Το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων μπορεί κανείς να πει ότι αποτελεί "φωτεινή εξαίρεση" μεταξύ των δύο ιδρυμάτων του δημοσίου, που δανειοδοτούν αποκλειστικά δημοσίους υπαλλήλους. Κι αυτό γιατί, από τη μια, καλείται να εξυπηρετήσει πολύ μικρότερο αριθμό δανείων, κι, από την άλλη, δε βαρύνεται με το κόστος χρήματος, όπως το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που λειτουργεί στο θέμα αυτό με τραπεζικά κριτήρια, αλλά διαθέτει άτοκο χρήμα από τις παρακαταθήκες.

Το ΤΠ & Δ εξυπηρετεί αιτήσεις δημοσίων υπαλλήλων όλων των υπουργείων εκτός από τα υπουργεία Παιδείας και Μεταφορών, των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, ασφαλιστικών ταμείων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, ΔΕΗ και ΙΚΑ, μονίμων υπαλλήλων των ΟΛΠ και ΟΛΘ, δημοτικών και κοινοτικών υπαλλήλων, υπαλλήλων ΟΔΔΥ, διδακτικού προσωπικού πανεπιστημίων, αναπήρων και θυμάτων πολέμου, βουλευτών, νομαρχών, των συνταξιούχων όλων των παραπάνω κατηγοριών, εκτός από τους συνταξιούχους των ασφαλιστικών ταμείων, όταν συνταξιοδοτούνται από τα ίδια τα ταμεία, των υπαλλήλων που υπάγονται στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, όταν ο σύζυγός τους υπάγεται στο ΤΠ & Δ και όλων των υπαλλήλων και συνταξιούχων του δημοσίου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, που υπηρετούν σε παραμεθόριο περιοχή, εκτός από τους συνταξιούχους του ΟΤΕ και του ΟΣΕ.

Λίγο πριν από τις εκλογές του 1989, προσαρμόζεται το ανώτατο όριο δανείου σε 3.300.000 δρχ. για έναν υπάλληλο, σε 4.950.000 για ζευγάρι δημοσίων υπαλλήλων και σε 6.600.000 δρχ. για ζευγάρι υπαλλήλων που υπηρετεί στην παραμεθόριο, ενώ το επιτόκιο σε 14%, 13% και 12% για τις τρεις αντίστοιχες ζώνες της χώρας. Τέσσερα χρόνια αργότερα, και συγκεκριμένα τον Απρίλη του 1992, τα ανώτατα όρια αυξάνονται σε 6.000.000 δρχ. για έναν υπάλληλο, 9.000.000 δρχ. για το ζευγάρι, και 12.000.000 για ζευγάρι υπαλλήλων της παραμεθορίου, ενώ τα επιτόκια αποπληρωμής παρέμειναν όπως ήταν μέχρι τότε. Η τελευταία ευνοϊκή αναπροσαρμογή για τα στεγαστικά δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων ανακοινώθηκε από τον υφυπουργό Οικονομικών Δ. Γεωργακόπουλο, λίγο πριν τις ευρωεκλογές του Ιούνη του 1994. Συγκεκριμένα, από τον περασμένο Απρίλη τα ανώτατα όρια στεγαστικών δανείων που ισχύουν για το ΤΠ & Δ είναι: 10.000.000 δρχ. για ένα δημόσιο υπάλληλο, 15.000.000 δρχ. για το ζευγάρι και 20.000.000 δρχ. για ζευγάρι υπαλλήλων της παραμεθορίου. Παράλληλα, μειώθηκε κατά μία μονάδα το επιτόκιο για τις τρεις ζώνες, στις οποίες κατανέμεται η χώρα.

Δηλαδή: Το επιτόκιο για την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη μειώθηκε από 14% σε 13%, για τις αμέσως μικρότερες πόλεις από 13% σε 12% και για την υπόλοιπη Ελλάδα και την παραμεθόριο από 12% σε 11%. Ενώ η διάρκεια αποπληρωμής του δανείου αυξήθηκε από 25 σε 30 χρόνια. Επίσης, αυξήθηκε το ανώτατο όριο ποσού που μπορεί να πάρει κάποιος δημόσιος υπάλληλος από το ΤΠ & Δ, καθώς ορίστηκε ότι πλέον η μηνιαία δόση αποπληρωμής δε θα πρέπει να ξεπερνάει τα 6/10 των μηνιαίων αποδοχών του, ενώ μέχρι τότε το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 3/10 του μισθού. Τέλος, καταργήθηκε η εγγραφή υποθήκης, πράγμα το οποίο απαλλάσσει το δανειζόμενο από την καταβολή αμοιβής που ισοδυναμεί με το 8% του συνολικού ποσού του δανείου.

Ευνοϊκότερο επιτόκιο ισχύει για τους τυφλούς, που είναι 9%. Ενώ ικανοποιούνται κατά προτεραιότητα οι αιτήσεις ατόμων με αναπηρία πάνω από 67%, τυφλών, πολυτέκνων και υπαλλήλων που υπηρετούν στην παραμεθόριο.

Το διάστημα που μεσολαβεί μεταξύ της ημερομηνίας υποβολής της αίτησης για δάνειο και της ημερομηνίας έγκρισής της από το ΤΠ & Δ είναι κατά μέσο όρο 1 - 1,5 χρόνος. Δηλαδή, με ρυθμούς... "χελώνας". Στο διάστημα αυτό, πολλοί από τους αιτούντες, είτε έχουν παραιτηθεί, είτε έχουν αναζητήσει άλλες πηγές δανειοδότησης. Αυτό, εξάλλου, φαίνεται και από τον πίνακα, στον οποίο παραθέτουμε τα δάνεια που εγκρίθηκαν κάθε χρόνο από το 1989 μέχρι το 1993, καθώς και τα δάνεια που τελικά συνομολογήθηκαν. Για παράδειγμα, το 1989 προκύπτει ότι εγκρίθηκαν 2.300 δάνεια, ενώ τελικά πραγματοποιήθηκαν μόνο 1.100 συνομολογήσεις. Δηλαδή, μόλις οι μισοί από τους ενδιαφερόμενους που είχαν υποβάλει αίτηση και εγκρίθηκε προσήλθαν για συνομολόγηση του δανείου που είχαν ζητήσει.

Ενα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο που "ομολογούν" οι αριθμοί είναι ότι από το 1989 μέχρι το 1993, οι αυξήσεις στο κατά κεφαλήν ποσό δανείου που αναλογεί στους δανειοδοτηθέντες είναι οριακές, ενώ υπάρχει και περίπτωση μείωσης από το 1989 στο 1990. Συγκεκριμένα, το 1989 το κατά κεφαλήν ποσό δανείου ήταν 2.230.000 δρχ., το 1990 το αντίστοιχο ποσό μειώθηκε στα 2.047.000 δρχ., το 1991 ήταν 2.482.000 δρχ., το 1992 ήταν 2.678.000, το 1993 αυξήθηκε στα 3.852.000, ενώ θεαματική ήταν η αύξηση του κατά κεφαλήν αναλογούντος δανείου στις εγκρίσεις του 1994 που έφτασε στα 6.087.000, λόγω της αύξησης του ανώτατου ποσοστού του μισθού, που δε θα πρέπει να ξεπερνάει η μηνιαία τοκοχρεολυτική δόση. Να θυμίσουμε ότι την περασμένη άνοιξη πριν από τις ευρωεκλογές του Ιούνη, ο υφυπουργός Οικονομικών είχε ανακοινώσει μεταξύ άλλων ότι για το ΤΠ & Δ η ανώτατη δόση αποπληρωμής δε θα έπρεπε να ξεπερνάει τα 6/10 των μηνιαίων αποδοχών του δανειζομένου, ενώ μέχρι τότε το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 3/10 του μισθού. Η ρύθμιση αυτή αύξησε άμεσα το ανώτατο ποσό δανείου που μπορούσε να πάρει κανείς από το ΤΠΔ.