Εκδήλωση με θέμα την επαγγελματική προοπτική των γεωλόγων, μετά τις εξελίξεις στο ΙΓΜΕ και την πρόθεση της κυβέρνησης να κλείσει όλα τα περιφερειακά παραρτήματα του Ινστιτούτου, πραγματοποιήθηκε χτες στο αμφιθέατρο της Σχολής Θετικών Επιστημών του ΑΠΘ, με πρωτοβουλία των ΠΚΣ. Στην εκδήλωση συμμετείχαν ο Πρόεδρος του Τμήματος Γεωλογίας Ανέστης Φιλιππίδης,ο διδάκτωρ Μηχανικός Μεταλλείων Κώστας Κατσιάβαλος και η Εφη Τάκου, εργαζόμενη στο παράρτημα Θεσσαλονίκης του ΙΓΜΕ. Στόχος της εκδήλωσης, πέρα από την ενημέρωση, ήταν να συμβάλει στην προσπάθεια αντιμετώπισης της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ και κατ' επέκταση το επάγγελμα του γεωλόγου.

Από τους ομιλητές σημειώθηκε ότι η απόφαση της κυβέρνησης, να καταργήσει τις περιφερειακές μονάδες του ΙΓΜΕ, πάρθηκε στα πλαίσια του "εκσυγχρονισμού" και της αποκέντρωσης, με στόχο να περάσει η έρευνα στα χέρια των ιδιωτών, η οποία συνεχώς υποβαθμίζεται, αφού δαπανάται ένα από τα μικρότερα ποσά για το σκοπό, σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της ΕΕ. Μάλιστα, τονίστηκε ότι η έρευνα που γίνεται στην Ελλάδα, είτε βρίσκεται μακριά από τα συμφέροντα του τόπου και του λαού, είτε εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ντόπιων και ξένων πολυεθνικών επιχειρήσεων. "Η πορεία ανάπτυξης και λειτουργίας του ΙΓΜΕ, του μοναδικού ολοκληρωμένου, καθετοποιημένου και αποκεντρωμένου ερευνητικού γεωλογικού μεταλλευτικού φορέα της χώρας μας, δεν ήταν και δεν είναι άσχετη με τις επιλογές του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου", είπε ο Κ. Κατσιάβαλος και συμπλήρωσε: "Τα σκαμπανεβάσματα της πορείας της γεωλογικής και μεταλλευτικής έρευνας, χωρίς μακρόχρονο προγραμματισμό και στόχο, οδήγησαν στη μη ορθολογική αξιοποίηση των δυνατοτήτων του ΙΓΜΕ, μετατρέποντάς το, όπως άλλωστε και όλους τους οργανισμούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, σε εξάρτημα της κάθε κυβέρνησης και μηχανισμό εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλίων, που εκμεταλλεύονταν τον ορυκτό πλούτο της χώρας μας".

Συμπερασματικά προέκυψε πως, για να υπάρξει προοπτική απασχόλησης των γεωλόγων, αλλά και γενικότερα προοπτική αξιοποίησης του ορυκτού μας πλούτου, δεν πρέπει απλά να υπάρχει αντικείμενο, αλλά και η πολιτική βούληση.