Αν είχατε σχηματίσει - όπως και ο περισσότερος κόσμος εξάλλου - την άποψη ότι το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ήταν πρώτα και κύρια μια αναμέτρηση μεταξύ ομάδων για τη μοιρασιά της εξουσίας και την κυριαρχία στο κυβερνών κόμμα... Αν πιστεύατε ότι ήταν ένα συνέδριο όπου έλαμψε η απουσία οποιασδήποτε ουσιαστικής αναφοράς στα προβλήματα του λαού και του τόπου, ένα συνέδριο όπου οι σύνεδροι επιβράβευσαν - οι λόγοι δεν ενδιαφέρουν - την πολιτική της κυβέρνησης Σημίτη, τότε μάλλον δεν είσαστε αρκούντως "εκσυγχρονιστές".

* * *

Χρειάζεστε σεμινάρια "εκσυγχρονισμού". Ως πρώτη δόση, λοιπόν, αυτών των μαθημάτων, διαβάστε τη χτεσινή ομιλία του πρωθυπουργού στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ. Εμείς, σας προσφέρουμε ορισμένα μόνο εκσυγχρονιστικά "μαργαριτάρια". Σας προειδοποιούμε, όμως, για το καλό σας, ότι για να τα κατανοήσετε καλύτερα, πρέπει να τα αποκωδικοποιήσετε...

* * *

"Στο συνέδριο σπάσαμε το φράγμα ανάμεσα στις κοινωνικές δυνάμεις και τα κομματικά στεγανά". Απόλυτα σωστό! Ομως οι "κοινωνικές δυνάμεις", που όχι μόνο ήταν παρούσες, αλλά σφράγισαν με την παρουσία τους τα αποτελέσματα του συνεδρίου, έχουν όνομα: Λαμπράκης, Τεγόπουλος, Κόκαλης κ.ο.κ.

* * *

Αλλο. "Καθένας από εμάς, καθένας από τους συνέδρους, μετέφερε μαζί του τους προβληματισμούς, τις αγωνίες και τις ελπίδες των κοινωνικών δυνάμεων...". Πράγματι, το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ήταν μια κραυγή αγωνίας για την κατάσταση της εργατικής τάξης στην Ελλάδα και ιδιαίτερα των συνταξιούχων, που τους έχει ιδιαίτερα... φροντίσει η κυβέρνηση.

* * *

Αλλο. "Αναμετρηθήκαμε με το μέλλον και δώσαμε θετικές απαντήσεις στις προκλήσεις του". Αν το μέλλον είναι ο καπιταλισμός και οι θλιβεροί διαχειριστές του, τότε κάτι κάνανε. Ευτυχώς, όμως, που δεν είναι έτσι...

* * *

Αλλο. "Ανοίξαμε το δρόμο για μια Ελλάδα σύγχρονη, ισχυρή, σεβαστή σε φίλους και αντιπάλους, μια Ελλάδα ισότιμο εταίρο της Ευρώπης, μια Ελλάδα που όχι απλώς θα ανήκει στους Ελληνες, αλλά θα φροντίζει και θα μεριμνά για τους Ελληνες". Οχι άλλη φροντίδα...!

* * *

Αλλο. "Δώσαμε στην πολιτική, με τις διαδικασίες που ακολουθήσαμε, πάλι, αξιοπρέπεια και δύναμη". Σωστά... Πώς το είπε εκείνος ο σύνεδρος; "Ερχόμουν από την επαρχία κι έλεγα θα μιλήσω, γιατί δεν πάμε καλά. Αλλά εδώ μ' έκαναν "κουκί". Και με τραβά ο ένας, με τραβά ο άλλος. Τι να πω τώρα εγώ;..."

* * *

Αλλο. "Δώσαμε με το συνέδριο μας ένα μεγάλο παράδειγμα διαυγούς πολιτικής λειτουργίας, η οποία διαμορφώνει και αποφασίζει πάνω σε πολιτικές γραμμές". Πράγματι, ήταν τόσο αγεφύρωτες οι πολιτικές γραμμές που υπήρχαν στο συνέδριο, ώστε ούτε καν μπορούσε κάποιος να τις διακρίνει...

* * *

Το καλύτερο όμως το άφησε για το τέλος ο Κ. Σημίτης: "Εφοδος στο μέλλον είναι το σύνθημά μας. Η νέα ελπίδα για τη χώρα είναι το όπλο μας". Οπου "μέλλον" ονομάζεται η εφιαλτική προοπτική της νεοσυντηρητικής επέλασης και "νέα ελπίδα" η ηγεμονία του εκσυγχρονιστικού μπλοκ. Πάει πολύ, όμως, να εμπιστευτούμε το μέλλον και την ελπίδα μας, σε κάτι τέτοιους γελοίους και θλιβερούς "εκσυγχρονιστές".