρόσκοπτη ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, με πρώτο τον Τ. Μπλερ, να θέσει ζήτημα αφ' ενός να ανοίξουν αμέσως ορισμένα κεφάλαια των ενταξιακών διαβουλεύσεων και αφ' ετέρου να ασκήσει πιέσεις για επιτάχυνση των διαδικασιών στο πλαίσιο του ΟΗΕ για μια συνολική λύση του Κυπριακού (διάβαζε «σχέδιο Ανάν»).