Οι λίγες μέρες χαλάρωσης και ανάπαυσης, λόγω του Πάσχα, καθόλου δεν επέδρασαν ανασταλτικά στην προωθούμενη με ραγδαίους ρυθμούς εαρινή νεοφιλελεύθερη επίθεση της κυβέρνησης Σημίτη. Αντίθετα, τις μέρες μετά την "ανάσταση", και με χρονικό ορίζοντα τις αρχές του καλοκαιριού, έχει επιλέξει η κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών για να υποβάλει στο μαρτύριο του Γολγοθά τους εργαζόμενους, εξαπολύοντας μια χωρίς προηγούμενο, στην κυριολεξία, επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις. Είναι ολοφάνερο ότι οι εργαζόμενοι επιστρέφοντας στην εργασία τους - όσοι έχουν - δεν έχουν την πολυτέλεια της "ομαλής προσαρμογής" στους "ρυθμούς της καθημερινότητας". Είναι επιτακτική ανάγκη να προετοιμαστούν έγκαιρα και σε όλα τα επίπεδα για να αποκρούσουν την ολομέτωπη νεοφιλελεύθερη επίθεση και να επιβάλουν λύσεις προς όφελος των συμφερόντων τους και του τόπου.

Αρκεί μια ματιά στην "ατζέντα" του πρωθυπουργού και τις προτεραιότητες που θέτει για το επόμενο τρίμηνο για να πειστεί και ο πλέον αφελής ότι η κυβέρνηση Σημίτη θέλει να επιβάλει τις επόμενες βδομάδες όσα αντιλαϊκά μέτρα δεν κατάφερε την προηγούμενη διετία. Αυτό άλλωστε αποτελεί και επιταγή των πολυεθνικών και των δυνάμεων της αγοράς, οι επιθυμίες των οποίων αποτελούν απαράβατη διαταγή για την κυβέρνηση Σημίτη. Στα "θέματα ημερήσιας διάταξης" κυριαρχεί το κρίσιμο θέμα των λεγόμενων διαρθρωτικών αλλαγών στην οικονομία. Στην πρώτη γραμμή είναι οι ιδιωτικοποιήσεις - διάβαζε ξεπούλημα - των ΔΕΚΟ, που συνοδεύονται από τα κατ' ευφημισμόν "προγράμματα εξυγίανσης" και την αναγκαία ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Μετά την "Ολυμπιακή", ο Γολγοθάς της οποίας ακόμα βρίσκεται στην αρχή, σειρά έχουν πάρει τα ΕΛΤΑ, ο ΟΣΕ, οι αστικές συγκοινωνίες κτλ., ενώ θα προχωρήσει και η "μετοχοποίηση" σειράς άλλων δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών και πάνω από το 49%. Παράλληλα, δρομολογούνται οι συγχωνεύσεις και ιδιωτικοποιήσεις κρατικών τραπεζών, κυρίως της Εμπορικής και της Ιονικής, οι οποίες πιθανότατα θα πουληθούν "κοψοχρονιά" στο ξένο κεφάλαιο. Η αντιλαϊκή επέλαση σφραγίζεται με τα νομοσχέδια για τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό, που πλήττουν την "καρδιά" των εργατικών κατακτήσεων και προσφέρουν στο κεφάλαιο καθεστώς πλήρους ελευθερίας στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.

Οι νεοφιλελεύθερες και αντιδραστικές αλλαγές, που προωθεί με ρυθμούς ανοιξιάτικης καταιγίδας η κυβέρνηση, πραγματικά "θα σχηματίσουν κυριολεκτικά μια άλλη χώρα, την Ελλάδα του 2000", κατά δήλωση του πρωθυπουργού στο "Βήμα". Είναι απολύτως βέβαιο ότι αν η κυβέρνηση και οι κοινωνικοί σύμμαχοί της αφεθούν ασύδοτοι και "ανενόχλητοι" να εφαρμόσουν τις πολιτικές επιλογές που επιδιώκουν, πραγματικά η Ελλάδα του 2000 δε θα χωράει όλους. Κάποιοι, που δεν είναι βέβαια θλιβερή μειοψηφία, θα "περισσεύουν", ενώ κάποιοι άλλοι, ακόμα περισσότεροι, θα έχουν συμπιεστεί στο περιθώριο, στη φτώχεια, την ανεργία και την εξαθλίωση. Ακριβώς αυτή η εφιαλτική προοπτική δημιουργεί κλίμα ευφορίας και πανηγύρια στη Σοφοκλέους και στους ξένους επενδυτές που σπεύδουν "να πάρουν θέσεις" για το "μεγάλο φαγοπότι" που ξεκινά.

Η κυβέρνηση, και προσωπικά ο πρωθυπουργός, διαβεβαιώνει τους ενδιαφερόμενους "επενδυτές" ότι "τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει την εφαρμογή των μέτρων", που έχει αποφασίσει και ότι ο ίδιος δεν αισθάνεται καμία ανησυχία. Είναι αλήθεια ότι η πολιτική του δεν κινδυνεύει ούτε από την εσωκομματική αντιπολίτευση ούτε από τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες. "Κινδυνεύει" όμως να ανατραπεί από τους σκληρούς και ενωτικούς αγώνες των εργαζομένων, οι οποίοι ήδη "ανιχνεύουν τις πρώτες του επιτυχίες στους καθημερινούς αγώνες", όπως δήλωσε προχτές η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα. Το πρώτο ραντεβού δίνεται ήδη από τα συνδικάτα την άλλη βδομάδα με Πρωτομαγιά στο Σύνταγμα.