Αλλωστε, παρά τη θύελλα των αντιδράσεων του εκπαιδευτικού κόσμου για το Εθνικό Απολυτήριο, το οριστικό σχέδιο νόμου που κατατέθηκε μετά από... "διάλογο" είναι ίδιο και απαράλλακτο με το αρχικό! Η εκλογική ετυμηγορία είναι αυτό που περιμένουν για να εξαπολύσουν τη θύελλα των αντιδραστικών μέτρων και για την παιδεία, με επιχείρημα πως ο λαός έδωσε την έγκρισή του σε αυτή την πολιτική. Γι' αυτό κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους, για να εξαπατήσουν, να κρύψουν τον αντιεκπαιδευτικό, βαθιά ταξικό χαρακτήρα της πολιτικής τους και στην παιδεία.
Γιατί η απόκτηση πτυχίου "δημιούργησε ένα πλέγμα ελέγχων, κατοχυρώσεων και κεκτημένων στην αγορά εργασίας", όπως λέει ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ Σ. Αργυρός ("Καθημερινή" 10/7/96) και το κεφάλαιο θέλει τα χέρια του λυμένα, φτηνούς, εξυπηρετικούς εργαζόμενους, ευέλικτους και πρόθυμους για κάθε χρήση, από σύνταξη ισολογισμού μέχρι ψήσιμο καφέ.
Σεπτέμβρη μήνα, που ο κάθε γονιός, ο κάθε εργαζόμενος αναλογίζεται πόσο θα του κοστίσει φέτος η "δωρεάν παιδεία", άλλου είδους υποσχέσεις θα περίμενε κανείς:
Εχοντας για χρόνια διασύρει με την πολιτική τους κάθε έννοια δημόσιας και δωρεάν παιδείας, προωθούν μια κοσμογονία ιδιωτικοποίησης από το νηπιαγωγείο ως το πανεπιστήμιο, σαν "αντίδοτο" στη σημερινή της κατάντια. Με σύνθημά τους, "το κόστος να αναλάβουν οι ίδιοι οι εκπαιδευόμενοι και όχι το κράτος", προετοιμάζουν την υλοποίηση μέτρων, που ήδη έχουν μαζί ψηφίσει ή εξαγγείλει, για να σαρώσουν ό,τι έχει απομείνει και θυμίζει δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Δίδακτρα, φόροι, κατάργηση των δωρεάν βιβλίων και συγγραμμάτων, ενοίκια στις φοιτητικές εστίες και άλλα πολλά μας περιμένουν. Ετσι που οι ανισότητες, η εγκατάλειψη του σχολείου, η μορφωτική υποβάθμιση να μην έχουν προηγούμενο.
Σαν να μη φτάνουν όλα αυτά, με το Εθνικό Απολυτήριο, μέσα από πολλαπλές εξετάσεις που απαιτούν πολύ περισσότερα φροντιστήρια και παραπαιδεία, επιχειρούν να σπρώξουν βίαια έξω από το σχολείο και να αποκλείσουν από την ανώτατη εκπαίδευση, πρώτα και κύρια τα παιδιά των φτωχότερων κοινωνικών στρωμάτων.
Στις 22 Σεπτέμβρη, ο λαός πρέπει να καταδικάσει όχι μόνο αυτούς που προώθησαν αυτή την πολιτική (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), αλλά και όλους εκείνους (ΣΥΝ, ΔΗΚΚΙ, ΠΟΛ.ΑΝ.) που τη στήριξαν, που κάνουν πως δε γνωρίζουν τίποτα "για το φόνο", που αντιμετώπισαν τη μααστριχτική θύελλα των αντιδραστικών μέτρων σαν μεταρρύθμιση ρουτίνας, που εμπόδισαν κάθε αγώνα.
Η ενίσχυση του ΚΚΕ δεν είναι μια απλή διαμαρτυρία. Είναι μήνυμα πιο μαζικών, πιο συντονισμένων, ανυποχώρητων αγώνων του λαϊκού κινήματος, ικανών όχι μόνο να αποτρέψουν όσα σχεδιάζονται, αλλά να ανοίξουν το δρόμο για τις βαθιές μορφωτικές και κοινωνικοοικονομικές αλλαγές, που χρειάζεται η κοινωνία μας για να προχωρήσει.
Ελένη ΜΗΛΙΑΡΟΝΙΚΟΛΑΚΗ
Υπεύθυνη του Τμήματος Παιδείας της ΚΕ του ΚΚΕ