Οι δύσκολες μέρες της ινδονησιακής οικονομίας δεν πέρασαν με την υπογραφή της τελευταίας συμφωνίας ανάμεσα στον "Πρόεδρο" Σουχάρτο και το διευθυντή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ). Τα σκληρά μέτρα που προβλέπει η συμφωνία πλήττουν μεγάλες μάζες του συνόλου των 200.000.000 Ινδονήσιων. Ομως το ΔΝΤ παρεμβαίνει άγρια και στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Στο καθεστώς της οικογένειας Σουχάρτο...

Απόδειξη για τα παραπάνω αποτελούν οι ίδιοι οι όροι της συμφωνίας, που μεταξύ άλλων προβλέπουν: την κατάργηση όλων των μονοπωλίων και των εμπορικών περιορισμών στις οικονομικές συναλλαγές με το εσωτερικό ή το εξωτερικό, το κλείσιμο όλων των τραπεζικών ή χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων με μεγάλο παθητικό, το "πάγωμα" μεγαλεπήβολων δημοσίων έργων, εκτός αυτών που πραγματοποιούνται στην περιφέρεια, με στόχο τη δημιουργία θέσεων εργασίας για φτωχούς.Ολοι αυτοί οι όροι έχουν ως στόχο και την οικογένεια Σουχάρτο.

Κεντρική "θέση" στο στόχαστρο του ΔΝΤ έχει λάβει - χωρίς, φυσικά, τη θέλησή του - ο 36χρονος Τόμι Σουχάρτο, γιος του "προέδρου". Από την περασμένη Πέμπτη, οπότε υπογράφηκε η συμφωνία, ο 36χρονος Τόμι δεν έχει κανένα λόγο για να είναι ευχαριστημένος αφού: ο τερματισμός στα μονοπώλια και στους εμπορικούς περιορισμούς πλήττει καίρια εαυτόν, μιας που είναι κάτοχος της υπό - ευνοϊκότατο καθεστώς κρατικής προστασίας - αυτοκινητοβιομηχανίας "ΤΙΜΟΡ" και μοναδικός - μέχρι πρότινος - διαχειριστής του μονοπωλίου στο εμπόριο γαρίφαλου.

Ας σημειωθεί εδώ ότι το ενδιαφέρον του ΔΝΤ καμία, ασφαλώς, σχέση δεν έχει με καλοπροαίρετες προθέσεις, όπως την προστασία του ινδονησιακού λαού από την οικογενειοκρατία Σουχάρτο... Η άρση εμπορικών περιορισμών, για παράδειγμα, έχει άμεσο στόχο την αυτοκινητοβιομηχανία ΤΙΜΟΡ, καθώς το ευνοϊκό καθεστώς για το πρόγραμμα ενός υπό κατασκευή νέου μοντέλου είχε προκαλέσει τις εντονότατες αντιδράσεις αυτοκινητοβιομηχανιών των ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνίας. Μάλιστα, οι τελευταίες έχουν καταθέσει ενάντια στον Τόμι Σουχάρτο και αγωγή, για παραβίαση συνθηκών ισότιμου και υγιούς ανταγωνισμού, στην έδρα του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.

Αλλο ένα, από τα πρώτου, δεύτερου και τρίτου βαθμού μέλη της οικογένειας Σουχάρτο που πλούτισαν κατά τη διάρκεια της 32χρονης διακυβέρνησης της χώρας από τον "πρόεδρο", είναι και ο ετεροθαλής αδελφός του τελευταίου, Προμπουσουτέντζο. Ο τελευταίος, ιδιοκτήτης δεκάδων χρεωμένων τραπεζικών ιδρυμάτων, βλάπτεται από τους όρους της συμφωνίας με το ΔΝΤ, καθώς σ' όλα αυτά τα τραπεζικά ιδρύματα μπήκε "λουκέτο" από την περασμένη Πέμπτη.

Βέβαια, οι πιέσεις σε βάρος του καθεστώτος Σουχάρτο δε θα μπορούσαν ποτέ να είναι μόνον οικονομικές. Το τελευταίο 10ήμερο, και για πρώτη φορά στα χρονικά της 32χρονης θητείας του Σουχάρτο στην προεδρία της Ινδονησίας, η αγγλόφωνη και μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα "Τζακάρτα Ποστ" δημοσίευσε πρωτοσέλιδο άρθρο με το οποίο ζητούσε την άμεση παραίτηση του Προέδρου.

Καθ' όλη τη διάρκεια της περασμένης βδομάδας συνεχίστηκαν οι διαδηλώσεις μερικών δεκάδων φοιτητών έξω από πανεπιστήμια της Τζακάρτα, με συνθήματα διόλου κολακευτικά για το καθεστώς της χούντας Σουχάρτο. Και να φανταστεί κανείς ότι πριν την πρόσφατη κατρακύλα της ρουπίας (εθνικό νόμισμα), οποιαδήποτε ύβρις - πόσον μάλλον αίτημα παραίτησης από την εξουσία - ενάντια στο πρόσωπο του Σουχάρτο τιμωρούνταν αυστηρά διά του νόμου...

"Ο πρόεδρος Σουχάρτο κάθεται στην κορυφή ενός πολιτικού ενεργού ηφαιστείου" σημείωνε τις προάλλες ο Αμέιν Ράις, ηγέτης του μεγάλου μουσουλμανικού κόμματος "Μουχαμαντίγια" (28.000.000 μέλη). Ο Ράις είχε ζητήσει και αυτός από τον Πρόεδρο Σουχάρτο να μην υποβάλλει υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές του ερχόμενου Μάρτη, εκφράζοντας ανοιχτά την υποστήριξή του στην πολιτικό της αντιπολίτευσης (κόρη του πρώην προέδρου Σουκάρνο) Μεγκαβάτι Σουκαρνοπούτρι.

Οι πιέσεις, πολιτικές και οικονομικές, προβλέπεται, λοιπόν, να ενταθούν και όχι να εκτονωθούν, τουλάχιστον μέσα στο προσεχές δίμηνο, οπότε προβλέπεται η διεξαγωγή των εκλογών για νέο πρόεδρο. Ισως, μάλιστα, σ' αυτές τις πιέσεις να προστεθεί και η λαϊκή οργή, καθώς ένας μεγάλος αριθμός από το σύνολο του πληθυσμού αυτής της χώρας των 200.000.000 ατόμων θα αντιμετωπίσει σύντομα πρόβλημα επιβίωσης, εξαιτίας της ανεργίας, της αύξησης του πληθωρισμού και της ξέφρενης ανόδου στις τιμές βασικών τροφίμων...

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ