Η φράση είναι σαφέστατη: "Η νέα πραγματικότητα, που διαμορφώθηκε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση μετά την ψήφιση του νέου νόμου για τη "συγκρότηση της Πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης" (σχέδιο "Ι. Καποδίστριας"), αποτελεί ιστορικό βήμα προόδου για το θεσμό της ΤΑ".Περιέχεται στις πρώτες γραμμές του ψηφίσματος που ενέκριναν περίπου 75 σύνεδροι στο συνέδριο της ΚΕΔΚΕ. Με αυτήν το ΠΑΣΟΚ σηματοδότησε και ο ΣΥΝ χειροκρότησε την παραδοχή - πλαίσιο της πολιτικής συμφωνίας, που και ανοιχτά πλέον θα καθορίζει την κοινή στάση και δράση των δυνάμεων των δύο κομμάτων στο χώρο της Αυτοδιοίκησης, καθώς ένα "ιστορικό βήμα προόδου" ζητάει επιτακτικά και τη συνέχειά του στη ζωή. Εξάλλου, ο υπουργός Εσωτερικών ήταν σαφέστατος: "Εξαγγείλαμε και πραγματοποιήσαμε. Σεις να διεκδικήσετε και να κερδίσετε τη σύμπραξη και τη συμπαράσταση του λαού". Πώς και πού; Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές, που σύμφωνα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό θα πρέπει να πάρουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος υπέρ της κυβερνητικής πολιτικής. Με το ψήφισμα του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ εξασφαλίστηκε, εκτός των άλλων, και ένα ακόμα πρόσχημα για τις δυνάμεις του ΣΥΝ. Δε χρειάζεται να δηλώνουν ότι στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική. Μπορούν να δηλώνουν απλά ότι υλοποιούν τις αποφάσεις του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ. Ετσι ώστε, μετά την - όπως πιστεύουν - χαμηλού πολιτικού κόστους λύση που επιβλήθηκε στο θέμα της υποψηφιότητας στο Δήμο Αθήνας, να μπορεί να περπατήσει και στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο μια συνεργασία σε προγραμματική βάση. Ποια βάση; Μα αυτή, που συνεπάγεται η υλοποίηση και συνέχεια του "ιστορικού βήματος".

Κάτι λείπει, βέβαια, από τον όλο σχεδιασμό. Κάτι που έγινε οδυνηρά αισθητό στις ομιλίες του συνεδρίου της ΚΕΔΚΕ, αλλά και μέσα από τις διάφορες συνεντεύξεις που δόθηκαν στη διάρκειά του, αλλά και μετά απ' αυτό. Ο άνθρωπος και, ειδικότερα, ο εργαζόμενος άνθρωπος. Αυτός απουσιάζει. Για την ακρίβεια, υπάρχει μόνο ως οικονομική και πολιτική οντότητα, ικανή μόνο για να φορολογείται και να εξαγοράζεται. Υπάρχει ως νούμερο, δίπλα στο οποίο μπορούν να αντιστοιχιστούν τα ποσά των νέων φόρων που του αναλογούν και ως νούμερο πάλι - εξαγορασμένο αυτή τη φορά - η καταμέτρηση του οποίου με την κατάλληλη δόση σε χάντρες και καθρεφτάκια θα εμφανιστεί ως το επιθυμητό χρώμα στον εκλογικό χάρτη. Ο άνθρωπος, όμως, η ίδια η ζωή του, δηλαδή, το 8ωρό του που γίνεται 12ωρο, το επίδομα ανεργίας, που γίνεται επιδότηση στον βιομήχανο για ημίωρη απασχόληση ανέργων, η παροχή δημόσιας και δωρεάν παιδείας, που γίνεται πληρωμένη κατάρτιση "απασχολήσιμων", οι παροχές υγείας και πρόνοιας, που εξαφανίζονται, ο λαϊκός πολιτισμός, που ενοχοποιείται για να φανούν λαμπερά τα "Μέγαρα", τα εργοστάσια, οι βιοτεχνίες και τα μικρομάγαζα που κλείνουν, η αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή, που καταστρέφεται με άνωθεν εντολές, όλα αυτά που συνιστούν τη ζωή του καθημερινού ανθρώπου, που βιώνει ως πηγή της χαράς ή της δυστυχίας του, όλα αυτά απουσιάζουν προκλητικά από τα ψηφίσματα και τις συνεντεύξεις των "κεντροαριστερών". Κάνουν καθαρό πως η μόνη τους έγνοια είναι μια κάποια πόλη, η οποία πρέπει να λειτουργεί με συγκεκριμένα οικονομικά στάνταρ, να εκτελεί πιστά τα προγράμματα, που άλλα κέντρα έχουν προεγκρίνει. Να είναι γενικώς φωτεινή, λουλουδάτη και χαρούμενη, η πόλη, δηλαδή, που υλοποιεί ήδη ο Αβραμόπουλος.

Υπό αυτό το πρίσμα το συνέδριο της ΚΕΔΚΕ, αν δεν επικύρωσε ένα τέλος για μια Αυτοδιοίκηση, που ιστορικά έχει δώσει και αγωνιστικά - διεκδικητικά δείγματα, σίγουρα έκανε καθαρό ένα δρόμο προς τον απόλυτο πλέον εκφυλισμό του θεσμού, ώστε αυτός να ανταποκρίνεται πιστά πλέον στη νέα του αποστολή. Είτε αυτή προσδιορίζεται ωμά από την Μ. Δαμανάκη ως άμεσα φορομπηχτική, είτε πιο κομψά από τον Ν. Κωνσταντόπουλο ως "συνετή διαχείριση προβλημάτων", είτε καθορίζεται από τον υπουργό Εσωτερικών με όρους παρμένους κατευθείαν από τα λεξικά της ΕΕ ως "βάση, θεμέλιο, αφετηρία για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και σύγκλιση". Στο ερώτημα "Αυτοδιοίκηση για ποιον", οι "κεντροαριστεροί" απαντούν πλέον ωμά: Για τη διαχείριση, για το βόλεμα, για το συμβιβασμό.