Τα αδιέξοδα αυτά της ΝΔ δεν είναι κυρίως, ή μόνο, θέμα προσώπου, που θα αναδειχτεί στην ηγεσία του κόμματος. Είναι, πρωτίστως, αδιέξοδα πολιτικά και ιδεολογικά και ως τέτοια θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν την κρίση στο κόμμα της ΝΔ. Η εδώ και αρκετό καιρό νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί το ΠΑΣΟΚ έχει ως ένα μεγάλο βαθμό στερήσει από τη ΝΔ "ζωτικό πολιτικό χώρο" και την έχει οδηγήσει στο να μην μπορεί ούτε από συντηρητικές θέσεις να αρθρώσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πολιτική πρόταση.
Η δυνατότητα του ΠΑΣΟΚ, να εμφανίζεται ως πιο αξιόπιστος διαχειριστής του συστήματος και να προωθεί πιο εύκολα τα αντιλαϊκά μέτρα, έκανε και το ντόπιο οικονομικοπολιτικό κατεστημένο να δώσει την προτίμησή του στο κυβερνών κόμμα.
Απέναντι σε αυτήν την "ιδεολογική λεηλασία", που πραγματοποίησε το ΠΑΣΟΚ, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης το μόνο που είχε και προεκλογικά να αντιτάξει ήταν ότι η κυβέρνηση "αντιγράφει άτσαλα" την πολιτική της ΝΔ. Μόνο που το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν "αντέγραψε άτσαλα" την πολιτική της ΝΔ, αλλά εμφανίστηκε ως το πιο "κατάλληλο" κόμμα, για να υλοποιήσει την αντιλαϊκή πολιτική και γι' αυτό τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, με το αλάνθαστο ταξικό τους κριτήριο, του παρείχαν τη σκανδαλώδη στήριξη που ζήσαμε προεκλογικά.
Το μακροχρόνιο της κρίσης στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν αφήνει, όπως είναι φυσικό, ασυγκίνητο το κατεστημένο, το οποίο θέλει ο δικομματισμός να λειτουργεί απρόσκοπτα και το ένα κόμμα να απορροφά ανώδυνα τη δυσαρέσκεια που δημιουργεί η πολιτική του άλλου. Γι' αυτό και οι όποιες λύσεις τελικά δοθούν, άσχετα από πρόσωπα, θα κινούνται στην παραπάνω κατεύθυνση διαιώνισης του δικομματισμού. Η μόνη δύναμη που μπορεί να χαλάσει τα σχέδιά τους είναι το λαϊκό κίνημα και η οργανωμένη πρωτοπορία του, το ΚΚΕ.