Η φιλοσοφία των μέτρων που η κυβέρνηση προσπαθεί να υλοποιήσει κατ' εντολή του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως ήδη έχουμε τονίσει, είναι η στροφή της μεγάλης πλειοψηφίας των νέων στην πρόωρη κατάρτιση, σε βάρος της γενικής μόρφωσης που προορίζεται για λίγους και εκλεκτούς. Αναφερόμαστε στη συνέχεια σε κάποιες ακόμη πλευρές που επιβεβαιώνουν αυτή την κατεύθυνση.

"Υπολογίζεται ότι στις νέες κοινωνίες ο μέσος πολίτης... θα χρειαστεί ν' αλλάξει και 5 και 6 φορές επάγγελμα", λέει ο υπουργός Παιδείας. Και πιο κάτω: "Δημιουργούνται 70 Κέντρα Επαγγελματικού Προσανατολισμού και συμβούλων... με ειδικούς που θα βοηθήσουν τα παιδιά στον επαγγελματικό προσανατολισμό". Δηλαδή βάσει των λεγομένων του κ. υπουργού ή, πιο σωστά, της "Λευκής Βίβλου", μια και από εκεί τα έχει αντιγράψει, ο σημερινός μαθητής - αυριανός εργαζόμενος θα αλλάξει επάγγελμα κάθε 6 - 7 χρόνια το αργότερο. Επειδή όμως με βάση το σύστημα από την Α Λυκείου πρέπει ο μαθητής να έχει αποφασίσει,θα πρέπει ο επαγγελματικός προσανατολισμός να εφαρμόζεται στη Γ Γυμνασίου.Ομως με βάση τα λεγόμενά τους, ο νέος - η νέα θέλουν 3 χρόνια να τελειώσουν το Λύκειο και 4 χρόνια το Πανεπιστήμιο. Συνολικά 7.Αν βάλουμε και το στρατιωτικό (βλέπετε το ΝΑΤΟ θέλει και τις γυναίκες στο στράτευμα), φτάνουμε στα 9.Θα πρέπει,δηλαδή, να εγκαταλείψουν κάθε ιδέα να εργαστούν στο τομέα που μόλις σπούδασαν και να αρχίσουν να τρέχουν σε προγράμματα καταρτίσεων. Τι νόημα λοιπόν θα έχουν τα πολυδιαφημιζόμενα Κέντρα Επαγγελματικού Προσανατολισμού,αφού οι "συμβουλές" τους θα είναι πλέον άχρηστες;

Μα το ομολογεί παρακάτω ο ίδιος ο υπουργός: "...Θα βοηθήσουν (οι ειδικοί) τα παιδιά, έτσι που να μην έχουμε την αλόγιστη συρροή σε τμήματα ή σε επαγγέλματα που δε θα έχουν ζήτηση... Πρέπει να τους πούμε και να ξέρουν τι τους περιμένει και ποια είναι η προοπτική της ζωής αργότερα". Ετσι θα υπάρχουν 2 κρησάρες αποτρεπτικές. Πρώτα η "εθελοντική" (με το πιστόλι στο κρόταφο). Βάζοντάς τα κάτω κάθε οικογένεια πριν το Λύκειο (έξοδα για φροντιστήρια, αμφιβολία για το απολυτήριο, χάσιμο χρόνων με πιθανή αποτυχία και εκδίωξη από το Λύκειο, κλπ.) θα αποφασίζει "ελεύθερα" να μη στείλει το παιδί της στο Λύκειο.

Δεύτερη κρησάρα είναι η "επιβαλλόμενη".Αυτό το ρόλο επιφυλάσσουν στους "ειδικούς" των Κέντρων Επαγγελματικού Προσανατολισμού, οι οποίοι "θα πείθουν",χρησιμοποιώντας επιστημονικό χαρτί περιτυλίγματος, για το μέλλον που κάθε νέος είναι φτιαγμένος",σύμφωνα με τις εντολές που θα παίρνουν από τους προϊστάμενούς τους. Οσοι καταφέρουν και ξεπεράσουν τις κρησάρες, τους περιμένουν τα "φιλτραρίσματα" των εξετάσεων - πανελλαδικών, δεξιοτήτων κλπ.

Οι διαγνωστικές δοκιμασίες (κατά το μήνα Σεπτέμβρη), που είναι υποχρεωτικές για την Α Λυκείου, θα αποτελούν άλλο ένα ανάχωμα για φοίτηση στο Λύκειο. Τυχόν αποτυχία των μαθητών θα τους οδηγεί σε βιαστικές αποφάσεις εγκατάλειψης του Λυκείου, κάτω από την πίεση του οικογενειακού περιβάλλοντος αλλά και της ίδιας της διαμορφούμενης αρνητικής ψυχολογίας του μαθητή.

Οι δικαιολογίες ότι είναι απαραίτητα για να αποφασιστεί η λειτουργία ενισχυτικής διδασκαλίας είναι, το λιγότερο, για αφελείς. Γιατί είναι γνωστό ότι πολύ γρήγορα κάθε εκπαιδευτικός διαπιστώνει ποιοι μαθητές χρειάζονται ενίσχυση, χωρίς κανένα διαγνωστικό τεστ, το οποίο μάλιστα θα γίνεται χωρίς προειδοποίηση και πριν προσανατολιστούν οι μαθητές από το κλίμα αδράνειας του καλοκαιριού στην εκπαιδευτική διαδικασία (αρ. 7, παρ. 4). Και ναι μεν τώρα στην αρχή θεωρητικά οι ερωτήσεις θα μπορούν να διατυπώνονται από τους διδάσκοντες, αλλά γρήγορα θα ακολουθήσουν υποδείγματα από τους εγκεφάλους του υπουργείου, ιδιαίτερα μάλιστα με το ξεκίνημα λειτουργίας της Τράπεζας Θεμάτων. Αλλιώς τι νόημα θα είχε η υποχρεωτική φύλαξη των "διαγνωστικών", αφού δε λαμβάνεται υπόψη η βαθμολογία; (αρ. 7, παρ. 6).

Από την Τράπεζα Θεμάτων,που θα λειτουργεί με ευθύνη του Κέντρου Εκπαιδευτικής Ερευνας (ΚΕΕ), η Κεντρική Επιτροπή Εξετάσεων στις πανελλήνιες εξετάσεις αντλεί θέματα.Γίνεται, λέει, για "υποβοήθηση της Κεντρικής Επιτροπής Εξετάσεων με την έννοια της παροχής σε αυτήν ενδεικτικών θεμάτων, που απεικονίζουν κατά τρόπο έγκυρο και αντιπροσωπευτικό τη σχολική πραγματικότητα και αντανακλούν τα θέματα, που συνήθως χρησιμοποιούνται στην καθημερινή εκπαιδευτική πράξη..." (αρ. 21, παρ. 50). Το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας είναι υπεύθυνο για τη διαμόρφωση της Τράπεζας. Δηλαδή, σε απλά ελληνικά, εκπαιδευτικοί και μαθητές θα πειθαναγκάζονται να ακολουθούν τις ερωτήσεις και απαντήσεις που θα διαμορφώνουν οι εντολοδόχοι κυβερνητικοί που με Υπουργική Απόφαση θα στελεχώνουν την ΚΕΕ.

Οποιαδήποτε παρέκκλιση από την προγραμματιζόμενη κλωνοποίηση για τη διαμόρφωση ανθρώπων με το ίδιο ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο με των κυβερνώντων θα έχει τις ανάλογες συνέπειες από τα ΠΔ 140 και 246 περί "αξιολόγησης εκπαιδευτικών και μαθητών".

Σύμφωνα με το αρ. 12, παρ. 1, σε κάθε Λύκειο παρέχεται η δυνατότητα να τηρείται φάκελος του μαθητή που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, εργασίες πέραν των υποχρεωτικών, αναφορές, σχολικές δραστηριότητες, επαίνους, βραβεία, διακρίσεις στο πνευματικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και αθλητικό τομέα κλπ.

Οι διδάσκοντες υποχρεούνται να συνεκτιμήσουν το "φάκελο" στην προφορική βαθμολογία (αρ. 12, παρ. 2). Βέβαια δεν είναι δυνατό να υπάρξει κοινό κριτήριο εκτίμησης για όλους τους διδάσκοντες, που μπορούν αυθαίρετα να ανεβάσουν ή να κατεβάσουν την προφορική βαθμολογία.

Εκτός από τους κινδύνους υποκειμενισμού, το σύστημα αυτό αποσκοπεί στον ιδεολογικοπολιτικό έλεγχο και τη συμμόρφωση των μαθητών, στη διαμόρφωση μιας πειθήνιας και εξαρτημένης προσωπικότητας των νέων ανθρώπων.

Τα παιδιά, λέει, έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν από 8 - 9 μαθήματα στη Β και άλλα τόσα στη Γ Λυκείου. Στην πράξη όμως αυτά εκμηδενίζονται: Πώς;Οι μαθητές θέλουν να έχουν τη δυνατότητα πρόσβασης σε όσο το δυνατό περισσότερες σχολές των ΑΕΙ - ΤΕΙ. Αυτό το εξασφαλίζουν επιλέγοντας το μάθημα: "Αρχές Οικονομικής Θεωρίας".

Επίσης με εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας ορίζονται προϋποθέσεις για να λειτουργήσουν τάξεις με μαθήματα επιλογής. Η μη ύπαρξη των προϋποθέσεων σημαίνει ότι ο μαθητής θα πρέπει να αλλάξει την επιλογή του ή να βρει κάποιο άλλο Λύκειο που θα λειτουργεί τάξη με το μάθημα που θέλει και να μεταγραφεί.Π.χ. σε Λύκειο με ένα τμήμα στη Β τάξη (ας υποθέσουμε 30 μαθητές) για να δημιουργηθεί τμήμα κατεύθυνσης απαιτούνται 11 μαθητές. Αρα μπορούν να λειτουργήσουν οι δύο κατευθύνσεις. Για να εγκριθεί η διδασκαλία του μαθήματος επιλογής πρέπει να ζητήσουν το ίδιο μάθημα το λιγότερο 8 μαθητές. Οι υπόλοιποι 7 ή πρέπει να "ξεχάσουν" το μάθημα της αρεσκείας τους ή να αλλάξουν Λύκειο. Τότε όμως θα μειωθεί ο συνολικός αριθμός και μπορεί να μη λειτουργήσει μια από τις δύο κατευθύνσεις και να αλλάξουν και άλλοι Λύκειο.

Φυσικά, αυτό που στην πράξη θα συμβεί είναι οι μαθητές να παραιτηθούν από τις προτιμήσεις τους. Οι δε συνάδελφοι να τραβιούνται σαν λάστιχο σε διάφορα σχολεία, για να συμπληρώσουν ωράριο.

Γίνεται πλέον φανερό ότι είναι ανάγκη να πάψει το Λύκειο να αποτελεί βαθμίδα επιλογής για τα ΑΕΙ - ΤΕΙ. Χρειάζεται ριζική αναδιοργάνωσή του ώστε να αποτελεί αυτόνομη μονάδα που θα ολοκληρώνει τη γενική μόρφωση και θα δίνει ουσιαστικά εφόδια για τη ζωή, για όλους τους νέους. Να καθιερωθεί το ενιαίο υποχρεωτικό 12χρονο σχολείο. Η όποια διαδικασία επιλογής να γίνεται μετά το Λύκειο. Οι όποιες λύσεις δοθούν τελικά, θα εξαρτηθούν από τη στάση όχι μόνο του εκπαιδευτικού κινήματος, αλλά γενικότερα του εργατικού λαϊκού κινήματος. Εκπαιδευτικοί, γονείς, μαθητές και εργαζόμενοι, με τον αγώνα τους μπορούν να διαλύσουν το μαύρο μέλλον που τους επιφυλάσσουν οι εντολοδόχοι των πολυεθνικών.

Γ. Μ.