Τα στατιστικά στοιχεία που έρχονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τους τελευταίους μήνες επιμένουν ότι η ανεργία στις χώρες - μέλη παραμένει σταθερά στο ίδιο επίπεδο και ότι το γενικό ποσοστό βρίσκεται καθηλωμένο στο 9,8%. Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία στις 15 χώρες - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης οι άνεργοι υπολογίζονται σε 16,5 εκατομμύρια. Ομως το σύστημα μέτρησης της ανεργίας τόσο σε εθνικό, όσο και σε κοινοτικό επίπεδο δέχεται πολλές βολές και κατηγορείται για συγκάλυψη της πραγματικής κατάστασης. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις εκτιμούν ότι οι άνεργοι είναι αρκετά περισσότεροι από 20 εκατομμύρια, ενώ ένα σημαντικό ποσοστό της ανεργίας αποσιωπάται από τις κυβερνήσεις και την Κομισιόν, λόγω της εξάπλωσης των "ελαστικών" μορφών απασχόλησης. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα για την πλασματικότητα των στοιχείων της ανεργίας δίνει η ελληνική κυβέρνηση, αφού τα στοιχεία που δίνει θεωρούνται αναξιόπιστα όχι μόνο από τους εργαζόμενους, αλλά και από την ίδια την Κομισιόν... Γι' αυτό το λόγο, η Ελλάδα παραλείπεται μονίμως από τους στατιστικούς πίνακες της ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, με τη σχετική υποσημείωση. Η αφερεγγυότητα αυτή αποτυπώνεται στο ότι οι δυο επίσημες υπηρεσίες που "μετρούν" την ανεργία στην Ελλάδα, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού και η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδας δίνουν ποσοστά, που διαφέρουν μεταξύ τους κατά 3 - 4%. Πάντως, το Υπουργείο Εργασίας έχει παραδεχτεί ότι το ποσοστό ανεργίας είναι μεγαλύτερο του 10%.
Ωστόσο, σε πρόσφατες μετρήσεις που πραγματοποίησε μια επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποδεικνύεται ότι η ανεργία στην Ελλάδα είναι μεγαλύτερη του 13%, ενώ αν συνυπολογιστεί η υποαπασχόληση το ποσοστό ανέρχεται στο 24%.
Θα πρέπει να πούμε, βεβαίως, ότι αυτή η επίπλαστη εικόνα που δίνεται από τα στατιστικά στοιχεία δεν αφορά μόνο στην ανεργία, αλλά και σε άλλους δείκτες. Είναι και αυτή μια από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για να αποκρυβεί η αλήθεια και να δημιουργηθούν οι ανάλογες εντυπώσεις. Ειδικά, όμως, όσον αφορά στην ανεργία αυτές οι λαθροχειρίες εξηγούνται πολύ καλύτερα. Η ανεργία και οι άνεργοι συνεχίζουν να είναι ένας από τους μεγάλους πονοκεφάλους των ιθυνόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οι μεγάλες και μαχητικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων στη Γαλλία, τη Γερμανία, στην Ισπανία, στη Βρετανία επιβεβαίωσαν απολύτως τις ανησυχίες τους. Υπό το φως των τελευταίων εκτιμήσεων για ύφεση στην οικονομική δραστηριότητα των μεγάλων βιομηχανικών χωρών της ΕΕ, η ανησυχία για την εξέλιξη της ανεργίας μετατρέπεται σε πανικό. Ετσι, εξηγείται η σπουδή του διευθυντηρίου των Βρυξελλών για την εφαρμογή των μέτρων της "Λευκής Βίβλου" και της "Πράσινης Βίβλου για την οργάνωση της εργασίας".
Τα μέτρα αυτά στοχεύουν στο μοίρασμα της ανεργίας σε μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων και ταυτοχρόνως στην αύξηση της εκμετάλλευσης. Εξάλλου, το σύνολο της πολιτικής που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση για την"απασχόληση" χαρακτηρίζεται από το στόχο για τη μείωση του "μη μισθολογικού κόστους εργασίας", δηλαδή από τα λεγόμενα "διαρθρωτικά" μέτρα για την κατάργηση του οκτάωρου, την καθιέρωση της μερικής απασχόλησης και την κατεδάφιση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης.Δ. Π.
Feeds
Σε ρυθμούς ευρωεκλογών και συνεδριακών "ζυμώσεων"
