"Λυδία λίθος" η γνώμη του ΣΕΒ | ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

"Λυδία λίθος" η γνώμη του ΣΕΒ

Είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση θεωρεί "λυδία λίθο", για την πολιτική της, την άποψη των βιομηχάνων. Αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, μόλις η ηγεσία των βιομηχάνων εκφράσει την ευαρέσκειά της, τα στελέχη της κυβέρνησης σπεύδουν να πανηγυρίσουν για τις επιτυχίες της οικονομικής πολιτικής. Οταν, πάλι, ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών εκφράζει παράπονα και διατυπώνει συστάσεις, το κυβερνητικό επιτελείο ψάχνει να βρει πού έκανε λάθος, για να επανορθώσει. Με τον ίδιο, βέβαια, τρόπο, αντιμετωπίζονται οι κατά καιρούς εκθέσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, του ΟΟΣΑ και βεβαίως της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Ετσι, λοιπόν, πρέπει να ερμηνευτούν και οι πρόσφατες δηλώσεις της ηγεσίας του ΣΕΒ, με τις οποίες εκφράζεται ικανοποίηση για τις αποφάσεις του πρόσφατου συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, αφού, όπως εκτιμούν, διασφαλίζεται η απρόσκοπτη εφαρμογή του προγράμματος "σύγκλισης". Ενώ, λοιπόν, δεν κρύβουν την εύνοιά τους για την ισχυροποίηση του Κ. Σημίτη, μετά την εκλογή του και στη θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, προχωρούν στη διατύπωση των νέων "εντολών" προς την κυβέρνηση.

Σκληρότερη πολιτική λιτότητας σε μισθούς και συντάξεις, κατεδάφιση του συστήματος κοινωνικών ασφαλίσεων, δραστική περικοπή των δημοσίων δαπανών κοινωνικού κυρίως χαρακτήρα, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και επέκτασή τους στις χρυσοφόρες εμπορικές κρατικές τράπεζες, φθηνότερο χρήμα για τους ίδιους, μεγαλύτερη και ευκολότερη πρόσβαση στα κονδύλια του "πακέτου Ντελόρ". Αυτές είναι οι απαιτήσεις των βιομηχάνων. Μένει, τώρα, να τις δούμε να μεταμορφώνονται σε κυβερνητικές αποφάσεις. Είναι θέμα χρόνου.

Εξάλλου, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο ότι όλα αυτά λέγονται σε μια περίοδο, κατά την οποία η κυβέρνηση συζητά την αναπροσαρμογή της οικονομικής της πολιτικής, ενόψει της κατάρτισης του νέου προϋπολογισμού. Και να μην ξεχνάμε τις αποφάσεις που βρίσκονται εδώ και καιρό στο συρτάρι του πρωθυπουργού, για την κοινωνική ασφάλιση, για τις δημόσιες δαπάνες, για τη φορολογική πολιτική και τώρα θα τεθούν σε εφαρμογή, αφού ο ίδιος και η κυβέρνησή του έχουν "απελευθερωθεί" από τις προσυνεδριακές σκοπιμότητες.

Τα παραπάνω, βέβαια, αφορούν στις σχέσεις κυβέρνησης - βιομηχάνων, που είναι γνωστές και διακηρυγμένες. Οι εργαζόμενοι, που άκουσαν και κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ τα παχιά λόγια περί "σοσιαλισμού" και λαϊκών "οραμάτων", δεν έχουν, δεν πρέπει να έχουν αυταπάτες για ό,τι θα επακολουθήσει. Η "σοσιαλιστική" κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει προ πολλού αποφασίσει ότι εξετάσεις δίνει μόνο στους βιομήχανους και τους διεθνείς οικονομικούς οργανισμούς και μόνο απ' αυτούς δέχεται "εξεταστέα ύλη". Τα προβλήματα και οι διεκδικήσεις των εργαζομένων θεωρούνται ενοχλήσεις, που πρέπει να παραμεριστούν.

Για τους εργαζόμενους, λοιπόν, δε μένει άλλος δρόμος από το δρόμο της κινητοποίησης, όχι μόνο για την αντιμετώπιση των άμεσων καθημερινών προβλημάτων τους, αλλά και για τη δημιουργία προϋποθέσεων συγκρότησης του Μετώπου, που θα αμφισβητήσει τις κυρίαρχες πολιτικές επιλογές, θα έρθει σε ρήξη μαζί τους, θα επιβάλει μια άλλη πολιτική. Δρόμος δύσκολος και πιθανόν μακρύς, ωστόσο, μονόδρομος, αν λάβουμε υπόψη ότι μόλις τώρα αρχίζει η τελική επίθεση των πολυεθνικών, των βιομηχάνων και των πολιτικών τους υπαλλήλων, με στόχο την επιστροφή στον "εργασιακό μεσαίωνα".