Ξεκινούμε με την ταινία «Ακάμας» του Πανίκκου Χρυσάνθου (παραγωγή Ελλάδας, Κύπρου, Ουγγαρίας, Τουρκίας), που αναφέρεται στην Κύπρο, από την εποχή πριν την ανεξαρτησία μέχρι σήμερα. Μια Ελληνοκύπρια και ένας Τουρκοκύπριος. Εφηβοι φίλοι. Αλλά κι ο έρωτας δε θα αργήσει. Με καμβά αυτόν έρωτα, ο σκηνοθέτης «ζωγραφίζει» το τοπίο, όπου και οι δύο πλευρές στην Κύπρο έχουν το δικαίωμα να ζήσουν ελεύθεροι, με ίσα δικαιώματα. Καταγγέλλει την αγγλοκρατία και τα εγκλήματα και των δύο πλευρών, για να δείξει ότι η μόνη λύση είναι η ειρηνική συμβίωση. Πάνω σε αυτό το θέμα χωράει πολύ μεγάλη κουβέντα! Σημειώνουμε μόνο ότι η κινηματογράφησή του είναι απόλυτα ρεαλιστική και ότι, σύμφωνα με καταγγελία του, η ταινία λογοκρίθηκε από τις αρμόδιες αρχές της Κύπρου για κάποιες επίμαχες σκηνές.

Για την ταινία του Νίκου Παναγιωτόπουλου «Πεθαίνοντας στην Αθήνα», δε θα πούμε πολλά. Βγήκε ήδη στις αίθουσες και κρίθηκε. Ενδιαφέρον το ντοκιμαντέρ του Σταύρου Ιωάννου, «Ικέτες», με θέμα τους λαθρομετανάστες. Θέλαμε όμως να έχει περισσότερη μυθοπλασία για να μην καταγράφει μόνο, αλλά και για να αποδίδει την πραγματικότητα. Η ταινία του Σάββα Καρύδα «Στα όρια» είναι μια ταινία δρόμου, με έναν ταξιτζή ο οποίος ακούει τις ιστορίες των άλλων. Κάποια στιγμή θα καταλάβει ότι αυτός είναι ένας ψεύτικος κόσμος και θα αποφασίσει να ζήσει τη δική του ιστορία. Καλή κινηματογράφηση, πολύ καλό μοντάζ, η μουσική βοηθά το ρυθμό. Ταινία με αρκετές κινηματογραφικές αρετές.

Οι «Ωρες κοινής ησυχίας» της Κατερίνας Ευαγγελάκου, τέσσερα χρόνια μετά από τη «Θα το μετανιώσεις», ανοίγουν μια άλλη θεματική. Σε πολυκατοικία επικρατεί η παράνοια. Διάφορες τραγελαφικές καταστάσεις και προσωπικά δράματα λαμβάνουν χώρα σ' αυτή. Ομως, όλα αποδίδονται έτσι που οι χαρακτήρες γίνονται σχεδόν καρικατούρες, καθώς αφαιρέθηκε το κωμικό και προστέθηκε το γελοίο, διότι σατιρίζεται το άτομο και όχι οι πράξεις του, όπως θα ήταν το σωστό.

Παρότι το Φεστιβάλ πλησιάζει στο τέλος του, ακόμα δεν είδαμε την ελληνική ταινία που θα μας κρατήσει, την οποία θα θυμόμαστε και μετά το Φεστιβάλ. Ισως υπάρξει...