Ανησύχησε ο Νίκος Νικολάου από τα συμπεράσματα της πρόσφατης έρευνας της ICAP και ιδιαίτερα από το μέρος εκείνο, όπου σημειώνεται ότι "εντυπωσιακή είναι η απόρριψη της σύγκλισης και της αντιπληθωριστικής πολιτικής, παρά το γεγονός ότι ο πληθωρισμός θεωρήθηκε η σημαντικότερη αιτία δυσπραγίας το 1996 και η κυριότερη πηγή ανησυχίας για το 1997". Ανησύχησε, λοιπόν και έσπευσε, με άρθρο του στα χτεσινά "Νέα", να δώσει τα... φώτα του στους άμοιρους αυτόχθονες, που δεν ξέρουν - πάντα σύμφωνα με τον αρθρογράφο - τα συμφέροντά τους.

"Σήμερα, ο μόνος δρόμος συλλογικής και ατομικής ευημερίας είναι η συμμετοχή μας στην ΟΝΕ" συμβουλεύει με ύφος δέκα καρδιναλίων και αναμασά τις χιλιοειπωμένες υποσχέσεις, για μελλοντικούς παραδείσους, αλλά και τις γνωστές κινδυνολογίες, για περιθωριοποίηση και καταστροφή της χώρας, αν τυχόν χάσουμε το τρένο της ΟΝΕ.

Μα, κύριε Νικολάου, δεν το 'χετε πάρει ακόμη χαμπάρι; Η εποχή, που μοιράζατε χάντρες και μπιχλιμπίδια στους "ιθαγενείς" και αυτοί κρεμιούνταν από το στόμα σας, πέρασε ανεπιστρεπτί...