Παρασκευή 14 Νοέμβρη 1997
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 32
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
"Αχρηστοι" 40άρηδες

Μια ιδιωτική εταιρία που ανέλαβε - με το αζημίωτο, βεβαίως κι ενεργώντας στα πλαίσια της κυβερνητικής πολιτικής, που στοχεύει στη διάλυση των συνεταιρισμών - να "εξυγιάνει" την Ενωση Γεωργικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας, απεφάνθη: Ο μέσος όρος ηλικίας των εργαζομένων της Ενωσης, που αγγίζει τα 43 χρόνια, είναι μεγάλος, μ' αποτέλεσμα πολλοί εργαζόμενοι να μην έχουν όρεξη για δουλιά κι επιπλέον ν' ασχολούνται με το συνδικαλισμό. Από την εκτίμηση αυτή συνάγει το συμπέρασμα ότι πρέπει να γίνουν αμέσως απολύσεις εκ των μεγαλυτέρων εργαζομένων, ώστε να μειωθεί ο μέσος όρος ηλικίας κι αμέσως προχωρεί στην υλοποίηση μιας πολιτικής απολύσεων, δηλώνοντας ότι αυτές θα φτάσουν το ποσοστό του 50%.

Η σκέψη και η απόφαση της ιδιωτικής εταιρίας φαίνεται σαν τεχνοκρατική, κρύβει, όμως - εκτός των άλλων - έναν απαράδεκτο κι επικίνδυνο κοινωνικό ρατσισμό. Φυσικά, στη λογική του κέρδους, που πρεσβεύει και υλοποιεί η "ιδιωτική πρωτοβουλία" μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα, δε χωρούν συναισθηματισμοί και κοινωνικές ευαισθησίες. Ευαισθησία δεν επιδεικνύει και το καπιταλιστικό κράτος. Παράδειγμα; Οι προτάσεις του Γ. Σπράου για τους συνταξιούχους, που απηχούν και προωθούν τις θέσεις της κυβέρνησης Σημίτη. Προτάσεις οι οποίες, ούτε λίγο, ούτε πολύ, προβάλλουν κυνικά τη λογική του "κοινωνικού Καιάδα" για εκατοντάδες χιλιάδες απόμαχους της δουλιάς, που θεωρούνται "άχρηστοι" και δυσβάστακτο βάρος για το καπιταλιστικό κράτος.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας, προκαλεί εντύπωση - ίσως και έκπληξη - το γεγονός ότι θεωρούνται "άχρηστοι" κι απομακρύνονται από την παραγωγική διαδικασία εργαζόμενοι που βρίσκονται στην πλέον παραγωγική ηλικία των 40 ετών. Και προκαλεί εντύπωση, διότι είναι γνωστό ότι στον καπιταλισμό είθισται οι "εργοδότες" - ιδιώτες και κράτος - να εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη μέχρι "τελικής πτώσεως" των εργαζομένων, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Επιπλέον δε και σε επίπεδο προπαγάνδας, γίνεται πολύς λόγος τελευταία στη χώρα μας, όπως και παγκοσμίως, για τις μεγάλες δυνατότητες των 40άρηδων, όχι μόνο σε παραγωγικό και κοινωνικό επίπεδο, αλλά και σ' αυτό της, από ηγετικές θέσεις, πολιτικής διακυβέρνησης.

Τι συμβαίνει, λοιπόν και η ιδιωτική εταιρία, που ανέλαβε την "εξυγίανση" της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας, θεώρησε "άχρηστους" τους 40άρηδες εργαζόμενους και προχωρεί στις απολύσεις τους;

Μια πρώτη σκέψη οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ένσταση για το δήθεν μεγάλο μέσο όρο ηλικίας των εργαζομένων, αποτελεί απλώς το πρόσχημα για να προχωρήσει η εταιρία στις απολύσεις, ώστε, κατ' αρχήν, να μειωθεί το κόστος λειτουργίας της Ενωσης και στη συνέχεια να υλοποιηθεί η κυβερνητική επιλογή συρρίκνωσης των δραστηριοτήτων της, με τελικό στόχο τη διάλυσή της.

Αν αυτό συμβαίνει, τότε το παράδειγμα της Ενωσης Γεωργικών Συνεταιρισμών Καρδίτσας δεν αποτελεί κάτι το εξαιρετικό. Αν, όμως, γενικευτεί το φαινόμενο, χαρακτηρίζονται "άχρηστοι" εργαζόμενοι 40 ετών κι απειλούνται ότι θα πεταχτούν από την παραγωγική διαδικασία, για να έρθουν οι μικρότεροι - αφού η πίεση προς τους κυβερνώντες για αντιμετώπιση της ανεργίας είναι περισσότερη από τους νέους - τότε υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθεί ένα τεράστιο πλήθος εργαζομένων, οι οποίοι, μόλις θα πλησιάζουν το ηλικιακό όριο των 40 ετών, θ' αγωνιούν αν παραμείνουν στη δουλιά και δεν πεταχτούν για να έρθουν στη θέση τους μικρότεροι.

Αυτή η κατάσταση "βολεύει" πάρα πολύ τους εκάστοτε κυβερνώντες, που λειτουργούν ως πολιτικοί εντολοδόχοι της άρχουσας τάξης, διότι δημιουργείται κλίμα εκτεταμένης εργατικής ανασφάλειας στους εργαζόμενους, το οποίο, μαζί με την πίεση του "εφεδρικού στρατού ανέργων", θα εξασφάλισε "εργατική και κοινωνική ειρήνη", που τόσο πολύ επιθυμούν το μεγάλο ντόπιο κεφάλαιο και οι πολυεθνικές, για να μην κινδυνεύσουν τα υπέρογκα κέρδη τους και η ίδια η εξουσία τους.

Φυσικά, δεν είναι και τόσο εύκολο, οι εργαζόμενοι, οι οποίοι βρίσκονται σε μια ηλικία που μπορούν "να στίψουν την πέτρα", να δεχτούν τη μετατροπή τους σε "τρομοκρατημένους ομήρους" των κυβερνήσεων της άρχουσας τάξης. Εχουν άλλο δρόμο να διαλέξουν απ' αυτόν της παράδοσης και της υποταγής. Είναι ο δρόμος των αγώνων για την εξασφάλιση του δικαιώματος στην εργασία και σε μια αξιοπρεπή ζωή.

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ