Αρχίζει την ερχόμενη Τρίτη στην Ολομέλεια της Βουλής, η συζήτηση του κρατικού προϋπολογισμού για το 1998, που όχι μόνο διατηρεί αλλά ενείνει όλα τα βασικά αντιλαϊκά χαρακτηριστικά των προηγούμενων ετών (φορομπηχτικός, κοινωνικά άδικος, υπεραισιόδοξος, πλασματικός). Και ο νέος προϋπολογισμός, που κινείται στον αστερισμό της μονόπλευρης λιτότητας, που εφαρμόζεται τουλάχιστον τα τελευταία 11 χρόνια και του Μάαστριχτ, διευρύνει την κοινωνική ανισότητα σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, ενώ παράλληλα διατηρεί τα προνόμια και την ασυδοσία για το μεγάλο κεφάλαιο και όλους εκείνους που νέμονται τα "αγαθά" της εξουσίας.

Ενδεικτικά από αυτή την άποψη, είναι και τα εξής στοιχεία:

Κι όμως, είναι - σχεδόν - βέβαιο, ότι και αυτός ο προϋπολογισμός, με όλα τα αρνητικά χαρακτηριστικά του (είτε αναπαράγει τα αδιέξοδα, είτε αναζητεί την αντιμετώπιση των διαφόρων προβλημάτων της οικονομίας επιβάλλοντας μονόπλευρες θυσίες στους εργαζόμενους), θα υπερψηφιστεί. Τα μεσάνυχτα της ερχόμενης Κυριακής, που θα τεθεί για ψηφοφορία στη Βουλή, θα γίνει νόμος του κράτος με την ψήφο ΟΛΩΝ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, όπως θα ψηφιζόταν και από τους βουλευτές της ΝΔ, αν στην κυβέρνηση ήταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Οι όποιες διαφοροποιήσεις σε επιμέρους ζητήματα - που εκτιμάται ότι μπορεί να εκδηλωθούν από διαφόρους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ - δεν αποτελούν εμπόδιο στο να γίνει νόμος του ελληνικού κράτους ένας ακόμη αντιλαϊκός κρατικός προϋπολογισμός, η εφαρμογή του οποίου, όμως, μπορεί να παρεμποδιστεί από τους αγώνες των εργαζομένων.