Είναι στ' αλήθεια γεγονός ότι η πρόσφατη οικονομική κρίση που ξέσπασε στη Ρωσία με τη μορφή της χρηματιστηριακής και νομισματικής κρίσης, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Η πρόσφατη επίσης ανάλογη κρίση που ξέσπασε στη ΝΑ Ασία και την Ιαπωνία, αυτή που υποβόσκει, αν δεν έχει αρχίσει να ξεσπά και στη Λατινική Αμερική, αλλά και οι επιδράσεις τους στις οικονομίες άλλων καπιταλιστικών κρατών και μάλιστα αναπτυγμένων, σε συνδυασμό με τα ενδογενή σημάδια κρίσης αυτών των κρατών (έχει ήδη προβλεφτεί συρρίκνωση του παγκόσμιου ΑΕΠ κατά 1%), αποκαλύπτουν, αυτό που οι κομμουνιστές, στηριγμένοι στη μαρξιστική - λενινιστική κοσμοθεωρία, προβλέπουν και αποκαλύπτουν χωρίς "φόβο και πάθος". Οτι η κρίση είναι σύμφυτη με τον καπιταλισμό, είναι ενδογενές δικό του φαινόμενο, επέρχεται αναπόφευκτα, αποδεικνύοντας τις αξεπέραστες αντιφάσεις του, όποια πολιτική διαχείρισής του και αν έχει εφαρμοστεί. Η αρρώστια του είναι αγιάτρευτη και τα γιατροσόφια για την αντιμετώπισή της προσπαθούν να παρατείνουν το δρόμο προς τον αναπόφευκτο θάνατό του, ώσπου ο νεκροθάφτης του, η εργατική τάξη αποκτήσει τα όπλα της για να του δώσει τη χαριστική βολή.