Στην τριήμερη συνάντηση που έγινε στην Αθήνα, με θέμα "κρίση του καπιταλισμού, παγκοσμιοποίηση και η απάντηση του εργατικού κινήματος", η οποία διοργανώθηκε από κοινού - όπως είχε αποφασιστεί κατά την προπαρασκευαστική συνάντηση των Κομμάτων στην Αθήνα τον Ιανουάριο του 1999 - πήραν μέρος 55 Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από 46 χώρες. Μια σειρά Κόμματα, αν και συμμετείχαν στην προετοιμασία της Συνάντησης, δεν μπόρεσαν να παραβρεθούν τελικά, για λόγους - ανεξάρτητους από τη θέλησή τους - που αφορούν στην κατάσταση των χωρών τους.

Κατά τη διάρκεια των τριήμερων εργασιών έγινε μια δημιουργική ανταλλαγή απόψεων πάνω στα θέματα της Συνάντησης, καθώς και σε ζητήματα που θέτουν οι πρόσφατες εξελίξεις, όπως η άδικη και απαράδεκτη επέμβαση των ΗΠΑ και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ κατά της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας και τους συνεχιζόμενους εγκληματικούς βομβαρδισμούς. Αρκετοί ομιλητές αναφέρθηκαν στην ανάγκη να δοθεί στη δημοσιότητα μια έκκληση για τον άμεσο σταματημό των βομβαρδισμών του ΝΑΤΟ και την αναζήτηση λύσης, που να κατοχυρώνει στα πλαίσια της Σερβίας την αυτονομία του Κοσσυφοπεδίου και τα δικαιώματα όλων των μειονοτήτων, την επιστροφή όλων των προσφύγων στις εστίες τους με ασφάλεια, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την εθνική κυριαρχία και ακεραιότητα της Δημοκρατίας της Σερβίας και της ΟΔ Γιουγκοσλαβίας.

Οι συμμετέχοντες στις ομιλίες τους επισήμαναν τους κινδύνους για την παγκόσμια ειρήνη και την ασφάλεια από τη νέα στρατηγική αντίληψη και το νέο δόγμα δράσης του ΝΑΤΟ, που ανατρέπει τούς μέχρι τώρα κανόνες του διεθνούς δικαίου, εντείνει τη στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων, χρησιμοποιεί υπαρκτά ή και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα ως πρόσχημα, για να δικαιολογηθούν οι επεμβάσεις του.

Υπογράμμισαν την ευθύνη που έχουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ιδιαίτερα εκείνες που στηρίζονται από τους Σοσιαλδημοκράτες, οι οποίες από την πρώτη στιγμή στήριξαν τα επιθετικά σχέδια του ΝΑΤΟ.

Αρκετοί ομιλητές αναφέρθηκαν στην ύπαρξη τοπικών πολέμων, στην έξαρση του θρησκευτικού φονταμενταλισμού, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας.

Από τους ομιλητές επισημάνθηκε ότι η τελευταία παγκόσμια κρίση του 1997 - 1998 δείχνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι το καπιταλιστικό σύστημα όχι μόνο δεν απαλλάχτηκε από τις κρίσεις, αλλά ότι αυτές, στις συνθήκες κυριαρχίας του χρηματιστικού κεφαλαίου και των γιγαντιαίων μονοπωλιακών ενώσεων, γίνονται ακόμα πιο βαθιές και πιο συχνές, με καταστρεπτικά αποτελέσματα στο επίπεδο ζωής των εργαζομένων, που αποτελούν την τεράστια πλειοψηφία του πληθυσμού της ανθρωπότητας. Η συσσώρευση των αδιεξόδων και των αντιθέσεων της καπιταλιστικής κοινωνίας, η γιγάντωση της οικονομικής, πολιτικής και στρατηγικής δύναμης του μεγάλου χρηματιστικού κεφαλαίου και των πολυεθνικών επιχειρήσεων, η μεγάλη επίθεση σε βασικά κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων αναδεικνύουν την εξαιρετική επικαιρότητα της ανάλυσης του καπιταλισμού, αλλά και την ανάγκη και τον τρόπο για το ξεπέρασμά του.

Η ύπαρξη και λειτουργία οργανισμών όπου κυριαρχούν οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις όπως η Ομάδα των "8", ο ΠΟΕ, το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, οι θεωρίες και οι ακόμα πιο αντιδραστικές πολιτικές, που εφαρμόζονται στο όνομα της "παγκοσμιοποίησης" και της συμπίεσης προς τα κάτω της αμοιβής της εργατικής δύναμης, κάνουν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους, βυθίζουν εκατομμύρια ανθρώπων στη φτώχεια, στην αμάθεια, στις αρρώστιες, στην ασιτία και στην υπανάπτυξη, εντείνουν το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, οξύνουν την οικολογική κρίση.

Επισημάνθηκε, ακόμα, η συνεχώς αυξανόμενη απόσταση μεταξύ των δυνατοτήτων που ανοίγουν οι νέες τεχνολογίες και του τρόπου που ο καπιταλισμός τις χρησιμοποιεί ενάντια στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων, στο δικαίωμα στην εργασία και στις ανάγκες των λαών.

Μια σειρά ομιλητές σημείωσαν ότι οι εξελίξεις αυτές θέτουν μια πληθώρα νέων καθηκόντων στα Κομμουνιστικά Κόμματα, αλλά και σ' ένα πλατύ φάσμα δυνάμεων που έρχονται σε αντίθεση με τη νεοσυντηρητική πολιτική και τις βασικές επιλογές του πολυεθνικού κεφαλαίου.

Τονίστηκε η ανάγκη να πραγματοποιηθεί μια ευρύτερη συνάντηση για τα θέματα αυτά και να αναπτυχθούν ακόμα παραπέρα οι προσπάθειες κοινής δράσης και συντονισμού.

Ανέδειξαν την ανάγκη νέων πρωτοβουλιών για κοινή δράση των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε περιφερειακό και παγκόσμιο επίπεδο και, παραπέρα, για συσπείρωση όλων των προοδευτικών και αντιιμπεριαλιστικών αριστερών δυνάμεων.

Τόνισαν την αναγκαιότητα ανάπτυξης της διεθνούς συνεργασίας και των κοινών ενεργειών, που θα συμβάλουν να δημιουργηθεί ένα αντίπαλο δέος. Το αντίπαλο δέος των λαών, των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αντιπαρατίθενται στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό.

Η κρισιμότητα της κατάστασης, οι σοβαρές διεργασίες στην εργατική τάξη, που διευρύνει τα όριά της, όπως και η ανάγκη για συλλογική επεξεργασία από τους κομμουνιστές των εμπειριών του σοσιαλισμού που γνωρίσαμε, απαιτούν τον πολλαπλασιασμό των πρωτοβουλιών αλληλοενημέρωσης και ευρείας διάδοσης των θέσεων των Κομμουνιστικών Κομμάτων. Στη διάρκεια της Συνάντησης τα κόμματα ενημέρωσαν για τους προβληματισμούς και τις δραστηριότητές τους. Υπογραμμίστηκε η ανάγκη προώθησης μορφών για την πληρέστερη και πιο έγκαιρη ενημέρωση των κομμάτων, της κοινής γνώμης των χωρών, για τις δραστηριότητες και τους προβληματισμούς των κομμουνιστών.

Αρκετοί ομιλητές εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις συνεχιζόμενες απαγορεύσεις, διώξεις και διακρίσεις σε βάρος των Κομμουνιστικών Κομμάτων, των κομμουνιστών και γενικά όσων αντιστέκονται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Τέλος, στα πλαίσια της Συνάντησης εγκρίθηκε Κοινή Εκκληση των κομμάτων, για να σταματήσει η επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, ενώ πραγματοποιήθηκε συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων από Βαλκανικές χώρες, η οποία ενέκρινε Κοινή Δήλωση για την επίθεση του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Και οι δύο ανακοινώσεις θα δοθούν τις επόμενες μέρες στη δημοσιότητα.