Στις αιτίες και τις επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης - για την οποία, έκανε λόγο στην πανικόβλητη συνέντευξή του ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου - αναφέρθηκε εισαγωγικά η Αλέκα Παπαρήγα στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε κατά τη διάρκεια της περιοδείας της στη Θεσσαλία. Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρθηκε επίσης, στη σημασία της μάχης των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα προβλήματα που σχετίζονται με το Κυπριακό και το Αιγαίο.

Για το θέμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης η Αλ. Παπαρήγα τόνισε: "Τις τελευταίες μέρες μας λένε ότι στις 5 Σεπτέμβρη, στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός θα κάνει σοβαρές εξαγγελίες και πρέπει λένε, ο λαός να περιμένει, με κομμένη την ανάσα, τι "μέλλει γενέσθαι" μέχρι το τέλος του χρόνου και για την επόμενη χρονιά. Ομως ο ελληνικός λαός θα πρέπει να ξέρει ότι δε θα ακούσει τίποτε το καινούριο. Το πολύ πολύ, επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, επειδή έρχονται και οι ευρωεκλογές - δεν ξέρω τι σκέφτεται η κυβέρνηση και για τις εθνικές εκλογές - η αντιδραστική, νεοφιλελεύθερη ομιλία του πρωθυπουργού να έχει σαν "καρύκευμα" κάποιες υποσχέσεις που θα ισχύσουν μέχρι την εκλογική μάχη. Ακούμε ότι τώρα η κυβέρνηση μπορεί να προβληματιστεί και για τις δίκες σε βάρος των αγροτών. Ο λαός δεν πρέπει να δεχτεί τίποτα από μια κυβέρνηση, όταν του παρέχεται σαν ελεημοσύνη και, κυρίως, σαν προεκλογική υπόσχεση.

Ο πρωθυπουργός θα μας πει τα ίδια: Για την παγκόσμια κρίση και τις ανοιχτές αγορές. Θα μας πει ότι από τη στιγμή που έχουμε μια παγκόσμια οικονομία και αγορά - και παγκόσμια προβλήματα - ο ελληνικός λαός δεν έχει να κάνει τίποτα άλλο παρά να συνθηκολογήσει, να σκύψει το κεφάλι, να δέχεται τα πάντα".

"Αναμφισβήτητα, η κρίση σήμερα, η οποία εμφανίζεται διαδοχικά σε πολλές χώρες και ηπείρους - και η Ελλάδα είναι μέσα στην κρίση - έχει διεθνή χαρακτήρα. Και αυτό γιατί παγκόσμια, στη συντριπτική πλειοψηφία των χωρών, κυριαρχούν πολιτικές δυνάμεις, κυβερνήσεις και συμφέροντα, που αναφέροντας τα περί παγκόσμιας οικονομίας και αγοράς, έχουν στο νου τους τα κέρδη των μονοπωλίων, τα καπιταλιστικά κέρδη, την πολιτική των στρατιωτικών επεμβάσεων και της "νέας τάξης πραγμάτων". Αυτή η πολιτική συνοδεύεται από φαινόμενα κρίσης. Και είτε αυτή βρίσκεται σε όξυνση είτε σε ύφεση, με τα διάφορα "γιατροσόφια" που μηχανεύονται, οι λαοί θα την πληρώνουν. Οταν οξύνεται, οι μεγαλοκεφαλαιούχοι θα φορτώσουν την κρίση στις πλάτες των εργαζομένων. Οταν είναι σε ύφεση, επειδή γνωρίζουν ότι θα έρθει ο κύκλος της όξυνσης, πάλι θα επιβάλλουν μεγαλύτερη εκμετάλλευση, θα επιτίθενται στην εργατιά και στην αγροτιά, μόνο και μόνο για να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν την κρίση από καλύτερες θέσεις.

Οι αιτίες, λοιπόν, της κρίσης στην Ελλάδα είναι εσωτερικές και διεθνείς, γιατί η χώρα μας συμμετέχει ενεργά σ' αυτές τις αντιλαϊκές και απάνθρωπες διεθνείς συμφωνίες. Αρα ο ελληνικός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχουν ούτε καν "γιατροσόφια" γι' αυτή την κρίση. Δηλαδή, ο αγρότης, π.χ., δεν μπορεί να περιμένει μήπως αυξηθεί μία δραχμή η τιμή του βαμβακιού, για να σωθεί.

Τώρα τέλειωσαν οι "ασπιρίνες". Κι απ' αυτή την άποψη εμείς και με αφορμή τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και την κατάσταση στην Ελλάδα και την πίεση που δέχεται η δραχμή, λέμε στον ελληνικό λαό: Ξέρουμε ότι επιθυμείς μεγάλες αλλαγές για να μπορέσεις να ζήσεις καλύτερα και ειρηνικά. Δε φτάνει όμως να το επιθυμείς. Δε φτάνει η "δίψα". Πρέπει να μετατραπεί σε συνειδητή πολιτική και κοινωνική δράση, σε μετωπική αντιπαράθεση με την πολιτική που προβάλλει η κυβέρνηση και δεν υποστηρίζεται μόνο από αυτή, αλλά και από άλλες πολιτικές δυνάμεις, από την πλουτοκρατία του τόπου. Και για να κάνεις μετωπική αντιπαράθεση σε εθνικό, αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πρέπει να κάνεις και μετωπική συσπείρωση, λαϊκή ενότητα, μέτωπο κοινωνικό και πολιτικό, για να αντιμετωπίσεις τη συνασπισμένη ολιγαρχία με τα κόμματα που την υπηρετούν και που σήμερα, το "πρώτο βιολί" είναι το ΠΑΣΟΚ, γιατί είναι στην κυβέρνηση.

Στα πλαίσια αυτής της πρότασής μας έχουμε πολλές επιμέρους προτάσεις, συσπειρώσεις, μικρές και μεγάλες μάχες. Δεν υπάρχει "γιατροσόφι" στην κρίση. Θα κορυφώνεται, και η Ελλάδα καθώς είναι εγκλωβισμένη μέσα σε συμμαχίες και επιλογές γνωστές, θα δέχεται σαν συγκοινωνούν δοχείο πολύ πιο έντονα αυτή την κρίση. Με συρρικνωμένη την αγροτική παραγωγή και κυρίως με τάση συρρίκνωσης της μικρομεσαίας αγροτιάς, με άνεργους πάρα πολλούς μέσα στην εργατική τάξη, αλλά και τ' άλλα στρώματα, ο ελληνικός λαός δε θα μπορεί ν' αντιμετωπίσει την κρίση. Η πλουτοκρατία του τόπου μας, όμως, μπορεί. Θα παίρνει τα κεφάλαια και θα τα πηγαίνει στο εξωτερικό, θα οργανώνει μεγαλύτερη εκμετάλλευση των εργαζομένων, μπορεί να χάσει κάτι από τα κέρδη, αλλά δε θα χαθεί η ίδια.

Πιστεύουμε λοιπόν, ότι κάθε μάχη, κάθε μέρα πρέπει να υπηρετεί έναν κύριο σκοπό, τη μετωπική συσπείρωση του λαού και τη μετωπική αντιπαράθεση με τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας και των ξένων".

Στη συνέχεια η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στις ερχόμενες εκλογές τονίζοντας: "Η μάχη των εκλογών για την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μια ευκαιρία. Τι κρίνεται σ' αυτήν; Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως δεν κρίνεται η πολιτική της, αλλά οι νομάρχες και οι δήμαρχοι. Ας κάνουμε μια παραχώρηση να πούμε ότι αυτό κρίνεται. Πώς θα κριθεί ένας απερχόμενος νομάρχης και δήμαρχος, πώς θα κριθεί το πρόγραμμα των υποψηφίων; Θα κριθεί κατ' αρχήν, από τη θέση που πήρε ο καθένας, είτε ήταν, είτε όχι, εκλεγμένος απέναντι στην κυβερνητική πολιτική, στα μεγάλα προβλήματα της εργατικής τάξης, των υπαλλήλων, της αγροτιάς, των ΕΒΕ. Στο αν αντιστάθηκε ή αν θέλει ν' αντισταθεί στην πλήρη μετατροπή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε έναν από τους βασικούς βοηθούς της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της λιτότητας, της ανατροπής των εργασιακών σχέσεων. Επομένως θα κριθεί πολιτικά.

Το ΚΚΕ μάχεται για πλατιά αγωνιστικά ψηφοδέλτια, κομμουνιστών και μη, στα οποία θα συμμετέχουν άνθρωποι που ανήκουν και σε άλλες πολιτικές δυνάμεις, αλλά μ' έναν όρο: ότι το πνεύμα της αντίστασης, της συνέπειας θα μπορούν να το υπηρετήσουν. Και υπήρχαν πολλοί τέτοιοι άνθρωποι και γι' αυτό είμαστε αισιόδοξοι, όχι μόνο άμεσα, αλλά και στην πορεία. Αλίμονο αν δεν πιστεύαμε στο "νόμο" των ανακατατάξεων και στη δυνατότητα των απλών ανθρώπων - ακόμη και όταν δεν έχουν αποδεσμευτεί από τα κόμματά τους - να βλέπουν ορισμένα πράγματα με καθαρό, φιλολαϊκό μάτι. Παλεύουμε για πλατιά αγωνιστικά ψηφοδέλτια με κύριο στόχο να προωθηθεί η συσπείρωση λαϊκών, ριζοσπαστικών δυνάμεων, να έχει αποτελέσματα σε ψήφους και σε θέσεις, για να πάρει μια νέα δυναμική στην πορεία αυτή η λαϊκή συσπείρωση. Αυτός είναι ο σκοπός μας. Δεν είναι στενά κομματικός σκοπός. Τα ψηφοδέλτια που θα στηρίξει το ΚΚΕ θα υπερψηφιστούν και από ανθρώπους που δεν είναι κομμουνιστές ή διαφωνούν σε αρκετά μαζί του. Εμείς τα ποσοστά δε θα τα μετατρέψουμε σε κομματικά. Θα είναι ποσοστά λαϊκής, ριζοσπαστικής συσπείρωσης, που θα δώσουν τη δυνατότητα στο λαό να παλεύει μέσα από τους δήμους και τις νομαρχίες".