Ο Δ. Νικολαϊδης,γεννημένος στη Σμύρνη τον Απρίλη του '19, εγκαταστάθηκε μετά την καταστροφή του '22 στο Βύρωνα. Τελειώνει τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το '43 και δικηγόρησε στην Αθήνα επί 50 χρόνια. Το 1936 "βαφτίστηκε στην κολυμπήθρα των ανθρώπων", όπως είπε ο Β. Κολοβός, μπαίνοντας στην ΟΚΝΕ. Το '41 εντάσσεται στο ΕΑΜ σαν μέλος του ΚΚΕ και σε όλη την Κατοχή παίρνει μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Από τα βασανιστήρια των φυλακών Χατζηκώστα, της οδού Μέρλιν και του στρατοπέδου του Χαϊδαρίου, παθαίνει ρήξη δύο πνευμόνων. Μετά το τέλος του πολέμου τον στέλνουν εξορία στην Ικαρία. Με την απόλυσή του επανασυνδέεται με την Κομματική Οργάνωση Νέας Σμύρνης και συνεχίζει τον αγώνα. Το '64 εκλέγεται δημοτικός σύμβουλος Βύρωνα και πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου. Με τη Χούντα συνεχίζουν οι εξορίες και οι φυλακίσεις. Το '77 εκλέγεται δήμαρχος Βύρωνα. Το 1982 εκλέγεται με ποσοστό 70% και με το ίδιο ποσοστό επανεκλέχθηκε για άλλες τρεις τετραετίες.

Ο Αχιλλέας Γεωργούτσος γεννήθηκε το 1915 στο Διακόπτι του Νομού Φωκίδας. Ζει από το 1932 στο Βύρωνα. Διατέλεσε δήμαρχος σε δύο συνεχείς δημοτικές περιόδους 1959-1967, ώσπου η στρατιωτική χούντα τον απέλυσε για τη δράση του και τους αγώνες για συνεχή διεύρυνση των δημοκρατικών, λαϊκών ελευθεριών και κατακτήσεων. Ως δήμαρχος δημιούργησε τις πρώτες παιδικές χαρές στο Βύρωνα. Με τα πενιχρά οικονομικά μέσα που διέθετε ο δήμος ανέπτυξε το οδικό δίκτυο και έκανε μία σειρά κοινωφελή έργα, για τα οποία και τον θυμούνται οι δημότες, όπως επίσης και για την αυταπάρνηση και εντιμότητα με την οποία προστάτεψε τα λαϊκά συμφέροντα και τις δημοκρατικές κατακτήσεις του βυρωνιώτικου λαού.