Με χειροκροτήματα και φωνάζοντας "Τιμημένο ΚΚΕ", υποδέχτηκαν τον Χαρίλαο Φλωράκη και τους εκατοντάδες αγωνιστές που έφτασαν στο χώρο της συγκέντρωσης με πορεία, οι φίλοι και οι οπαδοί του Κόμματος που βρίσκονταν από νωρίς στην πλατεία Αριστοτέλους.

* * *

Παλιοί συναγωνιστές του επίτιμου Προέδρου του Κόμματος έτρεξαν να του σφίξουν το χέρι και μ' ένα χτύπημα στον ώμο να του πουν πως είναι εδώ. Τον αγκάλιαζαν και τον βεβαίωναν πως είναι και θα 'ναι πάντα μπροστά στον αγώνα για τα ιδανικά τους, για ένα καλύτερο αύριο για τον κόσμο που ονειρεύονται. * * *

Κάποια δάκρυα κυλούσαν στο πρόσωπο του παλιού αγωνιστή. "Ημασταν μαζί στην 138 Ταξιαρχία σύντροφε, μαζί και τώρα θα συνεχίσουμε".

* * *

Ενα κόκκινο γαρίφαλο από τις αγωνίστριες, μια φωτογραφία μαζί με τον Χαρίλαο και πολλά χαμόγελα αισιοδοξίας.

* * *

Ενα μικρό παιδί τού πρόσφερε ένα κόκκινο τριαντάφυλλο και μέσα από την αγκαλιά του πατέρα του έσκυψε να τον φιλήσει. Η μεγάλη αγκαλιά του Χαρίλαου άνοιξε και έσφιξε μέσα της τον αυριανό αγωνιστή. Ηταν σαν να του 'δινε τη δύναμη, σαν να του μετέφερε την πίστη και τη βεβαιότητα πως αυτός ο κόσμος κάποτε θα γίνει καλύτερος και οι άνθρωποι θ' ανθρωπέψουν.

* * *

Και εκείνη τη στιγμή στην πλατεία ηχούσε το τραγούδι "Οπως και να 'ναι τούτη η Γη, θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή".