Δε διασύρθηκε ο Αμερικάνος "Πρόεδρος", ούτε έπαθε τίποτα η προσωπικότητά του. Αυτός είναι διασυρμένος από καιρό, με το ρόλο που του έχουν αναθέσει. Για να έχει την "τιμή" να δολοφονεί αθώους λαούς, να εκβιάζει άλλους, να επιβάλει στη χώρα του και τον κόσμο την οικονομία της φτώχειας για τα εκατομμύρια, και του πλούτου για τους ελάχιστους και τι δεν έκανε. Για να φτάσει να παίζει αυτό το ρόλο, ξεκίνησε, παίζοντας σαξόφωνο με κασέτα από πίσω, έκανε τζόκινγκ με το ζόρι, αν και μόνιμα υπέρβαρος, έσπρωξε αυτοκίνητα κολλημένα στις λάσπες και, γενικά, αναδείχτηκε, επιδεικνύοντας τέτοιες άσχετες δεξιότητες απαραίτητες για τα ποσοστά της δημοτικότητάς του. Παριστάνοντας όλα αυτά και άλλα άσχετα, δεν τον είδαμε ποτέ ούτε να κοκκινίζει, ούτε να βρίσκεται σε αμηχανία.

Ούτε διασύρθηκε, τάχα, ο "θεσμός", όπως υποκριτικά αντιδρά η λεγόμενη "ευρωπαϊκή κουλτούρα", που εδρεύει κύρια στα κεφάλια κάποιων Γάλλων πολιτικών. Φυσικά, όταν επενδύουν τα πιο πολλά παραμύθια τους και καλύπτουν τα μεγαλύτερα εγκλήματά τους στην προστασία των λεγόμενων θεσμών, φυσικό είναι να ανησυχούν, όταν τους βλέπουν να κλονίζονται στην κοινωνική συνείδηση. Τρέμουν τη φωνή εκείνη, που, μέσα στις μαζικές αυταπάτες, φωνάζει έστω ιστορικά και στιγμιαία "...Ο βασιλιάς είναι γυμνός"! Ομως, ο θεσμός της αμερικάνικης Προεδρίας δεν είχε ανάγκη την "ανάρμοστη σχέση" του Κλίντον για να διασυρθεί. Η άσκησή του σημαίνει αυτόματα διασυρμό, μόνο και μόνο από τα συμφέροντα που καλείται να καλύψει και να προωθήσει κάθε φορά και από τα μέσα που μεταχειρίζεται γι' αυτό το σκοπό.

Ούτε διασύρθηκε το κοινωνικό σύστημα των ΗΠΑ, που, βυθισμένο στην υποκρισία και τις αυταπάτες, λύνει τις εσωτερικές του αντιθέσεις, φουσκώνοντας ανούσιες λεπτομέρειες και παριστάνοντας ότι παίρνει στα σοβαρά ...ασόβαρες καταστάσεις. Είναι πασίγνωστο πως, για να μπορεί η πραγματική αδικία, που γίνεται στην κοινωνία, να φαίνεται δικαιοσύνη, χρειάζεται να κουκουλώνεται από τέτοιους παραλογισμούς επιπέδου "από την πόλη έρχομαι..." Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά, που κάπως έτσι, και για τις ανάγκες της τηλεθέασης εκτός των άλλων, συγκρούονται συμφέροντα και εκπρόσωποί τους στη μεγάλη ιμπεριαλιστική χώρα.

Αυτοί που διασύρθηκαν είμαστε όλοι εμείς και η λογική μας, που υποχρεώθηκε να μη λειτουργεί στον ρυθμό της πραγματικότητας, αλλά να κουρδίζεται, για άλλη μια φορά και σε μεγάλη παγκόσμια "δόση", στις στροφές της αυταπάτης. Ούτε εκείνος ο τυχερός που δεν άκουσε και δεν είδε το βιντεοσκοπημένο παγκόσμιο ταχύρυθμο μάθημα βλακείας γλιτώνει, αφού τον "πιάνουν τα απόνερα" του τάχα προβληματισμού και ενδοσκοπήσεων, που το αναπαράγουν και το επιβάλουν στην κοινή γνώμη. Πρόκειται για μια άλλης μορφής μαζική τρομοκρατία, που πάλι μάς έρχεται από την πέραν του Ατλαντικού ιμπεριαλιστική χώρα και διαδίδεται, ακόμα και έμμεσα, στα μυαλά των ανθρώπων. Ενας επικίνδυνος προπομπός για το πώς πρόκειται να κουμαντάρουν και στο μέλλον τις τύχες του πλανήτη.

Η μόνη ουσιαστική αντίδραση ακόμα και για την αξιοπρέπεια του καθενός μας δεν είναι μόνο "να βουλώνουμε τα αυτιά μας...", ούτε μόνο να αποκαλύπτουμε. Η προσωπική αξιοπρέπεια χρειάζεται μαζική πάλη ανατροπής για να κερδίζεται πόντο - πόντο και να οχυρώνεται...