Ποια είναι όμως η Πνύκα την οποία ζητάει το Φεστιβάλ και παραχωρεί το υπουργείο Πολιτισμού; Δυστυχώς το επιχείρημα προς την κυβέρνηση, ότι εκεί ιδρύθηκε η Εκκλησία του Δήμου και θεμελιώθηκε η Δημοκρατία, μάλλον είναι άστοχο, ειδικά αυτές τις μέρες. Αλλωστε, τι μπορεί να καταλάβει από Δημοκρατία μία κυβέρνηση η οποία διά στόματος πρωθυπουργού ονομάζει τον αγώνα των Κούρδων αποσχιστικό κίνημα και τον κουρδικό λαό μειονότητα, ενώ τα στρατεύματα του "ειρηνοποιού" ΝΑΤΟ παρελαύνουν από τη Θεσσαλία μέχρι τη Θεσσαλονίκη! Εν πάση περιπτώσει, η Πνύκα, για όσους ακόμα καταλαβαίνουν, αποτελεί σύμβολο. Μνημείο - σύμβολο που σαφώς πρέπει να αναδειχθεί και να δοθεί στους νεότερους Ελληνες.

Ο χώρος χρησιμοποιήθηκε πιθανότατα από το τέλος του 6ου π.Χ. αι. μέχρι το τέλος του 4ου π.Χ. αι., οπότε σταδιακά οι δραστηριότητες της Εκκλησίας μεταφέρθηκαν στο θέατρο του Διονύσου και η Πνύκα έχασε την πολιτική της σημασία. Ο χώρος διαμορφώθηκε αμέσως μετά τις μεταρρυθμίσεις του Κλεισθένη, εξαιτίας των οποίων η Εκκλησία του Δήμου απόκτησε καθοριστικό ρόλο. Ετσι η πρώτη φάση της Πνύκας διαμορφώνεται περί το 500 π.Χ. στη βραχώδη πλαγιά ανάμεσα στους λόφους του Μουσείου και των Νυμφών με εκμετάλλευση της φυσικής κλίσης του εδάφους. Πιθανολογείται ότι γύρω στο 400 π.Χ. σημειώνεται η δεύτερη φάση της Πνύκας, αφού η επέκταση της πόλης και η αύξηση των αρμοδιοτήτων της Εκκλησίας επιβάλλουν την καλύτερη οργάνωση του χώρου. Τότε αντιστράφηκε ο προσανατολισμός με την κατασκευή ενός αναλημματικού τοίχου ώστε να δημιουργηθεί ένα είδος τεχνητού θεατρικού "κοίλου".

Η τρίτη φάση χρονολογείται το πιθανότερο στο τρίτο τέταρτο του 4ου αι. π.Χ., οπότε κατασκευάστηκε ένας μεγαλύτερος και επιβλητικότερος αναλημματικός τοίχος. Αν και δε γνωρίζουμε τίποτα για το βήμα των ρητόρων της πρώτης και δεύτερης φάσης, το βήμα της τρίτης φάσης σώζεται σχεδόν ακέραιο και αποτελεί το επιβλητικότερο κατάλοιπο του χώρου.

Σε αυτό λοιπόν το χώρο πάρθηκαν αποφάσεις, η Κλεισθένεια μεταρρύθμιση, η αντίσταση κατά των Περσών, η κήρυξη του Πελοποννησιακού Πολέμου κ.ά. Εκεί δημηγόρησαν ο Μιλτιάδης, ο Θεμιστοκλής, ο Περικλής και από αυτό το βήμα εκφωνήθηκαν λόγοι του Δημοσθένη, του Ισοκράτη ή του Αισχίνη. Γι' αυτό το χώρο η Εφορεία σχεδιάζει την οργάνωσή του, αναδεικνύοντας κυρίως τις δύο παλαιότερες φάσεις και η τρίτη να λειτουργεί ως πλαίσιο.

Το οξύμωρο είναι ότι ενώ το ΚΑΣ έχει αποφασίσει ύστερα από πρόταση της Εφορείας να απομακρυνθεί το "Ηχος και Φως", στο πλαίσιο της Ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων, την ίδια στιγμή παραχωρεί την Πνύκα στο Φεστιβάλ. Εξάλλου, δεδομένου ότι ο χώρος χρειάζεται φροντίδα, η Α' ΕΠΚΑ έχει καταθέσει τις προτάσεις τις προτάσεις της για: ανασύσταση των ορατών ή βεβαιωμένων αρχαίων προσπελάσεων του μνημείου, αποψίλωση, στερέωση των ρωγμών του κάθετου βράχου του ανδήρου πίσω από το Βήμα, επαναδιάνοιξη ανασκαφικών τομών στο κοίλο ώστε να γίνουν αντιληπτές οι τρεις φάσεις του μνημείου και απομάκρυνση όλων των προσβλητικών για το χώρο κατασκευών.

Οσο για τις χρήσεις εκείνες που συνάδουν με το χώρο κρίνει ότι είναι οι εναρκτήριες τελετές διεθνών επιστημονικών συνεδρίων ή εκπαιδευτικές, αφού εναρμονίζονται με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του μνημείου. Παρ' όλα αυτά, η Εφορεία δε ρωτήθηκε όταν παραχωρήθηκε με υπουργική απόφαση, το καλοκαίρι του '98, για συναυλία της Χάρις Αλεξίου. Ο χώρος δέχτηκε τρεις εξέδρες, μία εκ των οποίων πάνω στις λαξευμένες αρχαίες κατασκευές στο βράχο, αλλά και μεγάλα οχήματα για τη μεταφορά υλικών τα οποία προκάλεσαν καταστροφές στα λιθόστρωτα του Πικιώνη. Ανάλογα περιστατικά σημειώθηκαν και κατά την παραχώρηση στην αμερικανική πρεσβεία.