Τρίτη 1 Σεπτέμβρη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 2
ΕΡΓΑΤΙΚΑ
ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ "ΠΑΛΛΑΪΚΗΣ" ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ

Το καλοκαίρι διάλεξε η κυβέρνηση για να φέρει στη Βουλή το νομοσχέδιο για την "Παλλαϊκή Αμυνα" και δεν είναι τυχαίο. Το ίδιο έκανε και με τα νομοσχέδια για τις εργασιακές σχέσεις, το ασφαλιστικό σύστημα, τα δάση. Κοινός παρονομαστής όλων των παραπάνω νομοθετημάτων είναι ο αντιλαϊκός, ο αντιδραστικός τους χαρακτήρας και η πρόθεση της κυβέρνησης να αξιοποιήσει την απουσία των εργαζομένων λόγω των καλοκαιρινών διακοπών για να τα προωθήσει με όσο το δυνατόν μικρότερες αντιδράσεις.

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με το νομοσχέδιο για την "Παλλαϊκή Αμυνα" το οποίο κάτω από τον βαρύγδουπο τίτλο οδηγεί στη στρατιωτικοποίηση της κοινωνικής ζωής, δημιουργεί νέους μηχανισμούς καταστολής του μαζικού λαϊκού κινήματος, ενισχύει την επιχείρηση της πολιτικής και ιδεολογικής χειραγώγησης των εργαζομένων, θέτει στη διάθεση των νατοϊκών επιτελείων και τους μηχανισμούς δήθεν "λαϊκής συμμετοχής".

Κορυφαίο δείγμα του αντιδραστικού χαρακτήρα αυτού του νομοσχεδίου είναι το διάταγμα 17/74 σύμφωνα με το οποίο μπορεί να κηρυχτεί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η χώρα "όταν παρακωλύεται ή διαταράσσεται η οικονομική ζωή της". Ας θυμηθούμε πόσες από τις κινητοποιήσεις είτε των αγροτών, είτε των ναυτεργατών έχουν κατηγορηθεί τα τελευταία χρόνια από την κυβέρνηση για παρακώλυση, ή διατάραξη της οικονομικής ζωής της χώρας. Αρα το γεγονός ότι ο υπουργός Εθνικής Αμυνας επέμεινε στο συγκεκριμένο διάταγμα, σημαίνει ότι η κυβέρνηση έχει στο μυαλό της να το αξιοποιήσει όταν και όπου κρίνει. Στην περίπτωση αυτή η κυβέρνηση θα μπορεί να κινητοποιεί όχι μόνο τους επίσημους μηχανισμούς καταστολής αλλά και τους μηχανισμούς "παλλαϊκής άμυνας".

* * *

Αν όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, σκοπός του νομοσχεδίου είναι η εξασφάλιση της οργανωμένης συμμετοχής του λαού στην αμυντική θωράκιση της χώρας, θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι ή ίδια φρόντισε, όπως και οι προκάτοχοί της, για την εκχώρηση του συνολικού σχεδιασμού και της ανάπτυξης των Ενόπλων Δυνάμεων στα νατοϊκά επιτελεία για την εξυπηρέτηση των τυχοδιωκτικών ιμπεριαλιστικών σχεδίων. Αν λοιπόν εκχωρεί τις επιχειρησιακές δυνατότητες του βασικού μηχανισμού εθνικής άμυνας (των Ενόπλων Δυνάμεων) το ίδιο θα κάνει και με το "λαϊκό" του "συμπλήρωμα". Εξάλλου είναι γνωστό ότι στη χώρα μας έχουν διεξαχθεί νατοϊκές ασκήσεις που έχουν σχέση με την "πολιτική άμυνα", όπως οι ασκήσεις πολυεθνικών δυνάμεων στην Πελοπόννησο για την αντιμετώπιση, δήθεν, των σεισμών, γεγονός που δείχνει όχι μόνο το ενδιαφέρον του ΝΑΤΟ για τέτοιους μηχανισμούς αλλά και την ένταξή τους στον πολιτικό σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης της Συμμαχίας.

* * *

Η στρατιωτικοποίηση της δημόσιας ζωής είναι ένας από τους βασικούς σκοπούς του νομοσχεδίου με ό,τι αυτή συνεπάγεται. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα στρατιωτικοποίησης της κοινωνίας από άλλες χώρες, με πιο γνωστό αυτό του Ισραήλ. Σ' αυτή τη χώρα μέσω του μηχανισμού της υποχρεωτικής στράτευσης ανδρών και γυναικών και τη διατήρηση των στρατιωτικών χαρακτηριστικών και μετά τη θητεία, οι εργαζόμενοι μετατρέπονται σε διά βίου στρατιώτες που είναι υποχρεωμένοι να υπακούουν στη στρατιωτική ιεραρχία. Παράλληλα, όμως, αδυνατίζουν τα πολιτικά τους δικαιώματα αλλά και οι συνδικαλιστικές τους ελευθερίες αφού όλα υποτάσσονται στην υποχρέωση της στρατιωτικής υπακοής.

Η κυβέρνηση επιχειρεί λοιπόν, μέσω της υποχρεωτικής συμμετοχής και των γυναικών στην "παλλαϊκή άμυνα", να δημιουργήσει ανάλογους μηχανισμούς όπου η κοινωνική ζωή θα υποτάσσεται στη στρατιωτική, καλλιεργείται η συνείδηση της υποταγής των λαϊκών μαζών στην άρχουσα τάξη και ταυτόχρονα τα δικαιώματα θα υποτάσσονται στις "υποχρεώσεις". Δε θα πρέπει να παραγνωρίζουμε τις ιδεολογικές παρενέργειες μιας τέτοιας κατάστασης που εθίζει το λαό στην ιδέα της συνεχούς εχθρικής περικύκλωσης, όπως και η διάδοση των εθνικιστικών ιδεών και αντιδραστικών απόψεων που βρίσκουν εύφορο έδαφος σε μηχανισμούς στρατιωτικού χαρακτήρα υπό το παρόν καθεστώς.

* * *

Ο ελληνικός λαός έχει υπόψη του δυο ιστορικά προηγούμενα. Το ένα αφορά στην Εθνική Αντίσταση, το άλλο αφορά στη δραστηριότητα των Ταγμάτων Εθνοφυλακής, των γνωστών ΤΕΑ. Στην περίπτωση της Εθνικής Αντίστασης έχουμε μια άνευ προηγουμένου εθελοντική συμμετοχή του λαού είτε στο πολιτικό, είτε στο στρατιωτικό σκέλος, το ΕΑΜ και το ΕΛΑΣ. Και δεν ήταν μόνο η συμμετοχή, ήταν η αυτοθυσία και ο ηρωισμός, ήταν ο γνήσιος πατριωτισμός, ο πόθος για την απελευθέρωση της πατρίδας και ταυτόχρονα ο πόθος για μια καλύτερη ζωή. Σ' αυτή τη μάχη ο ελληνικός λαός, όταν όλα "τά 'σκιαζε η φοβέρα", και χωρίς το "πιστόλι στον κρόταφο", απέδειξε και τον πατριωτισμό του και τη συμμετοχή του στον αγώνα για την πατρίδα. Κι αυτό δεν το 'καναν ούτε οι νόμοι, ούτε οι"υποχρεωτικές" συμμετοχές.

Το άλλο ιστορικό προηγούμενο αφορά στη δράση των ΤΕΑ, τα οποία και δημιουργήθηκαν για τη συμμετοχή δήθεν του λαού στην άμυνα της χώρας και ειδικότερα στις παραμεθόριες περιοχές. Εγιναν όμως μηχανισμοί εκφοβισμού και τρομοκράτησης των κατοίκων της περιφέρειας, μισθοφορικά τμήματα του αντικομμουνιστικού αγώνα, παράγοντας κοινωνικής και πολιτικής ανωμαλίας για μια μεγάλη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας.

Δεν μπορεί ο ελληνικός λαός παρά να κάνει τις συγκρίσεις του και να είναι ιδιαίτερα σκεφτικός για έναν επιπλέον λόγο μπροστά στα σημερινά κυβερνητικά σχέδια. Οχι βέβαια γιατί στόχος της κυβέρνησης είναι να αναστήσει τα ΤΕΑ αλλά για τη δημιουργία του μηχανισμού και του υποστρώματος που ενισχύει την αστική εξουσία, συμβάλλει στην ένταση της αντίδρασης ενάντια στο λαϊκό κίνημα ενώ θα ευνοεί την όποια παρεκτροπή στο μέλλον απ' όποιες δυνάμεις το χρειαστούν.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Στη χώρα μας έχουν διεξαχθεί νατοϊκές ασκήσεις που έχουν σχέση με την "πολιτική άμυνα", όπως οι ασκήσεις πολυεθνικών δυνάμεων στην Πελοπόννησο για την αντιμετώπιση, δήθεν, των σεισμών, γεγονός που δείχνει όχι μόνο το ενδιαφέρον του ΝΑΤΟ για τέτοιους μηχανισμούς αλλά και την ένταξή τους στον πολιτικό σχεδιασμό έκτακτης ανάγκης της Συμμαχίας


Κορυφή σελίδας
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ